Good Boy: Το trend που ανησυχεί γονείς και δασκάλους στις ΗΠΑ

«Good boy!» ή «Good Girl!» είναι η ατάκα που τον τελευταίο καιρό ακούν οι δάσκαλοι και οι γονείς από τα καμάρια τους στις σχολικές τάξεις και στο σπίτι και δεν είναι παρά ένα νέο trend που έχει κατακλύσει το Tik Tok και όλο το φάσμα των social media.

Ωστόσο, τι κακό υπάρχει σε ένα trend όπου ένα παιδί Δημοτικού ή Γυμνασίου αποκαλεί τον συμμαθητή του ή τη συμμαθήτριά του «καλό παιδί» ή «καλό κορίτσι»; Γιατί αυτό το αθώο πείραγμα να δημιουργεί τέτοια ανησυχία;

Γιατί ενώ μοιάζει ακριβώς με αυτό, δηλαδή με αθώο πείραγμα, συνήθως εκστομίζεται με τρόπο που υποδηλώνει ότι το άλλο παιδί, αυτό που συνήθως εισπράττει την ψεύτικη φιλοφρόνηση, είναι αντικείμενο υποταγής, ενώ η ευγένειά του ή η καλή του πρόθεση να συνεργαστεί με τα άλλα παιδιά, αντιμετωπίζεται ως... δουλοπρέπεια.

Λίγα παραδείγματα:
«- Δώσε μου ένα στιλό! - Ορίστε πάρε. –Καλό παιδί», «-Μου βάζεις λίγο νερό; -Ναι, βέβαια. –Καλό κορίτσι!» και πάει λέγοντας.

Γιατί ανησυχεί τους ενήλικες ένα φαινομενικά αθώο trend; 

Όπως εξηγούν δάσκαλοι και γονείς, όλη αυτή η ειρωνεία, όταν απευθύνεται σε παιδιά που είναι πιο ευαίσθητα ή κοινωνικά ανήσυχα, το να τα αποκαλούν «καλό παιδί» μπροστά στους συμμαθητές τους, και μάλιστα μία κάπως μοχθηρή χροιά στη φωνή, τότε είναι πολύ πιθανόν να νιώσουν ταπεινωμένα. Επίσης, είναι μια συμπεριφορά που αν απευθύνεται σε κορίτσι φαίνεται να «σκοντάφτει» πάνω στις έμφυλες διακρίσεις και την υποτίμηση των κοριτσιών στο σχολικό περιβάλλον.

Πόσω μάλλον, τη στιγμή που έκαναν μια καλή πράξη ή υποχώρησαν σε ένα αίτημα ή έκαναν μια αγγαρεία. Για τους δασκάλους, αυτό διαταράσσει την τάξη και κινείται σε μια λεπτή γραμμή μεταξύ της αυθάδειας και της απόλυτης ασέβειας.

Είναι λοιπόν προβληματικό; Όχι απαραίτητα - αλλά μπορεί να γίνει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η φράση φέρει αόριστα δυσάρεστες συνδηλώσεις, ειδικά αν επαναλαμβάνεται ή χρησιμοποιείται σε συγκεκριμένους τόνους. Αυτό που ξεκινάει ως μια ανόητη τάση μπορεί να φτάσει σε έδαφος που δεν είναι κατάλληλο για σχολικές συνθήκες.

Επιπλέον, ενισχύει αυτή την ιδέα ότι το να δείχνεις σεβασμό ή να ακολουθείς οδηγίες είναι κατά κάποιο τρόπο ντροπιαστικό - και αυτό σίγουρα δεν είναι το είδος του μηνύματος που θέλουμε να εσωτερικεύσουν τα παιδιά.

Τι κάνουμε, όμως, όταν τα παιδιά μας ή μαθητές μας επαναλαμβάνουν κάτι όχι αθώο ή ακόμα και ανάρμοστο; Σύμφωνα με παιδοψυχολόγους η σωστή αντιμετώπιση δεν θέλει ούτε απαγορεύσεις ούτε τιμωρίες. Θέλει διάλογο. «Θέλεις λίγο να μου εξηγήσεις από που προέρχεται αυτό που λες;», είναι η αθώα αρχή μίας συζήτησης που η κατάληξή της μπορεί να είναι το πόσο καθόλου κουλ δεν είναι το να παπαγαλίζουμε κάτι που λένε όλοι οι άλλοι, χωρίς να ξέρουν το γιατί.

Με πληροφορίες από SheKnows.com