Σας είχα αποχαιρετήσει τέλη Ιουλίου, με κεντρικό μου θέμα τη «Γέφυρα των παιδιών», που είναι σχεδόν έτοιμη στη λεωφόρο Κηφισιάς, απέναντι από το Κολέγιο, έτσι που να μη σκοτωθεί άδικα άλλος μαθητής. Σας ξαναβρίσκω σήμερα με άλλο σπουδαίο τεχνικό επίτευγμα: ο πρώην κινηματογράφος «Άντζελα» στα Πατήσια, Πατησίων και Ροστάν συγκεκριμένα. Η «Άντζελα» ήταν σπουδαίος χειμωνιάτικο και καλοκαιρινό σινεμά στην παλιά, αστική Πατησίων για 40 περίπου χρόνια, αλλά είχε κλείσει –φυσιολογικότατα– όπως και τόσα άλλα. Η πολιτεία, αναγνωρίζοντας ότι δεν ήταν πλέον δυνατό να λειτουργήσει ως σινεμά, είχε κηρύξει διατηρητέα μόνο την πρόσοψή του (κάτι που δεν έκανε, για παράδειγμα, στο «Άστορ», με τα γνωστά αρνητικά αποτελέσματα επί της Σταδίου). Οι κατασκευαστές που ανέλαβαν να χτίσουν πολύωροφο κτίριο στο οικόπεδο της «Άντζελας» τήρησαν τη δέσμευση. Τώρα, το εξωτερικό κέλυφος, του σινεμά (φωτογραφία), αναπαλαιωμένο, μαζί με την παλιά επιγραφή σε λατινική γραφή, αποκαλύπτεται ξανά στον κόσμο, θυμίζοντας κάτι από την παλιά αθηναϊκή κινηματογραφική φάση. Παράλληλα, το νέο κτίριο είναι ανοιχτό για χρήση στις νέες συνθήκες.
«Νοσταλγία»
Μια και βρισκόμαστε στο πεδίο του κινηματογράφου, να πω μια κουβέντα για τη «Νοσταλγία», το δημοτικό κινηματογράφο του Νέου Ηρακλείου, του οποίου το πρόγραμμα επιμελείται ο άξιος «κιηματογραφάνθρωπος» Τάκης Μπαστέας. Λοιπόν, στο σινεμά αυτό, ειδικά ο Σεπτέμβρης είναι προγραμματισμένος για σινεφίλ θεατές, με επαναλήψεις σπέσιαλ. 1-4 του μήνα παίζονται, μ’ ένα εισιτήριο, η «Λόλα Μοντέζ» του Μαξ Οφίλς και η «Λόλα» του Ζακ Ντεμί (θυμίζω ότι η δεύτερη είναι φόρος τιμής στην πρώτη). Ακολουθούν η «Πίνα Μπάους» (το ντοκιμαντέρ του Βιμ Βέντερς για τη μεγάλη χορεύτρια), «Το τελευταίο ατού» (περίφημο σχόλιο του Μπίλι Γουάιλντερ για τη δύναμη των μίντια), το «Όλα για την Εύα» (του Τζόζεφ Μάνκιεβιτς, μια από τις σπουδαιότερες ταινίες όλων των εποχών) και πολλά άλλα. Αυτό το μήνα, βάλτε οπωσδήποτε τη «Νοσταλγία» στο πρόγραμμά σας (αλλά μην ξεχάσετε να τηλεφωνήσετε πριν πάτε). Κέας & Τερψιχόρης, 200 μέτρα από το σταθμό του ΗΣΑΠ στο Ηράκλειο, τηλ. 210 2773.731, εισιτήριο € 6, φοιτ. € 5.
Γιατί τη λένε Άγρας
Υπάρχουν δρόμοι με τυχαία ονόματα, υπάρχουν και δρόμοι που απηχούν την ιστορία της περιοχής τους. Μια τέτοια περίπτωση είναι η οδός Άγρας, που βρίσκεται στη νότια άκρη του Παγκρατιού, προς το Μετς, και είναι ο δρόμος που ορίζει το Καλλιμάρμαρο προς βορράν. Στα αρχαία χρόνια η περιοχή αυτή, όπου και λόφος του Αρδηττού, και πριν ακόμα δημιουργηθεί το Στάδιο, δεν ήταν παρά δάση, λόγγοι και λίγα χωράφια στην αριστερή όχθη του Ιλισσού (τα υπολείμματα του οποίου ρέουν σήμερα κάτω από την οδό Βασιλέως Κωνσταντίνου). Η περιοχή λεγόταν Άγρα, δηλαδή κυνήγι ή θήραμα (προφανώς και ο αγρός από την ίδια ρίζα βγαίνει). Εδώ υπήρχε και ναός της Αγροτέρας Άρτεμης (σώζονται υπολείμματά του). Ο δρόμος αυτός διατηρεί ορισμένα εξοχικά χαρακτηριστικά, ενώ εδώ υπάρχει και το σπίτι του Σεφέρη.
Το βράδυ της Πέμπτης, 1ης του Σεπτέμβρη, ο Σωκράτης Μάλαμας –αυτός ο σπάνιος συνδυασμός ποιότητας, μελαγχολίας και ψυχαγωγίας– έχει συναυλία στο Γκάζι (Τεχνόπολη). Μαζί, το επιλεγμένο του επιτελείο από μουσικούς και τραγουδιστές. Εισιτήριο € 15, που το βρίσκετε στο Public ή στο ticket.gr. Ο City Lover θα πάει, αν προλάβει να κλείσει το εισιτήριό του.
17°
