Life in Athens

Η Marseaux μας ξεναγεί στη δική της Αθήνα

«Μου λείπει η Lacandona, το μαγαζί στο Σύνταγμα που μαζευόμασταν παρά πολλά σχολεία κάθε Παρασκευή»

Ελένη Βαρδάκη
5’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
UPD

Marseaux: H τραγουδίστρια της Gen Z απαντά σε 33 ερωτήσεις για την Αθήνα

Ανήκει στην κατηγορία της γενιάς Z, είναι μια πολύ νέα καλλιτέχνιδα στον χώρο της μουσικής, ένα κουλ αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητο άτομο και προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον δικό της τρόπο όλα όσα αισθάνεται. Σήμα κατατεθέν της το μαύρο καρέ κοντό, το κούρεμα με το οποίο πολλοί την ανακαλύψαμε το 2019 και αναφέρει συχνά στους στίχους της. Δημιουργική φύση, μια και από μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός, συμμετείχε σε θεατρικές ομάδες, όμως τελικά την κέρδισε η μουσική. Πίσω στο 2017 γνωρίζεται με τον Solmeister και γίνεται μέλος του συγκροτήματος WNCfam, ενώ τρία χρόνια μετά, εμφανίζεται στον τηλεοπτικό φακό τραγουδώντας μαζί με την  Έλενα Παπαρίζου στα MAD VMA. Η μουσική της είναι ποπ, είναι όμως και ραπ. Η 23χρονη Marseaux δεν ακολουθεί αυστηρές νόρμες, καθώς θέλει να βρίσκει κάθε φορά το ύφος που την εκφράζει καλύτερα.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο σου άλμπουμ «Witch», πες μας λίγα λόγια αυτό, από πού εμπνεύστηκες;
Είναι ένα άλμπουμ με δέκα κομμάτια, το οποίο δουλεύαμε πολύ καιρό με τον Solmeister. Έμπνευση -όπως πάντα- βρίσκουμε στη ζωή, τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου, συνθέτοντας έτσι έναν πολύ «Marseaux» δίσκο. Με χαρακτηρίζει σε κάθε επίπεδο και νομίζω πως όποιος τον ακούσει, ανακαλύπτει περισσότερο την κοπέλα με το «Μαύρο Καρέ Κοντό». Γενικώς αυτή την περίοδο βρίσκομαι σε μία πολύ δημιουργική φάση. Δεν χωράνε διαλείμματα στην έμπνευση, για αυτό και εννοείται πως ετοιμάζω νέα πράγματα.

Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που κάνει τα πρώτα του βήματα στον χώρο της μουσικής;
Να δουλεύει πολύ πάνω σε αυτό που αγαπάει και να έχει γερό στομάχι. Δεν είναι πάντοτε όλα εύκολα, όμως όποιος το θέλει πραγματικά βρίσκει τον τρόπο να πετύχει, ακόμη κι αν χρειαστεί λίγο καιρό παραπάνω. Ξέρω ότι αυτά μπορεί να ακούγονται κλισέ, όμως δεν υπάρχει κάποια «μαγική συνταγή». Όλα θέλουν πολλή προσπάθεια, πίστη και υπομονή. 

Marseaux: H τραγουδίστρια της Gen Z απαντά σε 33 ερωτήσεις για την Αθήνα

Ποια είναι τα 3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στην πόλη;
Το καλό με την Αθήνα είναι ότι έχεις επιλογές, μπορείς να πας σε θέατρα, σε συναυλίες, σε εκθέσεις, όλη αυτή η ελευθερία είναι κάτι που με γοητεύει. Μου αρέσει επίσης η πολυκοσμία, νιώθω πιο όμορφα σε μέρη με κόσμο γύρω μου, όμως ταυτόχρονα αγαπώ τη γειτονιά μου που είναι πιο ήσυχη. 

Τα 3 πράγματα που αν έλειπαν θα έκαναν την Αθήνα ομορφότερη;
Η αδιαφορία για την καθαριότητα της πόλης, η κίνηση στους δρόμους και το άγχος στο πρόσωπο των ανθρώπων.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν δήμαρχος για μια μέρα;
Θα οργάνωνα περισσότερα συσσίτια για τους άστεγους.

Η πρώτη δουλειά που έκανες;
Πωλήτρια σε μαγαζί με παιδικά ρούχα για δύο εβδομάδες.

Το πρώτο σου διαμέρισμα;
Ένα υπόγειο στην Άνω Κυψέλη. Κακή ιστορία. Ξεκίνησα να μένω εκεί στην περίοδο της καραντίνας και ήταν μία πολύ καταθλιπτική εποχή για μένα. Είχα μάλιστα δυσκολία στην μεταφορά, επομένως δεν έβγαινα πολύ. Γενικά ένα δράμα...

Πού ζεις τώρα;
Στην Κάτω Κηφισιά, ήσυχη περιοχή, με φύση γύρω-γύρω.

