Life in Athens

Ο Πέτρος Κλαμπάνης μας ξεναγεί στη δική του Αθήνα

O διεθνούς φήμης μπασίστας και συνθέτης μοιράζεται τη σχέση του με την πόλη πριν το «Tora Collective Live» στο Roof Stage του gazarte

Δημήτρης Αθανασιάδης
5’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Πέτρος Κλαμπάνης: O συνθέτης και κοντραμπασίστας απαντά σε 33 ερωτήσεις για την Αθήνα.

Ένας Ζακυνθινός που ζει ανάμεσα στην Αθήνα και τη Νέα Υόρκη, ένας συνθέτης που κινείται με αξιοζήλευτη άνεση ανάμεσα στην jazz και την ελληνική παράδοση, ένας μουσικός που ξεκίνησε τις πρώτες του εμφανίσεις σε μικρά κλαμπ της πόλης και έφτασε να παίζει σε καλόηχους χώρους όπως το Cornelia Street Cafe, το SubCulture, το DROM, το National Sawdust και το Rockwood Music Hall. Την Πέμπτη 13 Ιουλίου, ο Πέτρος Κλαμπάνης, μας υποδέχεται στο Roof Stage του gazarte με τον έκτο προσωπικό δίσκο του «Tora Collective», σε ένα live, στο οποίο θα τον συνοδεύουν η ερμηνεύτρια Αρετή Κετιμέ και οι δεξιοτέχνες μουσικοί Γιώργος Κοτσίνης, Ανδρέας Πολυζωγόπουλος, Θωμάς Μελετέας και Ραφαήλ Μελετέας. Σε μια από τις όμορφες ταράτσες της πόλης, κάτω από τον αθηναϊκό ουρανό, λίγες ώρες πριν τα γενέθλιά του, ο Πέτρος Κλαμπάνης ετοιμάζει κάτι συναρπαστικό όπως και τα ηχογραφήματά του. Λίγες μέρες πριν το «Tora Collective Live», μοιράστηκε τα βιώματά του από την Αθήνα, τον τρόπο με τον οποίο βλέπει, ακούει και ζει αυτή την πόλη.

© Γιώργος Λεγάκης

Τα 3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στην πόλη…
Η ενεργή και ιδιαίτερη πολιτιστική σκηνή, η αυξανόμενη πολυμορφία της πόλης και το φαγητό.

Τα 3 πράγματα που αν έλειπαν θα έκαναν την Αθήνα λίγο ομορφότερη…
Θα ήταν η βελτίωση της κυκλοφορίας, η προστασία του περιβάλλοντος και η αναβάθμιση των δημόσιων χώρων.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν δήμαρχος για μια μέρα;
Το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να επενδύσω στην προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης και στην υποστήριξη των νέων καλλιτεχνών.

Η πρώτη δουλειά που έκανες στην Αθήνα…
Μουσικός σε μικρά κλαμπ.

Το πρώτο σου διαμέρισμα στην Αθήνα;
Ήταν ένα μικροσκοπικό δώμα στου Ζωγράφου-τύπου 20 τετραγωνικά με το ζόρι. Οι γείτονές μου ήταν πολύ cool, ιδιαίτερα ο άνθρωπος από κάτω μου, που ήταν ερασιτέχνης drummer. Οπότε έδειχνε πολλή κατανόηση στο θορυβώδες επαρχιοτόπουλο που έμενε από πάνω.

Πού ζεις τώρα;
Τώρα είμαι στην Κηφισιά όταν δεν ταξιδεύω. Κατέληξα εκεί με την οικογένειά μου για πολλούς λόγους. Μου αρέσει αρκετά η περιοχή και αυτά που προσφέρει. Μοιάζει λίγο με χωριό.

Η πιο τρελή αθηναϊκή ιστορία που έχεις ακούσει / ζήσει…
Ήταν μια βόλτα με τη μηχανή μου από το Φάληρο στου Παπάγου, τη νύχτα μετά τη νίκη της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στο Euro 2004. Ήταν σαν όλη η πόλη να ήταν high… Σε κάθε γωνιά κάτι ασυνήθιστο έβλεπες. Φαντάζομαι οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται.

Ο αγαπημένος σου αθηναϊκός ήχος / θόρυβος;
Ο αγαπημένος μου αθηναϊκός ήχος είναι μάλλον γύρω από την περιοχή της Βαρβακείου, στην Αθηνάς.

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον Αθηναίο;
Η έμπρακτη αγάπη για την πόλη.

Ο Πέτρος Κλαμπάνης στον πλανήτη της παιδικής του ηλικίας

Πού αλλού θα μπορούσες / ήθελες να ζήσεις στην Ελλάδα;
Παρόλο που είμαι Ζακυνθινός, θα δοκίμαζα να ζήσω σε ένα νησί του Αιγαίου για κάποιο διάστημα.

Το καλύτερο σύνθημα που έχεις δει σε αθηναϊκό τοίχο.
«Η ελπίδα είναι η μόνη μας αντίσταση».

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να απομονώνεσαι στην Αθήνα;
Το στούντιό μου.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου εστιατόριο στην Αθήνα;
Το «Il Postino» στο Κολωνάκι.

