Αστική Όαση: Μεγάλο Καβούρι, ένας παράδεισος στην άκρη της πόλης

Ένα από τα πλεονεκτήματα της Αθήνας, που δεν συναντάς εύκολα σε πολλές πρωτεύουσες, είναι ότι μπορείς να απολαύσεις ένα τελείως καλοκαιρινό σκηνικό με μονοπάτια δίπλα στην αμμουδιά, με ταξιδιάρικα τραγούδια γλάρων, με δέντρα που φτάνουν σχεδόν μέχρι το κύμα, κι αυτό μόνο διανύοντας μια απόσταση λίγων λεπτών από το κέντρο.

Δεκαέξι χιλιόμετρα από το Σύνταγμα, μια ανάσα από τη Γλυφάδα, στρίβοντας δεξιά στη Βουλιαγμένης και μπαίνοντας στην οδό Ηλίου, που από μόνη της σε προδιαθέτει για λαμπερές εικόνες, βρίσκεσαι σ’ ένα σημείο της πόλης που μοιάζει με καρτ ποστάλ. Καθώς φτάνεις στο Μεγάλο Καβούρι, αντικρίζεις έναν πελώριο φυσικό πίνακα ζωγραφικής με όλες τις αποχρώσεις του μπλε να σμίγουν στον ορίζοντα, σβήνοντας τη γραμμή που χωρίζει θάλασσα και ουρανό. Σιέλ, γαλάζιο, τιρκουάζ, πετρόλ παντού τριγύρω και στο βάθος οι απαστράπτουσες ηλιαχτίδες που χορεύουν στο νερό. Αν προλάβεις το ηλιοβασίλεμα εδώ, απολαμβάνεις μια παλέτα μαγείας μόλις το μπλε αρχίσει να σβήνει μέσα στο κοραλλί, το φούξια και το πορτοκαλί.

Η χρυσή άμμος, γίνεται ένα καμπυλωτό διαχωριστικό της παραλίας ανάμεσα στη θάλασσα και τις πράσινες αγκαλιές των δέντρων.Και καθώς σε παρασύρει η ομορφιά της φύσης, έχεις την ευκαιρία να θαυμάσεις ταυτόχρονα και το αστικό τοπίο, αφού μπροστά σου ξετυλίγεται ένα κομμάτι ακτογραμμής της νότιας Αττικής. Η εντυπωσιακή θέα μέρους της Αθηναϊκής Ριβιέρας αποδεικνύει ότι αυτό το ονειρικό κομμάτι της πόλης είναι ένας πολύτιμος αστικός παράδεισος.

Μια απλωσιά που ξεκουράζει το βλέμμα, ρηχά νερά, αμμώδης ακτή κι ένα φαρδύ πλακόστρωτο μονοπάτι ενάμισι χιλιομέτρου πλάι στο κύμα, που σου δίνει την ευκαιρία για πεζοπορία, ποδήλατο ή τρέξιμο. Ακριβώς πίσω από το πλακόστρωτο μια παιδική χαρά γεμίζει χαμόγελα και ανέμελες φωνές. Τι πιο ωραίο από το να κάνει κούνια ένα παιδί αγναντεύοντας τη θάλασσα;

Από τη μια πλευρά του μονοπατιού δέντρα και θάμνοι παρατεταγμένα στη σειρά σαν μικρό δάσος. Λίγα μέτρα πιο πάνω, λεωφορεία, μοτοσικλέτες και αυτοκίνητα γεμίζουν την παραλιακή.Όμως η φασαρία της πόλης και η βοή των οχημάτων χάνονται αμέσως μόλις βρεθείς σ’ αυτό τον πεζόδρομο και το μόνο που ακούς είναι το αχνό κύμα. Από την άλλη πλευρά του μονοπατιού, διάσπαρτα υπερυψωμένα παγκάκια φτιάχνουν ένα από τα ωραιότερα φυσικά μπαλκόνια της Αθήνας, που προσφέρει θέα στο απέραντο γαλάζιο και ανάσες από θαλασσινή αύρα.

Όση ώρα βρίσκεσαι σ’ αυτό το σημείο νιώθεις ότι οι ρυθμοί έχουν πέσει. Κάποιοι κολυμπούν, άλλοι απολαμβάνουν έναν αναζωογονητικό περίπατο στο μονοπάτι. Ορισμένοι διαβάζουν στα παγκάκια, φίλοι συναντιούνται, υπάρχουν όμως κι εκείνοι που κάνουν βόλτα με τα τετράποδα φιλαράκια τους ή απλώς ρεμβάζουν το τοπίο.

Σήμα κατατεθέν το μικρό νησάκι λίγα μέτρα απ’ την ακτή. Μια νησίδα γης στα χρώματα της ώχρας, καρφωμένη στο νερό, που συμπληρώνει την απόλυτη εικόνα του μεσογειακού τοπίου. Η πινελιά που ολοκληρώνει την καλοκαιρινή ζωγραφιά και σου φωνάζει πως αυτό το σημείο της Αττικής είναι ένα διαμάντι μέσα στην πόλη. Η εικόνα σού φέρνει αμέσως στο μυαλό τα ελληνικά νησιά που στολίζουν το πέλαγος. Κάποια ιστιοφόρα στο βάθος σού ξυπνούν την όρεξη για ταξίδια. Μπροστά σου η θάλασσα, που σε οδηγεί σε νέους προορισμούς, κι εσύ δεν έχεις παρά ν’ αρχίσεις να ονειρεύεσαι τις φετινές σου καλοκαιρινές διακοπές.