© Instagram @ marseaux.wnc

Η πιο τρελή αθηναϊκή ιστορία που έχεις ακούσει / ζήσει;
Περπατούσα στο κέντρο και γινόταν πρόβα για σειρήνες πολέμου. Εγώ όμως νόμιζα ότι συνέβαινε στ’ αλήθεια και άρχισα να κλαίω στη μέση του δρόμου.

Ο αγαπημένος σου αθηναϊκός ήχος / θόρυβος;
Να ακούω δυνατά μουσική από τα αυτοκίνητα. Και εγώ κάθε μέρα στο αμάξι έχω για παρέα πολύ δυνατή μουσική και μου αρέσει να παρακολουθώ στον δρόμο ποιος ακούει τι.

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον Αθηναίο;
Η κουλτούρα.

Πού αλλού θα μπορούσες / ήθελες να ζήσεις στην Ελλάδα;
Μάλλον σε κάποιο νησί, αν δεν έκανα την δουλειά που κάνω τώρα και η καθημερινότητα μου ήταν άλλη. Πάντοτε ζήλευα τους κατοίκους των νησιών.

Το καλύτερο σύνθημα που έχεις δει σε αθηναϊκό τοίχο…
«Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους» στο Ψυρρή.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να απομονώνεσαι;
Spots με θέα, όπως ο Λυκαβηττός και η Φιλοθέη.

Ο μεγαλύτερος αθηναϊκός σου φόβος;
Να τρακάρω με το αμάξι. Σχεδόν ιδρώνω κάθε φορά που οδηγάω!

Αγαπημένη σου αθηναϊκή πλατεία;
Πλατεία Συντάγματος. Εκεί «άραζα» αρκετά στην εφηβεία, μαζί με φίλους που έκαναν skate. Θυμάμαι γίνονταν συχνά καλλιτεχνικές δράσεις που διοργανώναμε με το σχολείο και όποτε περνάω νοσταλγώ αυτή την εποχή.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου φούρνος;
«Black Salami» στη Ζωοδόχου Πηγής.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου εστιατόριο;
Η «Αυλή» στου Ψυρρή. Θυμίζει στενό ελληνικού νησιού.

Το αγαπημένο σου βιβλιοπωλείο;
Δυστυχώς δεν είμαι πολύ fan του διαβάσματος.

Ένα επίθετο που χαρακτηρίζει τους Αθηναίους…
Αργοπορημένοι.

Ένα επίθετο που δεν ταιριάζει καθόλου στους Αθηναίους…
Χαλαροί.

Ποιο είναι το πρώτο αθηναϊκό στιγμιότυπο που θυμάσαι;
Εκδρομές στην Ακρόπολη με το σχολείο.

Πώς φαντάζεσαι την Αθήνα σε 50 χρόνια;
Ελπίζω καθαρότερη και με περισσότερους σταθμούς μετρό.

© Instagram @ marseaux.wnc

Τι σου λείπει από την Αθήνα της παιδικής σου ηλικίας;
Η Lacandona, το μαγαζί σε μια στοά στο Σύνταγμα στο οποίο μαζευόμασταν παρά πολλά σχολεία κάθε Παρασκευή. Από τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής μου.

Ποιος σκηνοθέτης θα ήθελες να γυρίσει ταινία για την Αθήνα;
Ο Χάρης Φραγκούλης.

Ποιος Αθηναίος θα γινόταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της χώρας;
Ο Γιώργος Καπουτζίδης. Τρομερά μορφωμένος, ταλαντούχος και καλός άνθρωπος. Πραγματικά θα έσωζε τη χώρα.

Η πιο τυπική αθηναϊκή ταινία που έχεις δει…
«Φτηνά Τσιγάρα», άπειρες φορές.

Αν η Αθήνα ήταν ένα πρόσωπο, ποιο θα ήταν;
Η Μελίνα Μερκούρη.

Η καλύτερη θέα;
Ο Λυκαβηττός.

Ποιος μουσικός δικαιούται να γράψει το σάουντρακ της Αθήνας;
Ο Solmeister.

© Instagram @ marseaux.wnc

Τι θα πρωτοέδειχνες στην πόλη σε έναν ξένο καλεσμένο σου;
Φυσικά τα σημεία με την καλύτερη θέα, όπως η Φιλοθέη.

Μία συναυλία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ…
Όλες τις καλοκαιρινές του Παυλίδη.

Ο αγαπημένος σου περίπατος;
Στα στενά στο Κουκάκι και στα Πετράλώνα.

Αγαπημένη διαδρομή με το αυτοκίνητο;
Επειδή το πατρικό μου είναι στην Ραφήνα, κάποιες φορές πηγαίνω από το βουνό της Πεντέλης, ειδικά το απόγευμα που δύει ο ήλιος, είναι η αγαπημένη μου στιγμή.

Τι σε ζορίζει και τι σε χαλαρώνει στην Αθήνα;
Με ζορίζει ο γρήγορος ρυθμός της και με χαλαρώνει όταν αδειάζουν οι δρόμοι αργά το βράδυ. Τότε μπορώ να οδηγάω με λίγα αμάξια τριγύρω, χαζεύοντας παράλληλα την πόλη.