- CITY GUIDE
- PODCAST
-
24°
Kolonaki Lover
Γερμανική Ευαγγελική Εκκλησία
Στο τέρμα της οδού Σίνα, εκεί που ο δρόμος διχάζεται σε Δαφνομήλη και Λέοντος Σγουρού, βρίσκεται μια Γερμανική Ευαγγελική (προτεσταντική) Εκκλησία (υπάρχει τουλάχιστον άλλη μία, στην Αμαλίας). Πρόκειται για ένα όμορφο μεσοπολεμικό κτίριο τύπου μπάουχάους, «συνοδευόμενο» από ένα σπίτι της ίδιας εποχής και ιδιοκτησίας (τα χωρίζει η οδός Οίτης). Πέρα από την ενδιαφέρουσα μεσοπολεμική αρχιτεκτονική (η αντίθεση με το απέναντι χοντροκομμένο και τσιμεντέ «Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών» είναι οξύτατη), στην εκκλησία αυτή αξίζει να μπει κανείς μέσα για τα ωραία της βιτρό, που τα έφτιαξε το 1933 ο σημαντικός Γερμανός εικονογράφος, ζωγράφος και συγγραφέας Βάλτερ φον Ρίκτεσελ (1882-1941). Αυτά τα είχε γράψει ο φίλος Νίκος Βατόπουλος στην «Καθημερινή» (24/5/2014), αναφερόμενος και στις ωραίες συναυλίες που έχει παρακολουθήσει εκεί. Αλλά εμένα με συγκινεί μια άλλη λεπτομέρεια: αυτό το πεύκο που έχει μεγαλώσει με τις ρίζες του μέσα στην αυλή της εκκλησίας και τον κορμό με το φύλλωμα έξω, σα να τρυπάει τη μάντρα (φωτογραφία). Και βέβαια, δεν έχει γίνει από μόνο του αυτό: το φρόντισαν οι ευαίσθητοι Γερμανοί.
Υ.Γ. Άλλη φορά θα αναφερθώ εκτενέστερα στο γερμανικό υπόστρωμα αυτής της πόλης, που αρχίζει με το φιλελληνισμό, συνεχίζεται με το πρώτο βασιλικό ζευγάρι (καθολικός Όθωνας της Βαυαρίας, προτεστάντισσα Αμαλία του Ολδεμβούργου) και ολοκληρώνεται με ένα πλήθος επιστημόνων, στρατιωτικών, αρχιτεκτόνων, καλλιτεχνών, επιχειρηματιών κ.λπ.
Το δικό μου Κολωνάκι
Με το Κολωνάκι πολλά πολλά δεν έχω, κι ακόμα λιγότερα έχω με την κάκιστα αναπλασμένη πλατεία του. Όμως και σε αυτό το μέρος της πόλης μου ζουν αγαπημένοι φίλοι και φίλες, ενώ υπάρχουν άκρως αγαπημένοι χώροι. Μετά τη Γερμανική Εκκλησία, λοιπόν, παίρνω βαθιά ανάσα και ξεκινάω: το «Free Thinking Zone» της σπουδαίας Αρετής Γεωργιλή, Σκουφά και Δελφών· η μεγαλύτερη συγκέντρωση όμορφων μεσοπολεμικών κτισμάτων σε όλη την Αθήνα, με τα χαρακτηριστικά τους έρκερ· η Νομική τής Σόλωνος, γιατί στη δυτική της πλευρά (προς τη Μασαλίας) ήταν η πρώτη μου σχολή, και γι΄αυτό στη σκάλα, μπαίνοντας προς τα δεξιά, υπήρχε η ταμπελίτσα«Κλίμαξ Φιλοσοφικής Σχολής» (αριστερά υπήρχε η ανάλογη για τη Νομική)· η Αμερικάνικη Αρχαιολογική Σχολή και η Γεννάδειος Βιβλιοθήκη στην οδό Σουηδίας, ένα από τα ομορφότερα μέρη της πόλης· η Δεξαμενή (όχι η πλατεία της), η ίδια η Δεξαμενή εννοώ με τα νερά της και το «υπερκείμενο» ομώνυμο θερινό σινεμά, με τους αλά Ποπάι εξαερισμούς, όπως έχω ξαναγράψει· ο Λυκαβητός φυσικά, με τη μοναδική του θέα, τα μονοπάτια, το Ζενέτειο θέατρο όπου τόσες συναυλίες έχουμε δει (ή και ακούσει, από τους γκρεμούς των παλιών νταμαριών), την υπέροχη χλωρίδα και την κάποια πανίδα του, που θα ήταν το σύμβολο της Αθήνας αν δεν υπήρχε η Ακρόπολη· ο οδός Δώρας ντ’ Ίστρια· το τέρμα της Πλουτάρχου με την αφετηρία του τελεφερίκ (γεια σου, Κ.)