Είναι τρέλα ο πρόεδρος Σιάο, αλλά δεν φτάνει για να πεις τη Θεσσαλονίκη Τορόντο!

Πεντακόσια χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα (μετάφραση: πέντε ώρες απόσταση με το αυτοκίνητο από το πολιτικό, επιχειρηματικό, αθλητικό και πολιτιστικό power game), είναι αναπόφευκτο για τη θεσσαλονικιώτικη ειδησεογραφία να εξαντλείται σε νέα τύπου «κοπάδι αδέσποτων σκύλων αλωνίζει και τρομοκρατεί την Πυλαία» ή πόσα κουκλάκια Λαμπούμπου διαθέτει στη συλλογή του ο εικοσιτετράχρονος δισεκατομμυριούχος πρόεδρος του μπασκετικού Άρη, Ρίτσαρντ Σιάο, κάτοικος Τορόντο. Ο Σιάο, παρεμπιπτόντως, είναι ό,τι πιο καυτό έχει να επιδείξει η Θεσσαλονίκη στην κατηγορία «ζωή χαρισάμενη», εξού και αποτέλεσε πρώτο θέμα στα τοπικά σάιτ το αντάμωμά του με τον Γκάλη στο παιχνίδι με το Αμβούργο, όσο και το πόσο κοστίζουν τα πανάκριβα ρολόγια χειρός που φοράει, αφού είναι επίσης χούι του να τα πασταλιάζει όπως τα Λαμπούμπου. 

Ειδησεογραφικά μιλώντας, «αυτή η στάνη αυτό το τυρί βγάνει», για αυτό και απέναντι στα αμερικανοταϊβανέζικα δολάρια, οι του ΠΑΟΚ αντιπαρατάσσουν το χρήμα του Μυστακίδη, χρήμα σπαρταριστό και ρέον. Ο επιχειρηματίας προσέφερε προχθές 3 εκατομμύρια ντούκου, για να χτιστεί δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο στην υποβαθμισμένη παραβαρδάρια γειτονιά του Παλαιού Σιδηροδρομικού σταθμού. Κοινώς, αυτό σημαίνει θεσσαλονικιώτικη ενημέρωση: αθλητικά με τη σέσουλα, νεανικοί παραβάτες που γρονθοκοπούνται με την ίδια ζέση στον Εύοσμο και την Καλαμαριά, σπασμένες υδρορροές στη Νεάπολη, λεωφορείο του ΟΑΣΘ που η μηχανή του πήρε φωτιά στην ανηφόρα για Άνω Πόλη και αναρχοβάνδαλοι σε ανοιχτή σύγκρουση με τον Αγγελούδη και εναντίον κάθε προσπάθειας ανάπλασης και εξωραϊσμού του αστικού ιστού: «Φτώχεια και ανεργία και του Δήμου αναπλάσεις, κάτσε στο παγκάκι, τη μοίρα σου να κλάψεις», όπως γράφτηκε στη νέα παιδική χαρά της Καλλιθέας. 

Και φυσικά μπαρ, εστιατόρια, καφέ, ποιος άνοιξε τι, πού και ποιοι. Πρώτο θέμα συζήτησης και spread the news είναι το Marais της Καρόλου Ντηλ (σύμπραξη του Πέτρου που έχει τον Πσαρά στην Άθωνος και του Πέρρου από το Flipside της Κορομηλά), όπως και το νέο Orbital των Λουκάκη - Πεδιαδιτάκη στη στάση μετρό Αγίας Σοφίας. Φαγητό, ποτό και ποιες πολυεθνικές αλυσίδες θα ανοίξουν σε Τσιμισκή και Μητροπόλεως, έτσι πάνω κάτω καθημερινά ορίζεται η ατζέντα της πόλης. Γιατί πεντακόσια χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα (μετάφραση: πέντε ώρες μακριά με το αυτοκίνητο από το πολιτικό, επιχειρηματικό, αθλητικό και πολιτιστικό power game), είναι αναπόφευκτο η θεσσαλονικιώτικη ειδησεογραφία να αναλώνεται σε ρεπορτάζ πόλης που, αν εξαιρέσεις κάποια χρηστικά τύπου πότε αλλάζουν ώρα τα δρομολόγια του μετρό, ώστε να ξεκινήσουν οι πρόβες για την επέκταση στην Καλαμαριά, ή κοπάδι από αγριόχοιρους έκοβε βόλτες στο Πανόραμα, δεν παράγει εντάσεις και παρασκήνια. Που πάει να πει πως, αν είσαι νέος δημοσιογράφος και ψάχνεις να βρεις ιστορίες με εντάσεις και υλικό για μεγάλες αφηγήσεις, καλύτερα να μεταναστεύσεις στην Αθήνα ή το Τορόντο!