Ταξιδια

Διακοπές από την κόλαση (Αναγνώστες)

Γράφει η Βασιλική Μαραμή

A.V. Guest
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Kαλοκαίρι 2015... Είπαμε να πάμε διακοπές με το αγόρι μου μιας και στο τέλος του καλοκαιριού έφευγε για μεταπτυχιακό. Διαλέξαμε την όμορφη Σκόπελο, top προορισμός για ζευγαράκια.

Παίρνουμε το πρωινό πλοίο για να μην χαθεί η πρώτη μέρα και ξεκινάμε χαρούμενοι το ταξίδι μας. Φτάνουμε που λέτε στο νησί και περιμένουμε να έρθουν να μας παρουν, ώσπου φτάνει η ιδιοκτήτρια του δωματίου που (υποτίθεται) θα μέναμε και μας «φορτώνει» βαλίτσες, σάκους και εμάς τους δύο κι εκείνη σε μια γουρούνα! Σαν την Αλίκη Βουγιουκλάκη πάνω στον γάιδαρο ένιωθα. Στον δρόμο, λοιπόν, μας ανακοινώνει ότι μας έκλεισε αλλού, γιατί το δικό της δωμάτιο είχε ένα θέμα με τα υδραυλικά και μας οδηγεί σε ένα τρισχειρότερο με κρεβάτια που τρίζανε, ντουζιέρα που πλημμύριζε και μπαλκόνι καταστραμμένο. Ευτυχώς, μας είχαν προειδοποιήσει να μην βγούμε στο μπαλκόνι και την γλιτώσαμε από εκεί!

Και λέω από εκεί γιατί όταν έφτασε η μέρα που νοικιάσαμε τη δική μας γουρούνα βρεθήκαμε πάνω σε ένα δεντράκι στην άκρη του δρόμου. Κάτω εμείς ,όρθια η γουρούνα, και ο δρόμος γεμάτος τοστάκι και νερά! Καταφοβισμένη εγώ, ζητήσαμε από το γραφείο ενοικιάσεων να έρθουν να μας πάρουν και ο οδηγός που μας στείλανε νόμιζε ότι ήταν ο Schumacher. Τετραπλές προσπεράσεις μέσα στα βουνά, προσπεράσεις λεωφορείων στο χείλος του γκρεμού. Σκεφτόμουν την γλιτώσαμε από την γουρούνα θα πάμε από αυτόν! Ευτυχώς φτάσαμε σώοι..

Με τα πολλά φτάνει και η τελευταία μέρα, ετοιμάζουμε τα πράγματά μας και πάμε για καφεδάκι. Μία ώρα πριν από το ταξίδι μας ενημερώνουν από την ακτοπλοϊκή εταιρία ότι η αναχώρηση δεν θα γίνει από το λιμάνι της Σκοπέλου, άντε τρέξιμο να προλάβουμε το λεωφορείο και μετέπειτα το καράβι! Μας βγήκε η ψυχή αλλά τα καταφέραμε. Φθάνοντας στο πλοίο καθόμαστε βολικά σε ένα καναπέ με μια ηλικιωμένη κυρία απέναντι μας. Στην αρχή την πέρασα για τρελή, αλλά είχε και αυτή τα θέματά της, τα οποία δεν αργήσαμε να τα μάθουμε. Στη μέση του ταξιδιού που λέτε, άρχισε να φωνάζει και έπεσε με τα μούτρα στο τραπέζι που καθόταν κι όταν την σήκωσα πραγματικά νομίζαμε ότι είχε πάθει εγκεφαλικό. Ευτυχώς συνήλθε η γυναίκα, δυστυχώς, δεν μας άφησε σε ησυχία το υπόλοιπο βράδυ!