Σε αρκετά σημεία της Αθήνας υπάρχουν υδατοδεξαμενές, σε λόφους βέβαια, ώστε το νερό να στέλνεται υπό πίεση στο δίκτυο. Γύρω απ’ αυτές τις δεξαμενές έχει αναπτυχθεί και σώζεται κάποιες φορές ένα δασάκι, συνήθως από πεύκα. Στη φωτογραφία βλέπετε τη Δεξαμενή Πετραλώνων, από τη μεριά της οδού Χαμοστέρνας, περίπου στο «τριεθνές» μεταξύ Αθήνας, Ταύρου και Καλλιθέας. Είναι το νότιο άκρο του λόφου Νυμφών/Αστεροσκοπείου. Εδώ σώζονται κάποια από τα παλιά προσφυγικά σπίτια: οι εικόνες, στα στενά δρομάκια ανάμεσά τους, είναι σαν από παλιές ελληνικές ταινίες. Υπάρχει επίσης μια σπηλιά στο βράχο (φραγμένη με κάγκελα) και υπόσκαφες κατασκευές.
«Παραδοσιακό»
Στη Χαμοστέρνας, λοιπόν, υπάρχει ένα σουβλατζίδικο που μείωσε τις τιμές του λόγω κρίσης. Πού αλλού μπορείς να φας οποιαδήποτε πίτα (τυλιχτό) με 1,50 ευρώ; Τα σουβλάκια του είναι χορταστικά (έφαγα και ξέρω) και, από ό,τι είδα, η προσφορά βρίσκει απήχηση. Το μαγαζί έχει, εννοείται, και όλη την αναμενόμενη πραμάτεια ενός σουβλατζίδικου που σέβεται τον εαυτό του, συν σούβλες Παρασκευοσάββατο. Παναγή Τσαλδάρη / Χαμοστέρνας 9, 210 3450.815, 210 3471.273
Γιατί τη λένε γέφυρα/στάση Ροσινιόλ
Το «Ροσινιόλ», στο τέρμα της οδού Δυρραχίου, ήταν ένα λαϊκό νυχτερινό κέντρο που άφησε εποχή. Εκεί είχαν εμφανιστεί, μεταξύ άλλων, ο Τσιτσάνης, ο Μητσάκης, η Μπέλλου, ο Καζαντζίδης και ο Διονυσίου. Ως τοπωνύμιο χαρακτήριζε την περιοχή αυτή των Σεπολίων αλλά εκτεινόταν και λίγο προς την απέναντι μεριά, μετά το Ποτάμι, προς το Περιστέρι δηλαδή, σε εποχή που δεν υπήρχε η Εθνική Οδός/Λεωφόρος Κηφισού. Η στάση των λεωφορείων αλλά και η γέφυρα της Εθνικής, που φτιάχτηκε στο ίδιο περίπου σημείο, συντηρούν την ονομασία μέσα στο χρόνο. (Απάντηση προς τηνκ. Έρη Ραμ., που με ρώτησε.)
Είναι ένα φιλικό στέκι στο κέντρο της Αθήνας, όπου μπορείς ν’ αράξεις σε αναπαυτικές πολυθρόνες ή καναπέδες και να πιεις το τσάι/μπίρα σου πολύ φτηνά, τρώγοντας κανένα χειροποίητο γλυκό/πίτα/κέικ και κουβεντιάζοντας με την παρέα σου, ή να χαζέψεις/αγοράσεις ταξιδιωτικά ή άλλα βιβλία/παλιομοδίτικα ρούχα/ κοσμήματα. Τώρα, στις 22 & 23 του μηνός, οργανώνουν και παζάρι βινυλίου. Όσοι πιστοί, προσέλθετε. Βουλής 34, 210 3239.333
Μερέντα (2)
Δεν φανταζόμουνα ότι το ερώτημα που έθεσα για το βουνό του Μαρκόπουλου θα είχε τόση ανταπόκριση. Όλες και όλοι οι ευγενικοί άνθρωποι που μου γράψανε ομοφωνούν ότι η Μερέντα αποτελεί παραφθορά του ονόματος του αρχαίου δήμου Μυρρινούντος, που εκτεινόταν στην περιοχή «δυτικά απ’ το ρέμα του Αγίου Γεωργίου και ανατολικά απ’ το ρέμα Μάλεξι». Έχουμε δηλαδή μια περίπτωση επιβίωσης τοπωνυμίου με μικρή παραφθορά, όπως το Μαρούσι, η Ακαδημία (Πλάτωνος, που είχε γίνει Καθήμια) ή ο Πειραιάς. Ευχαριστώ, λοιπόν, τις κ. Ιωάννα Παρθενοπούλου και Μαρία Παπαδοπούλου, και τους κ. Bill Hunchback, Δημήτρη Μπούκη και Λευτέρη Β. Από τα μέιλ αυτά προέκυψε επίσης ότι Μυρρινούς σημαίνει τόπος με μυρτιές (μυρσίνες), ότι υπάρχουν πολλά αρχαία στην περιοχή (όπως ένα άγαλμα της Φρασίκλειας και τα ερείπια ενός πορνείου), αλλά και ότι ο ΟΔΙΕ, όταν δημιουργήθηκε στο χώρο ο νέος Ιππόδρομος, εξέδωσε ένα πληροφοριακό βιβλίο με κείμενα του αρχαιολόγου κ. Γ. Σταϊνχάουερ.
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
14°