· η οδός Χάρητος και ειδικά η «Αθηναία»· το κτίριο της πρεσβείας των ΗΠΑ, όπως ήταν όταν πρωτοξεκίνησε, στο οποίο έχω αναφερθεί ξανά· η Αναγνωστοπούλου, με τα «κρυφά» δρομάκια της προς το Λυκαβηττό· οι δρόμοι Φωκυλίδου και Στρατιωτικού Συνδέσμου στη Δεξαμενή· η γωνία Σίνα και Σκουφά, στο ημι-ισόγειο της οποίας ήταν παλιά το ιατρείο του πατέρα μου· οι εκδόσεις «Μελάνι», πάλι στη Σκουφά· ο κήπος του Γαλλικού Ινστιτούτου που τον μαντεύω πάνω από τη μάντρα, βλέποντας τις κορφές των δέντρων, αλλά κι ακούγοντας τα πουλιά, μα που δεν τον έχω δει ποτέ από κοντά· η οδός Σταθά και το (σημερινό) Πέμπτο Λύκειο· η Ελληνοαμερικάνικη Ένωση της οδού Μασσαλίας, στη δανειστική βιβλιοθήκη της οποίας διαμορφώθηκα σε μεγάλο βαθμό κατά την εφηβεία μου (απ' όταν ακόμα ήταν στην Ακαδημίας)· ψιλοδιαμορφώθηκα και στο «Pop-Eleven» της Σκουφά (γεια σου Άρη, με τις κοπάνες μας απ' το σχολείο) και στο «Πειραματικό Θέατρο» της Μαριέτας Ριάλδη, αλλά αυτά από δεκαετίες δεν υπάρχουν· η πρώην σχολή Δοξιάδη, ένα σπουδαίο μοντέρνο κτίριο, ήδη αναπλασμένη σε συγκρότημα κατοικιών· το παλιό γκαράζ του Αντώνη Μαντζαβελάκη, πάλι στη Δεξαμενή, με το τεράστιο πράσινο τριφύλλι στον τοίχο του μέχρι πριν κάμποσα χρόνια· ο πεζόδρομος Μαντζάρου, όπου εδρεύει ο φίλος μου ο Στέλιος Ξηρουχάκις· το καινούργιο βιβλιοπωλείο της «Εστίας» στη Διδότου (γεια σου Πολύκαρπε) που κάλυψε κάπως την απώλεια του παλιού στη Σόλωνος· το σύμπλεγμα Μέρλιν - Σέκερη, με τις φρικώδεις κατοχικές μνήμες του· το παλιό νεοκλασικό κτίριο της Ταινιοθήκης, Κανάρη και Ακαδημίας, ανακαινισμένο και πανέμορφο· η Αθηναίων Εφήβων και η Κόνιαρη – αρκούν αυτά;
ΠΡΟΣΦΑΤΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Διαψεύδει τις φήμες - «Αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικής πολιτικής μας»
Tο 1962 που άνοιξε τις πόρτες του στην οδό Ριζάρη, έμελλε να γίνει ένας από τους πιο εμβληματικούς κινηματογράφους της εποχής του, τοπόσημο για το Παγκράτι
Απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες - Οι εγγραφές άνοιξαν
Δούκας: «Θέλουμε πόλεις στις οποίες τα αυτοκίνητα δε θα έχουν κυρίαρχη θέση»
Χάρης Δούκας: «Δεν θέλουμε κανένα παιδί να ξεκινήσει τη φετινή σχολική χρονιά χωρίς χαμόγελο στο πρόσωπό του»
Ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου, ένας εκ των διοργανωτών, μιλάει για το διήμερο φεστιβάλ της queer καλλιτεχνικής σκηνής με προβολές, κόμικς, πάνελ και μουσική.
Χάρης Δούκας: «Κάνουμε πράξη τη βιώσιμη κινητικότητα και μικροκινητικότητα»
O μεγάλος στιχουργός είχε μιλήσει στον Μάκη Προβατά για την πλατεία Βικτωρίας στο βιβλίο «21 υπέροχοι Έλληνες μιλούν για την Αθήνα» που κυκλοφορεί από τις εκδ. Athens Voice Books
«Φοβάμαι πως θα ανατινάξουν τον Πύργο Αθηνών και δεν θα είμαι εκεί να τραβήξω βίντεο»
Οι υπηρεσίες που θα παρέχει στα άτομα 3ης ηλικίας
Αφετηρία και κατάληξη η Μεγάλη Βρεταννία, με ελεύθερη είσοδο
Δωρεάν δημιουργική απασχόληση για παιδιά ηλικίας 7-12 ετών για μία εβδομάδα
«Ο χειρότερος Αθηναίος είναι αυτός που νομίζει ότι δεν ακούω την κόρνα του»
Ένα flash back στους προγόνους των emails μέσα από ιστορικούς σταθμούς της ταχυδρομικής κίνησης της Αθήνας
«Αγκαλιά με ένα δέντρο συνυπάρχω» - Ανάπτυξη δεξιοτήτων στο φυσικό περιβάλλον με ελεύθερη συμμετοχή
Δεν χρειάζεται να βγάζεις γούστα και να αναζητάς εξτρίμ εμπειρίες για να πας στην Ομόνοια
Μια ξενάγηση-ταξίδι στην ιστορία, στον χρόνο, στον κόσμο της γης και του σύμπαντος
Μια ημέρα με εξωτερικές εργασίες στην καψαλισμένη Αθήνα ισούται με πολλές μέρες κάπου αλλού. Μπορεί μέχρι και στον Καναδά.
Xαλάρωση στην παραλία, ποιοτικό φαγητό και έντονη νυχτερινή ζωή
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.