Πηδηχτή ανάβαση

Κάθε ποδηλάτης συμβάλλει με πολλούς τρόπους στην καλή υγεία του αλλά και στη σωτηρία του πλανήτη. Η ποδηλασία είναι μια ευγενική ανακάλυψη. Είναι μια πορεία χειμωνιάτικη, μεσημεριανή από το Γαλαξίδι στην Κλεφτοπαναγιά. Μαζεύεις άγρια χόρτα και μυρωδάτα μανουσάκια γύρω από την Κλεφτοπαναγιά και μετά κατηφορίζεις, χωρίς πετάλι, μέχρι τον γιαλό του Γαλαξιδιού.

Ποδήλατο Bismarck 26 x 1.5.

Μαρκ Τουαίιν: «Μάθε να κάνεις ποδήλατο και δεν θα το μετανιώσεις ποτέ στη ζωή σου».
Άλμπερτ Αϊνστάιν: «Η ζωή είναι σαν το ποδήλατο. Για να κρατήσεις την ισορροπία σου πρέπει να προχωράς συνεχώς».
Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, πρόεδρος Η.Π.Α: «Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την απλή, και υπέροχη  απόλαυση του ποδήλατου».
Οδυσσέας Ελύτης: «Το δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα /που ‘κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα».

Η προσωπική «ποδηλατική» ιστορία

Όταν το 1963 πέρασα με άριστα στο εξατάξιο γυμνάσιο οι γονείς μου μού δώρισαν ένα πανέμορφο, γυαλιστερό ποδήλατο Bismarck. Πολύ λίγα παιδιά σ’ όλη την πόλη, στο Ηράκλειο της Κρήτης, είχαν ένα τέτοιο όμορφο ποδήλατο. Τα Bismarck ήταν τα πιο γνωστά ποδήλατα της εποχής, γερμανικά ιδιαίτερα αξιόπιστα. Είχε δυναμό, φανάρι μπρος, πίσω, καλά φρένα, κουδούνι, καθρέπτη, τρόμπα, δύο σωλήνες ανάμεσα στο τιμόνι και τη σέλα, σχάρα με ωραίο χρώμα. Ήταν το όχημα προς την ελευθερία. Πήγα παντού στην πόλη και γύρω απ’ αυτήν, στην Κνωσό και στα κοντινά χωριά. Τα ποδήλατα αυτά τα εισήγαγε στο Ηράκλειο ο Λέανδρος και οι δίδυμοι γιοι του που είχαν κατάστημα στο κέντρο πίσω από τα Δικαστήρια. Απόκτησα πολλές δεξιότητες μ’ αυτό το καλό ποδήλατο όπως «τέλεια αίσθηση ισορροπίας», «χωρίς χέρια» (να μην κρατάς το τιμόνι, κάπως επικίνδυνο), «χωρίς πετάλι» (στην κατηφόρα), «πηδηχτή ανάβαση» (να ανεβαίνεις στη σέλα μ’ ένα πήδημα). Τα πόδια μου μεταμορφώθηκαν σε δυνατά, μυώδη πόδια.

Οποιαδήποτε μέρα ήμουν με το ποδήλατο ήταν μια καλή μέρα. Η ελευθερία και η ομορφιά καθώς και το καμάρι κυριαρχούσαν καθώς διέσχιζα την κεντρική λεωφόρο της πόλης μου. Από τη Χανιόπορτα ως το Καπετανάκειο.

Μια βόλτα με το ποδήλατο μέχρι τον Γκούλε μού έφτιαχνε αμέσως τη διάθεση όσες έγνοιες για τα μαθήματα και τις υποχρεώσεις μου κι αν είχα.