Ταξιδια

Δέκα στιγμιότυπα των φετινών διακοπών στη Σύρο

Αέρηδες, παγωτά, ηλιοβασιλέματα και πάλι από την αρχή

Κρίστυ Περρή
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Καλοκαίρι 2019. Δέκα στιγμές από τις διακοπές μου στη Σύρο

1. Νυσταγμένη, ζαλισμένη και με περισσότερες αποσκευές από όσες χρειάζονται, διασχίζεις το λιμάνι της Ερμούπολης, προσπερνώντας αγκαλιές και «καλώς ήρθατε» μέχρι να εντοπίσεις κάπου στο βάθος το αμάξι σας. Ο νησιώτικος αέρας είναι αναζωογονητικός, το ίδιο και οι άνθρωποι της Σύρου που έχουν ξυπνήσει πολύ νωρίτερα και ήδη κινούν τα γρανάζια της ημέρας σε πλήρη ταχύτητα. Ο δρόμος μέχρι το σπίτι είναι κάτι σαν preview ολόκληρων των διακοπών: μια ματιά στην αγορά, πεταχτό φιλί στο δημαρχείο, παύση για να περάσουν οι τουρίστες μπροστά από τον Άγιο Νικόλαο. Ένα τεράστιο, ερωτευμένο χαμόγελο βλέποντας  την θάλασσα των Αστεριών.
«Έχει κόσμο φέτος;»
«Περισσότερο από κάθε άλλη φορά.»

2. Παραλία Δελφίνι. Εκεί δεν πας για «ένα γρήγορο μπάνιο». Μόνο και μόνο η σκόνη που καλείσαι να αντιμετωπίσεις στον δρόμο απαιτεί μεγαλύτερη δέσμευση. Πρώτο στάδιο: τέσσερις το απόγευμα με δεκάδες παραθεριστές να βουτάνε διστακτικά (κρύα νερά, πρώτα μπάνια), να φουσκώνουν ντόνατ και μονόκερους, να παραγγέλνουν καφέδες. Δεύτερο στάδιο: κατά τις έξι οι περισσότερες οικογένειες με μικρά παιδιά αποχωρούν και η ευχάριστη ησυχία σου θυμίζει ότι έχεις φέρει μαζί σου βιβλίο. Σε παίρνει ο ύπνος. Τρίτο στάδιο: οχτώ παρά τέταρτο στήνεται τραπέζι στην άμμο και ξεκινάς να τρως το τηγανητό μαριδάκι με θέα το ηλιοβασίλεμα.

3. Κάθε τοπίο αλλάζει όταν έχεις να βγάλεις βόλτα έναν σκύλο. Ξαφνικά ξεφυτρώνουν γωνίες στις οποίες μπορεί να χτυπήσει, τρύπες που μπορεί να παγιδευτεί, φυτά που μπορεί να μασουλήσει. Η γνωστή ανεμελιά στο περπάτημα περιορίζεται και ο ρυθμός ανάμεσα στα βήματα γίνεται πιο γρήγορος, αφού έχεις τέσσερα πόδια (και μία αστείρευτη όρεξη για τρέξιμο) να τραβούν τα δύο δικά σου. Τρία μικρά αγόρια διακόπτουν το παιχνίδι στα σκαλάκια και έρχονται προς το μέρος σας.
«Κυρία μπορούμε να χαϊδέψουμε τον σκύλο σας;»
«Τι εννοείς ‘κυρία’;»

4. Τα καλοκαιρινά βράδια δεν είναι καλοκαιρινά βράδια χωρίς λίγο αλκοόλ να ρέει στις φλέβες. Στο Kouchico τα κοκτέιλ είναι περισσότερο φίλτρα για κόρτε και πλατιά χαμόγελα παρά απλά ποτά. Σίγουρα θα παραγγείλεις και δεύτερο, γιατί το σηκώνει η περίσταση και κυρίως επειδή συνοδεύεται με μία σακούλα φρέσκου ποπ κορν. Η γλυκιά ζάλη σου δημιουργεί όρεξη για ταξίδια και το θράσος της εποχής κατευθύνει τα χέρια σου στο πληκτρολόγιο. Skyscanner. Βουδαπέστη με εβδομήντα ευρώ. Πότε; Οκτώβρη. Το κλείνουμε; Το κλείσαμε! Σφηνάκια.

