«Είναι από τη Νεάπολη. Παίζουν κοφτά και γρήγορα. Μοιάζουν με τους Gang of Four, ο τραγουδιστής τους κάνει djιλίκια στο “Berlin” και τον κιθαρίστα τους τον έχεις ακούσεις με τους Mushrooms. Και οι στίχοι τους δεν αστειεύονται, πρέπει να τους ακούσεις». Μέσα δεκαετίας ’80, στο κυλικείο της Νομικής, ένας Αθηναίος συμφοιτητής μου που το προηγούμενο βράδυ είχε δει τις Τρύπες να παίζουν ζωντανά στη «Σελήνη», παραμιλάει. Δύο ώρες αργότερα αγοράζω σε κασέτα τον πρώτο τους δίσκο από τη Φοιτητική Λέσχη, από τον Μανώλη Νταλούκα, υπαίθριο πωλητή μουσικής και συγγραφέα του βιβλίου «Ωλεσίοικον». Κολλάω με την «Αμνησία», την «Παράξενη πόλη» και το «Θλιμμένοι στη γιορτή μας».
Πρώτη φορά live τους βλέπω στον κήπο του “No Name” της Ανθέων, ο Αγγελάκας φοράει το κλασικό μαύρο πουκάμισο, στην «Ταξιδιάρα ψυχή» πέφτει ανελέητο πόνγκο, η Θεσσαλονίκη ούτως ή άλλως είναι πόνγκο εκείνη την εποχή. Ο Μαραντόνα έρχεται με τη Νάπολη στην Τούμπα, στην Κορομηλά τα ροκαμπίλια του Φυντάνη αράζουν έξω από το «Σνούπυ» και περιλούζουν με μπίρες, φτυσιές και τσαμπουκά διερχόμενους φλώρους, οι Wipers παίζουν στην “Container” κι ο Τζόναθαν Ρίτσμαν στο «Βακούρα», ο Ζαφειρόπουλος κατεβαίνει για υποψήφιος δήμαρχος με χιλιάδες παόκια να τον αποθεώνουν στην πλατεία Αγίας Σοφίας, καθώς τους πετά ψωμί και κοτόπουλα, οι Τρύπες υπογράφουν στη Virgin, τα nineties, ο πετροπόλεμος στη συναυλία τους στον Λυκαβηττό πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες, ο Μύλος, το «Για την πατρίδα», τα βυτιοφόρα τρένα καθώς ροβολούσαν από τη δυτική πλευρά της πόλης προς τα Σκόπια την ώρα που στο κλαμπ ο Αγγελάκας ούρλιαζε «Τι έγινε εκείνο του τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν».
Η διάλυση, οι Altzheimer Beat, η «Ανάσα των λύκων» με τον Βελιώτη, οι Επισκέπτες, το πείσμα του, όσο κι αν κάτω η πιτσιρικαρία ούρλιαζε «Είναι ωραία στον Παράδεισο», να παίζει λίγα πράγματα από το ένδοξο παρελθόν, να χοροπηδάει σαν σαμάνος, με τον Σαδίκη δίπλα του να παίζει τον μπαγλαμά σαν Fender Stratocaster, «Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ». Μποντλέρ και Ψαραντώνης, ρεμπέτικα και noise, αδιαπραγμάτευτη στάση για τη ζωή, την αξιοπρέπεια, τις ιδέες, τη μουσική, τη φιλία και την ποίηση.
25 χρόνια μετά την πρώτη φορά και την πρώτη κασέτα, στο γάμο δυο αγαπημένων φίλων, ο γαμπρός και η νύφη διαλέγουν να χορέψουν αγκαλιαστά το «Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή». Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα ολιγόλεπτο ντοκιμαντέρ που θα μπορούσε να έχει τίτλο «Οι ιστορίες της πόλης και η ιστορία μας». Με μουσική και στίχους του Γιάννη Αγγελάκα.
Ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι
Ένας Μάρτιος που χιονίζει παγωνιά και οικονομική ανασφάλεια. Στον «Αγγελιοφόρο» έγραψαν για τον τρίμετρο ανδριάντα του Κωνσταντίνου Καραμανλή που σε λίγες μέρες θα στηθεί στην πλατεία Αριστοτέλους, το αστυνομικό δελτίο κάνει λόγο για ρεκόρ ένοπλων ληστειών, ολοένα και περισσότερα «Ενοικιάζεται» και σκονισμένες τζαμαρίες από κλειστά μαγαζιά. 1.500 άτομα έκαναν κράτηση, όπως έγραψε η «Θεσσαλονίκη» στο πρωτοσέλιδο, στο κέντρο που εμφανίζεται η Τζούλια Αλεξανδράτου την επομένη της κυκλοφορίας του πορνοdvd της. Δημόσιοι χώροι - πεζοδρόμια κατειλημμένα από τραπεζάκια φραπεδαριστών, υγρασία, σαπίλα, νομίζεις πως ανά πάσα στιγμή οι γέρικες πολυκατοικίες του κέντρου θα καταρρεύσουν από την υγρασία. Το 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ δεν βρίσκει τη Θεσσαλονίκη στα καλύτερά της. Είναι όμως πάντα εικόνες του κόσμου, κοσμοπολίτικο παράθυρο, άλλες ματιές, άλλοι τόποι, ευκαιρία για συναθροίσεις και ανταλλαγές πλάνων και ιδεών, που τόσο έχει ανάγκη αυτή η τόσο κακοφορμισμένη πλέον πόλη.
«Μέσα μου ο αέρας που φυσά δε λέει να ημερέψει, μου ξεσηκώνει την καρδιά και μου σκορπάει τη σκέψη».
Το ντοκιμαντέρ «Ταξιδιάρα ψυχή» της Αγγελικής Αριστομενοπούλου παρακολουθεί τον Γιάννη Αγγελάκα καταγράφοντας για δύο χρόνια πρόβες του με τους Επισκέπτες, μιλά με στενούς του φίλους και συνεργάτες, ανιχνεύει τη σκέψη και τη δράση του στην εποχή της AllTogetherNow. Δεν είναι μόνο μια εταιρεία-κολεκτίβα που διακινεί τη μουσική του, αλλά και τις μουσικές ανθρώπων και σχημάτων που θαυμάζει, είναι μια πλατφόρμα επικοινωνίας όπου ανταμώνουν άνθρωποι, ιδέες και νότες. Δεν θέλω να υποβαθμίσω τις άλλες ενότητες και τα αφιερώματα του 12ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, τις εικόνες από τη βόρεια Κορέα, τους Πολωνούς δημιουργούς, τις ρετροσπεκτίβες, όλον αυτόν τον κατάλογο που θα βρεις παντού στην πόλη. Ούτε και να αβαντάρω το ντοκιμαντέρ για τον Αγγελάκα. Δεν το έχει ανάγκη, η αίθουσα θα είναι ούτως ή άλλως κατάμεστη, όπως και στις περισσότερες νύχτες των προβολών. Απλώς ο συμμορίτικος τρόπος που επιμένει να ζει και να δημιουργεί σε μια εποχή που στη Θεσσαλονίκη φουντώνει ο διάλογος και η ανησυχία για το μέλλον της πόλης, ίσως δείχνει ένα δρόμο. Συνέπεια, δημιουργία, φαντασία, κριτική άποψη, γλέντι, πείσμα, ιδρώτας και ταξίδι. Γεια σου, Γιάννη! A
Info
Το ντοκιμαντέρ «Ταξιδιάρα ψυχή» της Αγγελικής Αριστομενοπούλου σε παραγωγή Onos Productions θα προβληθεί την Κυριακή στις 8 το βράδυ στο Ολύμπιον. Αμέσως μετά θα ακολουθήσει τρελό πάρτι στο “Residents”, όπου ο Γιάννης Αγγελάκας όχι μόνο θα παίξει μουσική αλλά και θα τραγουδήσει live με σχήμα έκπληξη. Σε επανάληψη η «Ταξιδιάρα ψυχή» θα παιχτεί την Τετάρτη στις 10.30 το βράδυ στην αίθουσα Τζον Κασσαβέτης.
15°