Ο μεγαλύτερος αθηναϊκός φόβος σου;
Η άμετρη μετάλλαξη της Αθήνας σε τουριστικό προϊόν.

Αγαπημένη σου αθηναϊκή πλατεία;
Η πλατεία της Δεξαμενής.

Σε ποιες πόλεις του εξωτερικού έχεις ζήσει; Ένα μειονέκτημα και ένα πλεονέκτημά τους σε σχέση με την Αθήνα;
Στη Νέα Υόρκη καταρχάς - που είναι το δεύτερό μου σπίτι λόγω της μουσικής της ιδιαιτερότητας, αλλά η ζωή μπορεί να είναι πολύ δυσάρεστη και κουραστική, κυρίως λόγω του ακραίου καπιταλισμού. Στο Άμστερνταμ, από την άλλη, η ζωή είναι αρκετά laid back και χαλαρή, αλλά καμιά φορά πιο πολύ από αυτό που μπορώ να αντέξω.

Το αγαπημένο σου αθηναϊκό σινεμά, θέατρο, βιβλιοπωλείο, συναυλιακός χώρος;
Αθηναϊκός κινηματογράφος: Θησείο. Θέατρο: Ηρώδειο. Βιβλιοπωλείο: Little Tree Books. Συναυλιακός χώρος: το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Ένα επίθετο που χαρακτηρίζει ακριβώς τους Αθηναίους;
Ζωηροί.

Ένα επίθετο που δεν ταιριάζει καθόλου στους Αθηναίους.
Απαθείς.

Ο Πέτρος Κλαμπάνης σε ένα από τα πρώτα του live

Ποιο είναι το πρώτο αθηναϊκό στιγμιότυπο που θυμάσαι;
Ένα από τα πρώτα ήταν οι επισκέψεις στο σπίτι των νονών μου στου Ζωγράφου. Πρέπει να ήμουν 3 χρόνων.

Πώς φαντάζεσαι την Αθήνα σε 50 χρόνια;
Τη φαντάζομαι μια πιο βιώσιμη και πράσινη πόλη, με περισσότερους πεζόδρομους και πάρκα.

Τι σου λείπει από την Αθήνα της παιδικής σου ηλικίας;
Η αθωότητα και η ανεμελιά.

«Αθηναϊκές» λέξεις που δεν υπάρχουν πια
Το Μινιόν.

Ποιος σκηνοθέτης θα ήθελες να γυρίσει μία ταινία για την Αθήνα;
Ο Wes Anderson. Wes, θα ήθελα να γράψω τη μουσική, αν το διαβάσεις αυτό.

Ποιος Αθηναίος θα γινόταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της χώρας;
Δεν έχω ιδέα.

Η πιο τυπική αθηναϊκή ταινία που έχεις δει;
Το Σπιρτόκουτο.

Αν η Αθήνα ήταν ένα πρόσωπο, ποιο θα ήταν αυτό;
Η Μελίνα Μερκούρη. Ή ο Μάνος Χατζιδάκις. Αλλιώς (γιατί δεν μιλήσαμε καθόλου για ΑΙ) ένα πρόσωπο που θα προκύψει από τον συνδυασμό όλων των κατοίκων της πόλης.

Η καλύτερη θέα στην Αθήνα;
Από την κορυφή του Λυκαβηττού.

Τι θα πρωτοέδειχνες στην πόλη σε έναν ξένο καλεσμένο σου;
Βόλτα στο κέντρο, γύρω από την Ακρόπολη (Θησείο / Πλάκα / Μοναστηράκι) και μετά στον Πειραιά και απογευματινή βόλτα με την μηχανή στην Ποσειδώνος μέχρι τη Γλυφάδα.

© Γιώργος Λιζάρδος

Μια συναυλία στην Αθήνα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Είναι πολλές. Αυτή που πρωτοσκέφτηκα (για εξωμουσικούς λόγους) είναι των Deep Purple το 2000, νομίζω, στο ΟΑΚΑ.

Ποιος μουσικός δικαιούται να γράψει το σάουντρακ της Αθήνας;
Tricky question.

Ο αγαπημένος σου περίπατος στην Αθήνα;
Πανεπιστήμιο / Σταδίου / Σύνταγμα μέχρι το Μοναστηράκι.

Αγαπημένη διαδρομή με το αυτοκίνητο στην Αθήνα;
Η Ποσειδώνος χωρίς κίνηση.

Τι σε ζορίζει και τι σε χαλαρώνει στην Αθήνα;
Κάτι πρέπει να κάνουμε με την κίνηση και το parking. Τα λιγότερα αυτοκίνητα θα ήταν μια αρχή. Αυτό που με χαλαρώνει στην Αθήνα είναι το comfort που μπορούν να μου προσφέρουν οι άνθρωποί μου, οι οποίοι εκτός της οικογένειάς μου και των άμεσων φίλων μου, είναι οι άνθρωποι της πόλης, με τους οποίους μοιράζομαι κοινές εμπειρίες, αναμνήσεις και ίσως όνειρα για το μέλλον.