Polis Decay Art School: Ο Πάνος Γεωργούλιας και η νέα σχολή τέχνης της Αθήνας

Η πόλη έχει ένα δικό της βουητό. Το ακούς τα απογεύματα, όταν το φως πέφτει στα στενά του κέντρου και ο αέρας μυρίζει μελάνι, καφέ και χρώμα που στεγνώνει. Στους τοίχους ενός στούντιο στην καρδιά της Αθήνας, στη Ρήγα Παλαμήδου 5, ανάμεσα σε αφίσες, sketches και φωτογραφίες, το όνομα Polis Decay Art School ξεκολλά από τα γράμματα με τη βαρύτητα που έχουν τα μυστικά. Εδώ, στην πρώτη σχολή εφαρμοσμένων τεχνών, με DNA της street κουλτούρας, η Αθήνα πειραματίζεται ξανά με το τι σημαίνει τέχνη. Και το κάνει με το θράσος και τη φρεσκάδα μιας νέας γενιάς που δεν περιμένει την έγκριση κανενός.

Πάνος Γεωργούλιας, ο άνθρωπος πίσω από το Polis Decay Art School

Ο Πάνος Γεωργούλιας κάθεται απέναντί μου. Μιλάει γρήγορα. Κινείται σαν κάποιος που έχει ήδη ζήσει πολλά και δεν έχει χρόνο να χάσει. Δεν είναι μόνο tattoo artist – είναι κάτι σαν στρατηγός μιας νέας σχολής τέχνης. Κυριολεκτικά. Γιατί το Polis Decay Art School είναι κάτι περισσότερο από μαθήματα. Τι ακριβώς όμως; Απόφοιτος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών και της Facultad de Bellas Artes στη Μαδρίτη. Αριστούχος. Στα 30 του είχε ήδη σαρώσει πάνω από εβδομήντα βραβεία tattoo σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Σήμερα είναι art director, ζωγράφος, designer, και πάνω απ’ όλα δημιουργός μιας σχολής που επιχειρεί κάτι -συχνά- αδιανόητο: να ενώσει την ακαδημαϊκή παιδεία με τη street κουλτούρα.

Αλλά το πραγματικό του έργο δεν είναι ένα τατουάζ. Είναι μια σχολή –ένα κίνημα– που προσπαθεί να ενώσει δύο κόσμους που μέχρι χθες δεν μιλούσαν μεταξύ τους: την ακαδημαϊκή εκπαίδευση και την κουλτούρα του δρόμου.

«Το Polis Decay δεν είναι για ταλέντα», λέει ο ίδιος. «Είναι για ανθρώπους που θέλουν να δουλέψουν. Να μάθουν γιατί ένα σχέδιο στέκεται, πώς να κρατήσουν σωστά το μολύβι, να βρουν τη φωνή τους».

Η εκπαίδευση ως πράξη αντίστασης

Η ιδέα γεννήθηκε από μια απλή, σχεδόν πικρή παρατήρηση: στην Ελλάδα, οι απόφοιτοι των σχολών Καλών Τεχνών συχνά καταλήγουν σε δουλειές άσχετες με αυτό που αγαπούν. «Ήθελα να αλλάξω αυτό το σύστημα», λέει ο Πάνος Γεωργούλιας - ο tatoo artist που ξεχώρισε με το στούντιο Polis Decay. Έτσι γεννήθηκε το Polis Decay Art School – ένα Art Professional Development Center, ή, όπως το μεταφράζει ο ίδιος, Καλλιτεχνικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός.

Το πρόγραμμα δεν είναι μόνο θεωρητικό. Είναι χειροπιαστό, αληθινό, street. Από το βασικό σχέδιο και τη ρεαλιστική απεικόνιση, μέχρι το digital art, το AI design, τη φωτογραφία, αλλά και την ίδια τη βελόνα του tattoo, όλα λειτουργούν σαν ένα ενιαίο σύστημα. Όχι για να μάθεις απλώς να ζωγραφίζεις – αλλά για να μάθεις να ζεις μέσα απ’ αυτό.

Η street κουλτούρα ως παιδαγωγία

Η street κουλτούρα στο Polis Decay δεν είναι απλώς το background. Είναι η μεθοδολογία. Το πνεύμα. Ο Πάνος δεν διδάσκει μόνο σχέδιο – διδάσκει καλλιτεχνική αντίληψη.

«Το χειρότερο είναι να έχεις λεφτά και να μην έχεις αισθητική», λέει. «Το βλέπεις παντού, και στον χώρο του tattoo και στις τέχνες. Εγώ θέλω οι μαθητές μου να καταλαβαίνουν το γιατί κάτι να είναι ωραίο, όχι απλώς να το αντιγράφουν και να το ανακυκλώνουν χωρίς κανένα λόγο που να έχει να κάνει με το βίωμα τους ή την ιδεολογία τους».

