Η φωτογραφία δεν είναι από κανένα κέντρο διαστημικών ερευνών, ούτε από καμιά ταινία επιστημονικής φαντασίας. Πρόκειται για τις κάψουλες στην αφετηρία τού τελεφερίκ της Πάρνηθας. Είναι μια υπέροχη και δωρεάν διαδρομή, που σου δείχνει από ψηλά όλο το Λεκανοπέδιο, συν τμήμα των Μεσογείων και της θάλασσας. Το κρεμαστό όχημα σε φέρνει μέσα στο κτίριο του καζίνου, αλλά σ’ ένα λεπτό βγαίνεις έξω στο βουνό, στα έλατα, και περπατάς όπου και όσο κάνεις κέφι, ειδικά αν έχεις ένα χάρτη των μονοπατιών της Πάρνηθας (τώρα το καλοκαίρι επιβάλλεται, επίσης, καπέλο, γυαλιά και παγούρι). Επιστρέφεις με τον ίδιο τρόπο, το τελεφερίκ δεν σταματάει καθόλου όλο το 24άωρο (πλην ορισμένων ωρών την Τρίτη το απόγευμα, οπότε συντηρείται) και η κίνηση των βαγονιών είναι πυκνότατη – το βλέπετε, εξάλλου. Στην αφετηρία του τελεφερίκ υπάρχει πάρκινγκ αυτοκινήτων και τέρμα λεωφορείων.
Υ.Γ. Εννοείται ότι μιλάω σε (επίδοξους) εραστές του βουνού. Γιατί τόσο οι ήδη παρνηθόβιοι, όσο και οι ήδη καζινόβιοι τα ξέρετε πολύ καλά όλα αυτά.
Γιατί το λένε Βρομοπούσι (ή και Βρωμοπούσι)
Πούσι θα πει «ομίχλη του υγρότοπου», γνωστή από τον Καββαδία. Θα πει και χαμηλή χλόη/ βλάστηση/ στρώμα από πευκοβελόνες κ.λπ. Όμως, όπως με πληροφορεί ο αναγνώστης και φίλος Παναγιώτης Πούτος, θα πει και «πηγάδι». Αυτό λοιπόν το τελευταίο ταιριάζει στην περίπτωσή μας, γιατί και τα γύρω τοπωνύμια είναι σε πολύ ψηλό ποσοστό αρβανίτικα. Συνεπώς η γνωστή αυτή περιοχή της Κερατέας σημαίνει «Βρομοπήγαδο». Συναφώς, υπάρχουν το Κόλιε-Πούσι στη Σαλαμίνα (= το πηγάδι του Νικόλα, γιατί Κόλιε και Κόλιας είναι ο Νίκος στα αρβανίτικα), Πούσι Γκίνη στο Πόρτο Ράφτη (Γκίνης = Γιάννης), Πούσι Ρη στη ΒΑ Αττική, το Πούσι (σκέτο) στην Ηλεία κ.λπ.
Η προδιαγραφή είναι εγγύηση: το ταπεινό χασάπικο που υπάρχει ακόμα, απέναντί του η παλιά ημιισόγεια ταβέρνα (εξού, προφανώς, και το όνομα) και ο νεαρός Αντώνης Καρακατσάνης, ταβερνιάρης τρίτης ήδη γενιάς, σε μαγαζί 60 χρονώ. Η πραγματικότητα είναι ακόμα καλύτερη, γιατί προστίθεται μεγάλος κήπος, με άπλα για τα τραπέζια και γύρω μάντρα με αγιόκλημα και δέντρα (όπως στα παιδικά μου χρόνια, που, βεβαίως, δεν είναι και πρόσφατα). Χασάπικο, ταβέρνα και κήπος σχηματίζουν ένα αχτύπητο καρακατσανέικο τρίγωνο. Από φαγητό: τυροπιτάρι, σαλατάρες, πατάτες χειροποίητες, κρέατα ποικίλα (σούβλα, ψητά και ενίοτε μαγειρευτά), ντόπια και φρεσκότατα, κρασί αληθινά γλυκόπιοτο. Συνολικά, ο σπανιότατος συνδυασμός καλής ποιότητας και λαϊκών τιμών: € 10/κεφάλι και φαΐ γερό. Προσφέρεται και για γενικότερη εξόρμηση, με μπάνιο στη θάλασσα. Γιατί η ταβέρνα βρίσκεται απέναντί μας, στη Βάθια («Αμάρυνθο»), άρα περνάτε με φέρι από Ωρωπό προς Ερέτρια (αυτοκίνητο € 12, άτομο € 2) και μετά διαλέγετε όποια παραλία θέλετε. Πρόταση: φεύγετε κατά τις 4.30-5, πάτε Εύβοια για απογευματινό μπάνιο και, προς το βράδυ, αράζετε στην ταβέρνα. Αν πάτε Σ/Κ, δουλεύει και μεσημέρι. (Αν πάλι πάτε χειμώνα, θα χάσετε βέβαια την κηπάρα, αλλά θα γευτείτε π.χ. εξαίρετη κρεατόσουπα). Από Πατήσια, βρέθηκα εκεί με το παλιό μου ΙΧ σε σκάρτη μιάμιση ώρα, δηλαδή πιο γρήγορα από το να πήγαινα στο Σούνιο.
«Σκοτεινή», 200 μέτρα από την παραλία της Βάθιας, 22290 36328, 697 7264177. (Φίλε Τάκη Μπαστέα, ευχαριστώ για τη γνωριμία με το μαγαζί)
Αγγελίες στην Αττική
Ζώα, Η/Υ, βιβλία, ρούχα, κινητά και πολλά άλλα πουλιούνται, χαρίζονται και ζητιούνται εντός Αττικής στο www.slando.gr. Ό,τι διαφοροποιεί τον ιστότοπο από άλλους είναι ότι ο κάθε χρήστης, αφού βρει τι τον ενδιαφέρει, επικοινωνεί απευθείας με τον αγγελιοδότη, δίχως μεσολάβηση του διαχειριστή, κωδικό εισόδου, ποσοστά ή άλλα εμπόδια. Προφανώς το σάιτ ζει (επιτυχώς) από τις διαφημίσεις του.
15°