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Christie (@christieperry05) on

 

5. Θερινό σινεμά, το υπέροχο. Αποκτάει ακόμα μεγαλύτερη αξία όταν στο βάθος βλέπεις νεοκλασικά σπίτια και στην οθόνη τον Βασιλιά των Λιονταριών. Στα αριστερά, μία μαμά με τρία παιδιά. Στα δεξιά, μία μεγάλη παρέα κοριτσιών στα late twenties τους, να χειροκροτούν στην πρώτη εμφάνιση του Ζαζού και να ετοιμάζουν τα τσιγάρα λίγο πριν το κοπάδι επιτεθεί. Ξέρουν τι θα ακολουθήσει και προετοιμάζονται.

6. Πρωινή βόλτα στην πόλη. Κάποιες γωνίες θυμίζουν Ιταλία, κάποιες χωριό, κάποιες Κούβα. Η παρέα κάθεται σε ένα από τα λίγα καφενεία που έχουν ακόμα άδεια τραπέζια και αμέσως ξεκινάνε τα παράπονα για τους πολλούς τουρίστες που κυκλοφορούν φέτος στο νησί. Ο ιδιοκτήτης φέρνει καφέ με γάλα αμυγδάλου, τάρτες με μούρα, παγωτό σύκο και χορτοφαγικές τορτίγιες. Ακολουθεί περπάτημα στην αγορά (η μαμά έχει παραγγείλει ντομάτες, ο αδερφός σκυλίσια εδέσματα) και χάζεμα στις βιτρίνες μέχρι να αγοράσεις κάτι που δεν χρειάζεσαι καθόλου, αλλά θέλεις πολύ.

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Christie (@christieperry05) on

 

7. Ανακαλύπτεις πως η παραλία των Αγκαθωπών είναι πολύ πιο μικρή από ότι την είχες στο μυαλό σου. Φταίει ο πολύς κόσμος που την κάνει να στενεύει ή οι ορίζοντές σου που μεγάλωσαν από τότε που έφερνες εδώ τα κουβαδάκια σου; Πίνεις δύο γουλιές από την λεμονάδα σου, πετάς το καπέλο στην ξαπλώστρα, κατεβαίνεις δυο σκαλιά και βρίσκεσαι κατευθείαν στο νερό. Πόσο περισσότερο καλοκαίρι από αυτό;

8. Η ώρα είναι αργά. Τόσο αργά που δεν έχει σημασία τι ώρα είναι. Περιπλανιέσαι στην σχεδόν άδεια Ερμούπολη που αγαπάς, με φίλους που λατρεύεις, μέχρι που τελικά φτάνετε σε ένα μικροσκοπικό μαγαζί, ανοιχτό σαν από θαύμα. Πουλάει τα πάντα από τυροπιτάκια μέχρι σούσι. Σας κερνάει χασαπούρι τηγανιού με τυρί, κατευθείαν από τον φούρνο στο στόμα σας. Χαίρεσαι που κάποιος άλλος το χαρακτηρίζει οργασμικό, πριν το κάνεις εσύ.

9. Σχεδόν γυμνή, με τα αλάτια, πάνω σε δροσερά σεντόνια και τα τζιτζίκια να ακούγονται από τα ανοιχτά παράθυρα. Τότε αισθάνεσαι ευτυχισμένη.

10. Στο πιάτο σου βρίσκεται μία δροσερή σαλάτα με πικάντικο ανθότυρο, την οποία ακολουθεί ριζότο θαλασσινών με μελάνι σουπιάς και ένα ποτήρι λευκό κρασί. Οι εποχές που μπορείς να χαρείς το φαγητό σου χωρίς ενοχές και υπολογισμούς θερμίδων και υδατανθράκων είναι οι πιο ευτυχισμένες. Αργότερα θα ανάψουν πολύχρωμα φωτορυθμικά, τα διπλανά τραπέζια θα γυρίσουν να κοιτάξουν το δικό σας και εσύ θα σβήσεις κεράκια πάνω σε μία σοκολατένια τούρτα με μπισκότα. Άλλη μία χρονιά κλείνει κοντά στην θάλασσα, επομένως όλα έχουν πάει καλά.