Η Αθήνα είναι το πολιτικό, οικονομικό, πνευματικό, αλλά και συναισθηματικό κέντρο βάρους της νεότερης Ελλάδας. Η πόλη στην οποία ήρθαν Έλληνες από κάθε γωνιά της χώρας, αλλά και του κόσμου, για να χτίσουν το νέο ελληνικό κράτος. Εδώ φέραμε τα όνειρα και τις προσδοκίες μας. Σε αυτήν αποτυπώνονται σήμερα στο μέγιστο βαθμό και τα προβλήματα που βιώνουμε ως χώρα, αλλά και το συλλογικό μας τραύμα – ο θυμός, η ανασφάλεια, η απαισιοδοξία, η αντίδραση στα επώδυνα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης.
Οι αρνητικές εικόνες που έκαναν το γύρο του κόσμου τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργήσει την εντύπωση ότι δεν υπάρχει μέρα στην Αθήνα που να μη γίνονται πορείες, απεργίες, βίαια επεισόδια – κι όλα αυτά συνοδευόμενα από μια πρωτοφανή έξαρση της εγκληματικότητας. Οι ανά τον κόσμο πολλαπλασιαστές μας συστήνουν στους ταξιδιώτες να αποφεύγουν την Αθήνα, ειδικά το κέντρο της.
Το τρίγωνο Δ. Αρεοπαγίτου-Πανεπιστημίου-Αθηνάς, λ.χ.,αποτελεί έναν κατεξοχήν αστικό τουριστικό προορισμό. Κι όμως, εμείς επιμένουμε να επενδύουμε στις παρυφέςτου, αφήνοντας το κέντρο να σαπίσει. Ενώ είναι προφανές ότι αν δεν καθαρίσουμε το κέντρο αποδυναμώνουμε και τις παρυφές, στις οποίες έχουμε επενδύσει. Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρο ότι η Αθήνα δεν θα γίνει τουριστικός προ-ορισμός απ’ τη μια μέρα στην άλλη. Θα χρειαστεί πολλή δουλειά, αλλά κυρίως ένας άλλος τρόπος δουλειάς. Θέλω να εξηγήσω τι εννοώ μ’ αυτό. Κάθε περιοχή της Αθήνας έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, τα δικά της προβλήματα, και αναζητεί τις δικές της λύσεις. Χρειάζονται λοιπόν στοχευμένες παρεμβάσεις σε στρατηγικά σημεία κάθε διαμερίσματος, ώστε να ξαναγίνει η Αθήνα βιώσιμη πόλη και ισχυρός πόλος έλξης επισκεπτών. Και αυτό δεν θα έρθει βέβαια μέσα από τον κατακερματισμό δυνάμεων, αλλά μέσα από τη δημιουργία μιας ευρείας συμμαχίας πολιτών, ΜΚΟ, τοπικής αυτοδιοίκησης και οργάνων της Πολιτείας, που θα θέσει και θα υπηρετήσει κοινούς στόχους.
Στο ΥΠΠΟΤ μάς απασχόλησε ιδιαίτερα η Αθήνα. Επενδύσαμε σ’ αυτή με κάθε μέσο που είχαμε στα χέρια μας. Πρώτα απ’ όλα, με έργα πνοής στην Ακαδημία Πλάτωνος και το Λύκειο του Αριστοτέλη, σημεία αναφοράς του παγκόσμιου πολιτισμού, με ταυτόχρονη δημιουργία χώρων πρασίνου και ενοποίηση όμορων αρχαιολογικών χώρων. Εντάξαμε στο ΕΣΠΑ έργα όπως το κτίριο Φιξ του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Συγγρού, που χρόνιζε, ο Άγιος Κωνσταντίνος, ο Άγιος Διονύσιος των Καθολικών, η επέκταση της Εθνικής Πινακοθήκης, η ανακαίνιση του Ρεξ στην Πανεπιστημίου, η αποκατάσταση του Ακροπόλ στην Πατησίων και το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης στην Πλάκα. Έπειτα, με πολιτιστικές δράσεις των εποπτευόμενων φορέων του υπουργείου μας σε ολόκληρη την πόλη, ώστε να κοινωνικοποιηθούν ξανά περιοχές που σήμερα γκετοποιούνται.
