Σε κάποιες πόλεις, το Γκέι Πράιντ είναι παράδοση, λίγο πολύ σαν το Καρναβάλι του Μοσχάτου, μια ευκαιρία να βγει έξω η οικογένεια να διασκεδάσει. Δεν είναι πια διεκδίκηση, όσο γενική γιορτή. Μια έκθεση φωτογραφίας που ξεκινά αύριο στην Αθήνα δείχνει πώς στο Άμστερνταμ το Γκέι Πράιντ έχει πλέον γίνει κομμάτι της πόλης. «Το Πράιντ έχει τόσο αφομοιωθεί τόσο με την πόλη, τον κόσμο, τα κανάλια, τα κτίρια, που έχει περάσει στην παράδοση» λέει η εικαστικός Βενετία Ευριπιώτη, που υπογράφει την έκθεση “Life on a Rainbow” μαζί με τη visual artist Ράνια Βέργου και το φωτογράφο Γιάννη Φουντουλάκη.
«Το Πράιντ του Άμστερνταμ βγάζει μια ευαισθησία και μια τρυφερότητα, παρά τον πανικό. Αυτή θελήσαμε να καταγράψουμε· το ότι υπάρχουν πόλεις που το γιορτάζουν έτσι τρυφερά». Πράγματι, οι 30 φωτογραφίες της έκθεσης αποπνέουν τρυφερότητα και ήρεμη χαρά. Οι συμμετέχοντες φαίνονται άνθρωποι που νιώθουν καλά στο πετσί τους, είτε είναι ζευγάρια αντρών που φιλιούνται είτε μεσήλικες λεσβίες που χορεύουν είτε παρέες που στήνονται με πλακατζίδικη διάθεση.
«Τρυφερότητα υπάρχει απ’ όλους, όχι μόνο από τους συμμετέχοντες» προσθέτει η Βενετία. «Όλη η πόλη συμμετέχει. Είδα γιαγιά 85-90 ετών να στέκεται για δύο ώρες στη βροχή προκειμένου να δει τον εγγονό της».
Έχουμε συνηθίσει οι φωτογραφίες των Πράιντ να δείχνουν ακραίες και φαντασμαγορικές εικόνες. «Δεν θέλαμε να δείξουμε τα εξτρίμ ούτε τα πολύ γυαλιστερά, αλλά αυτά που πια αφομοιώθηκαν τόσο πολύ από την πόλη, που έγιναν παράδοση. Γι’ αυτό κάναμε μοντάζ χρησιμοποιώντας παραδοσιακά υφάσματα από τη βόρεια Ευρώπη σε ορισμένες φωτογραφίες». Εγκαίνια: Παρασκευή 15/10, 20.00, ως 24/10. Τετ.-Παρ. 15.00-21.00, Σάβ.-Κυρ. 11.00-20.00. Dassera Art Space, Παπαδιαμαντοπούλου 146Α, Γουδή.
Ταυτόχρονα, σ’ ένα άλλο Πράιντ, μόνο τρυφερότητα δεν υπήρχε. Στις 10/10/10 έγινε στο Βελιγράδι το πρώτο Πράιντ από το 2001. Το περσινό ακυρώθηκε επειδή η αστυνομία δεν μπορούσε να εγγυηθεί την ασφάλεια των συμμετεχόντων, τάχα μου. Φέτος έγινε με την προστασία 5.000 αστυνομικών, οι οποίοι προστάτεψαν μεν τους παρελαύνοντες, αλλά δεν απέτρεψαν τα επεισόδια. Τουλάχιστον 46 άτομα, κυρίως αστυνομικοί, τραυματίστηκαν ενώ έγιναν πολλές συλλήψεις. Οι διαδηλωτές φώναζαν «θάνατος στους ομοφυλόφιλους» πετώντας πέτρες, τούβλα και μπουκάλια στους αστυνομικούς. Οι περισσότεροι διαδηλωτές ήταν εθνικιστές, χούλιγκαν, σκίνχεντ και γιαγιάδες με εικονίσματα. Το χεράκι της έβαλε και η ορθόδοξη εκκλησία (σας θυμίζει κάτι;), η οποία φρόντισε να καταδικάσει με βδελυγμία την παρέλαση πριν γίνει, υποδαυλίζοντας τη βία.
Στο Πράιντ Βελιγραδίου πήγε και αντιπροσωπεία του Athens Pride, το οποίο ζήτησε από την ελληνική πρεσβεία να στηρίξει με δήλωσή της το Πράιντ Βελιγραδίου, όπως έκαναν άλλες κυβερνήσεις. H πρεσβεία απάντησε: «Το θέμα συζητήθηκε με τους Ευρωπαίους εταίρους μας και η ελληνική πρεσβεία συντάχθηκε με κείμενο εν προκειμένω κοινής δήλωσης της πλειοψηφίας των εδώ Πρεσβειών των χωρών μελών της ΕΕ».
Το μίσος των διαδηλωτών τρομάζει, αλλά το καλό είναι ότι το Πράιντ Βελιγραδίου έγινε και μάλιστα με ασφάλεια των συμμετεχόντων, πράγμα που αποδεικνύει πως όταν υπάρχει ειλικρινής πολιτική βούληση (και αυτή τη φορά η σερβική κυβέρνηση ήταν σοβαρή), μπορούν να διασφαλιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το Πράιντ δεν είναι παντού γιορτή, παράδοση και γέλια. Σε αρκετά μέρη στον κόσμο είναι διεκδίκηση για τα στοιχειώδη – όπως και στη χώρα μας άλλωστε.
+All You Can Drink
Κάθε Τετάρτη ετοιμαστείτε να πιείτε όσο μπορείτε μόνο με 15 ευρώ, στο mybar. Από 10 μέχρι τις 2 το πρωί, μπορείτε να πίνετε όσο θέλετε, κρασί, μπίρα και απλά ποτά, ενώ ακούτε επιτυχίες των 80s.
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
14°
