Ταξιδια

Εικόνες από τη Σαντορίνη που προσπαθεί να ξεκουραστεί

«Από τότε που είδα μια εντυπωσιακή φωτογραφία στο instagram με το ηλιοβασίλεμα στην Καλντέρα έβαλα στόχο να βρεθώ το συντομότερο στο μοναδικό αυτό ελληνικό νησί»

Αλέκος Λιδωρίκης
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Λονδίνο, γεννημένη στο Χονγκ Κονγκ. Τη συναντήσαμε στο αεροπλάνο στην πτήση από Σαντορίνη για Αθήνα, την παραμονή των Φώτων. Ήταν απορροφημένη στο κινητό της τηλέφωνο και στις φωτογραφίες της. «Από τότε που είδα μια εντυπωσιακή φωτογραφία στο instagram με το ηλιοβασίλεμα στην Καλντέρα της Σαντορίνης, πριν περίπου τρία χρόνια, έβαλα στόχο να βρεθώ το συντομότερο στο μοναδικό αυτό ελληνικό νησί. Μεσολάβησε η πανδημία, το τελευταίο καλοκαίρι που είχα πολύ διάβασμα και τώρα παρουσιάστηκε η ευκαιρία», αναφέρει εμφανώς ενθουσιασμένη από τη διαμονή της στο νησί, σε μια χρονική περίοδο όπου η Σαντορίνη προσπαθεί να ξεκουραστεί από μια τουριστική περίοδο που τελείωσε μόλις πριν 4 εβδομάδες.

«Είχα πολλές επιλογές για αυτές τις ημέρες. Από το να γυρίσω πίσω στην οικογένειά μου, μέχρι να κάνω καλοκαιρινά Χριστούγεννα στο Σίδνεϊ καθώς με είχε καλέσει η καλύτερη φίλη μου από το Πανεπιστήμιο. Προτίμησα όμως, έστω και μόνη, να ταξιδέψω στη Σαντορίνη και η επιλογή μου με δικαίωσε. Θα ξανάρθω σίγουρα» είπε, δείχνοντάς μας μερικές γνώριμες εικόνες του νησιού.

Μια διαφορετική Πρωτοχρονιά ακόμη και για τη Σαντορίνη, μια ανοιξιάτικη Πρωτοχρονιά, καθώς το θερμόμετρο τις μεσημεριανές ώρες σκαρφάλωσε ακόμη και στους 25 με 26 βαθμούς, με τον ήλιο να καίει και να μας ταξιδεύει στο καλοκαίρι, χωρίς όμως τα μελτέμια. Με μια ακόμη μεγάλη διαφορά: χωρίς τους χιλιάδες τουρίστες να τριγυρνούν παντού, το μποτιλιάρισα στους δρόμους του νησιού από τα εκατοντάδες αυτοκίνητα, μηχανάκια και τουριστικά πούλμαν. Χωρίς τον συνωστισμό στο αεροδρόμιο των Φηρών που δέχεται ακόμη και 70 πτήσεις σε καθημερινή βάση από κάθε γωνία του κόσμου, αλλάκαι χωρίς τον συνωστισμό στα λιμάνια του Αθηνιού και των κάτω Φηρών καθώς χιλιάδες επισκέπτες προσπαθούν να ανέβουν στο νησί, έστω και για μερικές ώρες από τις πλωτές πόλεις - κρουαζιερόπλοια που η χωρητικότητά τους ξεπερνά και τους 2.500 επιβάτες.

Η θέα από την Καλντέρα μαγευτική, ακόμη και για όσους την έχουν απολαύσει εκατοντάδες φορές στην πορεία του χρόνου. Από το Amelot art suites στα Φηρά, με φόντο το καθολικό εκκλησάκι του Αγίου Στυλιανού, που είναι θεμελιωμένο στο χείλος του γκρεμού, ο ήλιος βυθίζεται πίσω από το ηφαίστειο δημιουργώντας ένα σκηνικό που έχει φωτογραφηθεί από εκατομμύρια τουρίστες.

Παρόμοιες εικόνες και το Φηροστεφάνι, το συνεδριακό κέντρου του Νομικού, αλλά και από το Ημεροβίγλι όπου τα τελευταία χρόνια έχουν χτισθεί δεκάδες ξενοδοχεία. Στην Οία, ακόμη και εκτός τουριστικής περιόδου, την ώρα του ηλιοβασιλέματος συναντήσαμε τουρίστες να τρέχουν στα έρημα σοκάκια του χωριού για να το προλάβουν, με το σύνολο σχεδόν των καταστημάτων να είναι κλειστά. 

Στα παραλιακά χωριά του νησιού, το Καμάρι, τον Περίβολο, την Περίσσα, τον Μονόλιθο, τα πάντα έχουν αποξηλωθεί και σκεπαστεί για να προστατευθούν από την υγρασία. Ένα τοπίο μοναδικό. Βρίσκουμε την ευκαιρία να περπατήσουμε μόνοι μας στον παραδοσιακό οικισμό του Εμπορειού, στην πλατεία του χωριού στο Ακρωτήρι, στα στενά σοκάκια του Πύργου. Ένα ολόκληρο νησί έχουμε την ευκαιρία να το εξερευνήσουμε χωρίς να συναντήσουμε ουρές τουριστών και να μεταφέρουμε φωτογραφίες. Καλή χρονιά από τη Ρήγισσα του Αιγαίου, ένα νησί μοναδικό, αφήνοντας για μια άλλη φορά τη συζήτηση για τα πολλά και επίκαιρα θέματα που έχουν προκύψει από την υπερανάπτυξη του παγκόσμιου αυτού τουριστικού προορισμού.