«Καφενείο των φίλων»
Αυτό που βλέπουμε στις μέρες μας, να κατοικούν οι αλλοδαποί μετανάστες κατά κύριο λόγο σε συγκεκριμένες γειτονιές ανάλογα με τη χώρα ή την ευρύτερη περιφέρεια καταγωγής τους, η Αθήνα το έχει ξαναζήσει. Το έχει ξαναζήσει με τους εσωτερικούς μετανάστες. Το δείχνουν κάτι τοπωνύμια όπως Αναφιώτικα στην Πλάκα, Κρητικά στο Γαλάτσι, Γύφτικα στο Χαλάντρι, Μυκονιάτικα στους Αγ. Αναργύρους – για να μην πιάσουμε τα προσφυγικά. Έτσι, οι περισσότεροι Αξιώτες (και όχι Ναξιώτες) άρχισαν να εγκαθίστανται, ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα, στην περιοχή Κυψέλη - Άνω Κυψέλη - Γαλάτσι. Οδός Νάξου, καφενείο «Κορωνίδα» και αθλητικός σύλλογος «Κορωνίδα», ψαράδικο «Η Νάξος», γραφεία τοπικών συλλόγων («Φιλώτι» κ.λπ.) γέμισαν τον τόπο. Έτσι, το 1952, δυο φίλοι άνοιξαν ένα αξιώτικο καφενείο (φωτογραφία) στο ισόγειο ενός δίπατου σπιτιού. Σχεδόν εξήντα χρόνια μετά, σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει. Το σπίτι διατηρείται, η παλιά ταμπέλα το ίδιο. Στο εσωτερικό, δεσπόζει ένας τεράστιος χάρτης του νησιού. Ο υπαίθριος χώρος σταθερός, με κληματαριά για σκιά. Αλλά τώρα το μαγαζί το δουλεύουν οι δύο νεαροί Τουμπακάρηδες, ο Γιώργος κι ο Δημήτρης, ενώ ο κ. Βαγγέλης ανοίγει από τις 6 το πρωί. Τα παιδιά έρχονται αργότερα και μαγειρεύουν εξαιρετικά μεζεδάκια και σπιτικά φαγητά, ενώ κλείνουν πολύ αργά το βράδυ. Τιμές θεσπέσιες, μερίδες γκραντίσιμες. Εμείς πήραμε λεμονάτο χοιρινό, κοκκινιστό μοσχάρι, σαλάτα, κρασί, ψωμί κι έναν καφέ: 19 ευρώ. Ο φραπές, 1,80 καθιστά. «Καφενείο των φίλων», Ανθείας 26, Καυκάσου & Κρίσσης, στο τέρμα των τρόλεϊ της Άνω Κυψέλης, 210 8627.258
Ωδείο Αθηνών
Η κ. Νέλλη Οικονομίδου, μουσικός και καθηγήτρια στο ιστορικό «Ωδείο Αθηνών», μου γράφει ότι οι δάσκαλοι του Ωδείου είναι μήνες απλήρωτοι – κι ωστόσο δεν τα παρατάνε: συνεχίζουν να μαθαίνουν τα παιδιά μουσική και να ελπίζουν. Ποια ηθική βάση μπορεί να έχει η μη αμοιβή τέτοιων ανθρώπων, κύριοι του Ωδείου και του Υπουργείου Πολιτισμού;
Καλαβρούζος στο «Θέατρο Πέτρας»
Τη Δευτέρα 5 Ιουλίου, ώρα 9.30 μ.μ., έχουμε την ευκαιρία να δούμε επί σκηνής έναν από τους κατά τη γνώμη μου σημαντικότερους Έλληνες ηθοποιούς, τον Χρήστο Καλαβρούζο. Θα είναι ο Σάιλοκ, ο τραγικωμικός «Έμπορος της Βενετίας» του Σέξπιρ. Δεν ξέρω τίποτα άλλο για την παράσταση αυτή του ΔΗΠΕΘΕ, όμως λέω ν’ ανηφορίσω κι είμαι σίγουρος πως δεν θα χάσω. Θέατρο Πέτρας του δήμου της Πετρούπολης, 210 5062.166, www.petroupoli.gov.gr. Τιμές εισιτηρίων € 20, 15 φοιτητικό.
Ένα Υ.Γ. για την «Ενδοχώρα»
Η κ. Μαρία Γεωργιάδου μού γράφει ότι στο ιστορικό βιβλιοπωλείο «Ενδοχώρα», συμμέτοχος, μεταξύ άλλων, ήταν και ο πατέρας της, ο μακαρίτης πλέον Γιάννης Γεωργιάδης: «Μεγάλωσα μέσα στο κτίριο της οδού Σόλωνος 62 & Σίνα», συμπληρώνει. Η δε σημερινή «Ενδοχώρα» (Μαρία και Ευτύχιος Μοσχονάς) έχει μεταφερθεί λίγο πιο κάτω, Σίνα 18.
Προς αναγνώστριες - αναγνώστες
Χρήστος Γιουμουξουζής: Ευχαριστώ για τις επισημάνσεις, σας απάντησα και ιδιωτικά. Έλλη Θεοφανοπούλου: Καλή συνέχεια στο πεδίο του χρονογραφήματος. Κώστας Μάζης: Είναι το μέγαρο Λιβιεράτου, Πατησίων & Ηπείρου. Ίσως το πιάσω λεπτομερέστερα στο μέλλον. Κώστας Καβουλάκος: Για την πλατεία Βάθης (και όχι Βάθη, όπως σωστά επισημαίνετε) θα γράψω αναλυτικά. Πράγματι, Σίδερα ονόμαζαν οι Αθηναίοι κάθε διασταύρωση με σιδηροδρομικές γραμμές. Η λέξη επιζεί ως τοπωνύμιο, μέχρι και σε στάσεις μέσων μεταφοράς. Στέφανος Βασιλάκης, Νίκος Όλμα: Ευχαριστώ για τα καλά λόγια σας και την υποστήριξη.
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
13°