Η σχολή λειτουργεί σαν μια μικρή κοινότητα δημιουργών. Τα μαθήματα προσαρμόζονται στον ρυθμό και το στιλ κάθε σπουδαστή. Εδώ δεν υπάρχουν «shortcuts» ούτε «εύκολες επιτυχίες». Υπάρχει μόνο σκληρή δουλειά, μελάνι, και οι ήχοι από μολύβια που γρατζουνάνε το χαρτί.

Η συνάντηση του αναλογικού με το ψηφιακό

Η εποχή του AI, του Procreate και του 3D design έχει ήδη φτάσει, και το Polis Decay δεν μένει πίσω. Η τεχνολογία είναι σύμμαχος, όχι απειλή.

«Όταν άρχισα να σχεδιάζω με Wacom ψηφιακή γραφίδα, με κοίταζαν περίεργα», θυμάται ο Πάνος. «Τώρα όλοι το κάνουν. Αλλά το tattoo στο τέλος γίνεται με το χέρι. Με βελόνα και μελάνι και ποιοτική τέχνη, χρησιμοποιώντας ορθά τα μέσα».

Η σχολή του Polis Decay Art ενσωματώνει τη ψηφιακή τέχνη στα μαθήματα, όχι για να αντικαταστήσει το παραδοσιακό, αλλά για να επεκτείνει τα όρια της δημιουργίας. Η ψηφιακή εκπαίδευση συνυπάρχει με το χειροποίητο – γιατί, όπως λέει ο ίδιος, «το handmade είναι handmade. Τέλος».

Μαθήματα ζωής μέσα από το μελάνι

Πίσω από κάθε σχέδιο, πίσω από κάθε tattoo, υπάρχει μια ιστορία μαθητή.

Παιδιά που έρχονται χωρίς να έχουν πιάσει ποτέ στη ζωή τους μολύβι στο χέρι, μέσα σε μήνες ζωγραφίζουν ρεαλισμό που θα ζήλευαν επαγγελματίες. Άλλοι εγκατέλειψαν τη χημεία, τη νομική ή τα μαθηματικά για να ανακαλύψουν κάτι που δεν ήξεραν ότι είχαν μέσα τους.

«Δεν πιστεύουμε στο ταλέντο», λέει ο Πάνος. «Πιστεύουμε στη σκληρή δουλειά και στη μαθητεία που έχουμε διαμορφώσει εμείς οι ίδιοι. Οι μαθητές μας ζωγραφίζουν καλύτερα από τους περισσότερους tattoo artists εκεί έξω».

Το μότο της σχολής «Ζωγράφισε καλύτερα από τον tattoo artist που έκανε το καλύτερό σου τατουάζ», ακούγεται σαν πρόκληση — και είναι.

Η νέα γενιά των δημιουργών

Η παγκοσμιοποίηση άλλαξε τα πάντα. Τα στιλ αναμειγνύονται, τα trends διαρκούν όσο ένα scroll. Όμως, στο Polis Decay, ο στόχος είναι διαφορετικός: να φτιάξουν καλλιτέχνες που δεν αντιγράφουν, αλλά δημιουργούν.

«Θυμάμαι να λένε για το δικό μου στιλ “Panos Style”», λέει. «Αυτό θέλω να διδάξω. Να βρει ο καθένας το δικό του».

Κι αυτή είναι ίσως η πιο βαθιά διδασκαλία της σχολής: να μάθεις να λες κάτι αληθινό, μέσα από τη δική σου γραμμή, τη δική σου αισθητική, τη δική σου αφήγηση.

Η Αθήνα ξαναγεννιέται

Στους τοίχους της σχολής, τα σχέδια δεν είναι απλά sketches. Είναι χάρτες μιας νέας πόλης που χτίζεται. Μιας Αθήνας που δεν ντρέπεται να λερωθεί με χρώμα, να δοκιμάσει, να αποτύχει, να ξαναρχίσει.

Το Polis Decay Art School δεν είναι απλώς σχολή. Είναι μια συνθήκη ζωής. Ένας τόπος όπου οι άνθρωποι μαθαίνουν να βλέπουν διαφορετικά — τον κόσμο, το σώμα, τον εαυτό τους. Και όσο αυτή η πόλη φθείρεται, όπως λέει και το όνομα, τόσο μέσα από τις στάχτες της γεννιέται κάτι νέο. Μια γενιά καλλιτεχνών που δεν φοβάται να σχεδιάσει το μέλλον.