Κατοικιδια

Πώς θα προστατεύσουμε τα κατοικίδιά μας από τα παράσιτα

Αν είμαστε τυπικοί με την αποπαρασίτωση του ζώου μας, η αντιμετώπισή τους είναι απλή. Αν δεν το προσέξουμε, μπορεί να αποτελέσουν σοβαρό πρόβλημα

Αναστασία Στουπάκη
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Παράσιτα στα ζώα: Τι είναι τα ενδοπαράσιτα και τα εξωπαράσιτα και πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε

Παράσιτα: μόνο και μόνο με τη λέξη αυτή μάς έρχεται στο μυαλό ένα ενοχλητικό ζωύφιο, και έτσι είναι. Υπάρχουν δύο κατηγορίες για να τα χωρίσουμε: τα ενδοπαράσιτα και τα εξωπαράσιτα. Οι σκύλοι και οι γάτες μολύνονται από αυτά κάποια στιγμή στη ζωή τους. Αν είμαστε τυπικοί με την αποπαρασίτωσή του ζώου μας, η αντιμετώπισή τους είναι απλή. Αν δεν το προσέξουμε, μπορεί να αποτελέσουν σοβαρό πρόβλημα για την υγεία των κατοικίδιών μας. Η κατανόηση των διαφορετικών ειδών είναι αρμοδιότητα του κτηνιάτρου μας αλλά είναι εξίσου σημαντικό να γνωρίζουμε λίγα πράγματα για αυτά.

Τι είναι τα ενδοπαράσιτα και τα εξωπαράσιτα

Ενδοπαράσιτα

Είναι μικροοργανισμοί που ζουν μέσα στο τετράποδο ζωάκι μας, συνήθως βρίσκονται εντός του στομάχου και του εντέρου που προκαλούν γαστρεντερίτιδες, μη επιτρέποντας να απορροφηθούν τα θρεπτικά συστατικά. Συχνό φαινόμενο είναι να παρατήσουμε πως το ζωo μας όσο και να τρώει, αδυνατίζει έχοντας διάρροια και πόνο ή πρησμένη κοιλιά.

Πέρα όμως από τα παραπάνω, δεν πρέπει να ξεχνάμε το σκουλήκι της καρδιάς, το οποίο μεταφέρεται από τα κουνούπια. Σε πρώιμο στάδιο των σκουληκιών που βρίσκονται στο αίμα του σκύλου, ταξιδεύουν μέσω του αίματος προς την καρδιά και τις μεγάλες αρτηρίες των πνευμόνων, όπου μεγαλώνουν και ωριμάζουν σε ενήλικα σκουλήκια. Η παρουσία τους εκεί μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στο κυκλοφορικό σύστημα και να εμποδίσει την κανονική λειτουργία της καρδιάς.

Η λοίμωξη από νηματώδη και κεστώδη (ταινίες) είναι συχνές σε σκύλους και γάτες συνήθως παρασιτούν στο λεπτό έντερο. Το κατοικίδιό μας μπορεί να αποκτήσει τις λεγόμενες ασκαρίδες με πολλούς τρόπους, συνήθως μεταδίδονται όταν το ζώο μας καταπιεί αυγά του παρασίτου που βρίσκονται στο έδαφος. Τα κουτάβια και τα γατάκια μολύνονται κατά την εγκυμοσύνη και το θηλασμό.

Μπορεί να αποτελέσουν κίνδυνο για τον τετράποδο φίλο μας καθώς όταν υπάρχει μεγάλος αριθμός αυτών, προκαλείται έμφραξη του εντέρου που αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα είναι δυνατό να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο.

Εξωπαράσιτα

Ζουν στο τριχώματος του κατοικίδιού μας. Από τη μια έχουμε τους ψύλλους οι οποίοι είναι αυτά μικρά έντομα που τρέφονται με αίμα και μεταδίδουν ασθένειες και ταινίες.  Μπορούν να προκαλέσουν αλλεργική δερματίτιδα, αναιμία ακόμη και μετάδοση ενδοπαρασίτων.