Παράλληλα, αναδείξαμε αθλητικά γεγονότα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την πόλη. Στον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας είχαμε το 2010 και το 2011 περισσότερους από 20.000 συμμετέχοντες και το όφελος για την οικονομία της Αττικής ανήλθε περίπου στα 30.000.000 ευρώ μέσα σε ένα σαββατοκύριακο. Παράλληλα επανεντάξαμε το 2011 το Ράλι Ακρόπολις στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι (WRC), εξασφαλίζοντας τεράστια δωρεάν προβολή για τη χώρα στο εξωτερικό, και το διατηρούμε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και το 2012.
Το Φεστιβάλ Αθηνών, παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, αύξησε τις εισπράξεις του από εισιτήρια και ενίσχυσε το πολιτιστικό προφίλ της Αθήνας. Έδωσε προτεραιότητα σε νέους δημιουργούς, πραγματοποίησε δράσεις σε υποβαθμισμένες περιοχές και ενέταξε στον καλλιτεχνικό του προγραμματισμό πολιτιστικά γεγονότα διεθνούς εμβέλειας.
Με τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν απ’ τις ρήτρες βίας και διαφάνειας που επιβάλαμε στα συμβόλαια των ομάδων με κρατικούς φορείς (ΟΠΑΠ, ΕΡΤ, κρατικά στάδια), ενισχύσαμε τον Ο.ΚΑ.ΝΑ. ώστε να δημιουργήσει μονάδες υποκατάστασης σε νοσοκομεία, για την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών.
Και κάναμε μερικά σημαντικά βήματα στο θέμα της αξιοποίησης της πολύπαθης ολυμπιακής κληρονομιάς της Αθήνας. Ανοίξαμε το Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο και το Ολυμπιακό Κέντρο των Άνω Λιοσίων, ώστε να ξαναγίνουν χώροι άθλησης και αναψυχής. Στο ολυμπιακό ακίνητο του Tae Kwon Do πραγματοποίησαν για πρώτη φορά τις πρόβες τους άστεγες θεατρικές ομάδες χάρη στο πρόγραμμα «Χώρος στην Τέχνη», ενώ ήδη ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση του διαγωνισμού για τη μετατροπή του σε συνεδριακό κέντρο.
Τέλος, χάρη σε ένα νέο πρόγραμμα που υλοποιούμε σε συνεργασία με τον ΟΠΑΠ και το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων, αναβαθμίσαμε τις υπηρεσίες που παρέχονται σε εμβληματικούς αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία της Αθήνας, όπως η Ακρόπολη, ο Κεραμεικός, η Αρχαία Αγορά και η Στοά του Αττάλου, το Βυζαντινό Μουσείο, η Μονή της Καισαριανής, οι Στύλοι του Ολυμπίου Διός. Συνεργαστήκαμε με τα συναρμόδια υπουργεία για το ρυθμιστικό της Αθήνας και για την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου. Συνεχίζουμε το πρόγραμμα προβολής και προώθησης της χώρας στο εξωτερικό από τον ΕΟΤ, με την Αθήνα να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Και για πρώτη φορά εκπονήσαμε, σε συνεργασία με τους φορείς της αγοράς, ένα δεκαετές σχέδιο ανάπτυξης του Τουρισμού, στο οποίο κομβικό ρόλο έχει η ανάπτυξη της Αθήνας ως city break προορισμού.
Θα μπορούσα να πω κι άλλα. Είναι βέβαιο ότι κάθε υπουργείο έχει κάτι να πει για το τι έχει κάνει για την Αθήνα. Το θέμα, όμως, δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι πώς θα καταφέρουμε να συνεργαστούμε και να εμπνεύσουμε τους πολίτες, ώστε να πετύχουμε όλοι μαζί κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι μπορεί ο καθένας μόνος του. Δεν θα κερδίσουμε την Αθήνα υπουργείο-υπουργείο, αλλά γειτονιά-γειτονιά. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη ότι στην Αθήνα ζουν, εργάζονται και δημιουργούν οι μισοί περίπου Έλληνες, τότε γίνεται ακόμα πιο σαφές γιατί «η μάχη της Αθήνας» έχει τεράστια ουσιαστική, αλλά και συμβολική αξία και πρέπει οπωσδήποτε να κερδηθεί: γιατί από εδώ θα ξεκινήσει η μεγάλη προσπάθεια για την ανάκαμψη της χώρας.
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