Ίσως έχει υπάρξει φορά που έχουμε ξυπνήσει με κοκκινίλες στο δέρμα μας, αυτό ωφελείται στο ακάρι που μπορεί να έχει μετακομίσει στο στρώμα μας. Δεν είναι εμφανές με γυμνό μάτι, μόνο με το μικροσκόπιο. Στον τετράποδο φίλο μας θα προκαλέσει ερεθισμό και πόνο, ειδικά στην περιοχή των αυτιών.

Οι κρότωνες ή τα τσιμπούρια είναι τα μόνα ακάρεα που μπορούμε να παρατηρήσουμε με γυμνό μάτι.  Προσκολλώνται στο δέρμα και τρέφονται με αίμα, προκαλώντας δερματικούς ερεθισμούς και μεταδίδοντας ασθένειες όπως η ερλιχίωση. Κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες που οι μέρες είναι ζεστές, δεν λείπουν από την κρεβατοκάμαρα μας τα κουνούπια και οι σκνίπες. Αυτό το ενοχλητικό βουητό δεν ενοχλεί μόνο τα αυτιά μας αλλά μπορεί να προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στο κατοικίδιο μας μεταδίδοντας ασθένειες όπως είναι η λεϊσμανίαση και το σκουλήκι της καρδιάς για τον σκύλο.

Πρόληψη και θεραπεία για τα ενδοπαράσιτα και τα εξωπαράσιτα

Πρέπει να θυμόμαστε πάντα όταν φέρουμε ένα καινούργιο μέλος στην οικογένειά μας να ακολουθήσουμε πιστά τις οδηγίες του κτηνιάτρου. Η πρώτη μας δουλειά σαν «νέοι γονείς» είναι να αποπαρασιτώσουμε το ζώο μας. Αυτό μπορεί να χρειαστεί αρκετές δόσεις για την ενδοπαρασίτωση καθώς πρέπει να καθαρίσει τελείως από τα αυγά που αφήνουν αυτοί οι μικροοργανισμοί.  Στα κουτάβια, για τα εξωπαράσιτα πάντα χρησιμοποιούμε σπρέι και όχι αμπούλες. Στα ενήλικα ζώα, τοποθετούμε αμπούλες κάθε μήνα (ανάλογα την προστασία που παρέχει το σκεύασμα) ή δίνουμε χάπι που παρέχει προστασία και για τα δυο.

Τα χάπια για τα ενδοπαράσιτα πρέπει να τα δίνουμε στο ζώο μας κάθε τρεις ή τέσσερις μήνες κατόπιν οδηγίας με τον κτηνίατρό μας. Στα κουτάβια θα δώσουμε πάστα, όχι χάπι. Κάθε φορά που κάνουμε την προληπτική θεραπεία, το σημειώνουμε για να μπορούμε να θυμόμαστε τη μέρα.

Μπορεί σιγά σιγά να αρχίζει να χειμωνιάζει αλλά ας έχουμε στο νου μας ότι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες γενικά υπάρχει μία έξαρση των παρασίτων. Τα περισσότερα από αυτά, όμως, ζουν και μπορούν να δημιουργήσουν πρόβλημα στα κατοικίδιά μας καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Είναι καλό να θυμόμαστε πως γενικότερα τα παράσιτα είναι «ύπουλοι» οργανισμοί καθώς, μέχρι να μπορέσουμε να τους παρατηρήσουμε στο ζώο μας, πιθανότατα να έχουν αναπτυχθεί πολύ. Το ότι δεν τους βλέπουμε δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν. Όσο πιο καλή είναι η πρόληψη τόσο καλυτέρα μπορούμε να προστατεύσουμε το αγαπημένο μας ζωάκι.

Αγγελίες VetnPet: Υιοθέτησε ένα ζωάκι

Δεν πρέπει να μένουμε στα λόγια αλλά να περάσουμε και σε πράξεις. Γι' αυτό η στήλη VetnPet θα δημοσιεύει αγγελίες με ζωάκια που ζητούν σπίτι και μια ζεστή αγκαλιά. Τη δική σου!