Podcast Ιατρική και Ανθρώπινο Πρόσωπο - Θανάσης Δρίτσας | Οι δαίμονες των θερμίδων

Πριν εμφανιστούν οι διαιτολόγοι, οι αστρολόγοι, τα πρωινάδικα της τηλεόρασης και τα γυμναστήρια της γειτονιάς οι άνθρωποι βάσιζαν τη διατροφική τους συμπεριφορά στη νηστεία ακολουθώντας θρησκευτικές νουθεσίες οι οποίες είχαν ως άξονα την εγκράτεια. Ο απώτερος στόχος της νηστείας στην ελληνική παράδοση δεν ήταν η μείωση των προσλαμβανόμενων θερμίδων, η απώλεια βάρους και η βελτίωση της εξωτερικής εμφάνισης αλλά το να γίνει ο άνθρωπος γενικά συγκρατημένος. Με βάση μάλιστα την προσέγγιση των ασκητών της ερήμου υπάρχουν δύο τύποι μάργων ανθρώπων (από το ρήμα μαργαίνω που σημαίνει γίνομαι παθιασμένος με κάτι) που έχουν μανία με το φαγητό: ο γαστρίμαργος, δηλαδή αυτός που αγαπάει τη μεγάλη ποσότητα φαγητού και θα τον λέγαμε σήμερα «σαβούρα», και ο λαίμαργος, δηλαδή αυτός που παθιάζεται με τις νοστιμιές και τις απολαύσεις του λαιμού. Πίσω από τον τρόπο που τρώμε υπάρχει ένα σημαντικό ψυχολογικό στοιχείο. Γνωρίζουμε σήμερα ότι ο γεμάτος άγχος-κατάθλιψη άνθρωπος των πόλεων προστρέχει σε κατανάλωση μεγάλης ποσότητας ζάχαρης, θερμίδων, αλατιού και έντονων γεύσεων αναζητώντας λυτρωτική διέξοδο στην απόλαυση προκειμένου να απαλλαγεί από τον δαίμονα του άγχους.

Οι καρδιολόγοι σε παγκόσμιο επίπεδο σχολιάζουν σήμερα την αξία της μεσογειακής διατροφής για την υγεία της καρδιάς μας. Με ποιο ακριβώς τρόπο όμως μας ωφελεί η μεσογειακή διατροφή δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο. Όταν ξεκίνησε επιστημονικά η μελέτη της μεσογειακής διατροφής δόθηκε έμφαση στη μεγάλη αξία του ελαιόλαδου ως βάση της διατροφής αυτής και εξακολουθούν να αποκαλύπτονται όλες και περισσότερες ευεργετικές βιοχημικές δράσεις του παρθένου ελαιόλαδου. Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο η κλινική αξία της μεσογειακής διατροφής να περνάει μέσα από ψυχοκοινωνικές παραμέτρους οι οποίες αφορούσαν τον χαλαρό και χωρίς άγχος τρόπο ζωής των παλαιότερων ανθρώπων του μεσογειακού νότου. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο των μεσογειακών λαών ήταν το κοινό τραπέζι. Τα μέλη της οικογένειας έτρωγαν όλοι μαζί και συχνά το τραπέζι πλαισίωναν γείτονες και φίλοι. Σήμερα σπάνια βρίσκονται μαζί τα μέλη της οικογένειας στο τραπέζι γιατί ο καθένας ακολουθεί διαφορετικούς (ταχείς) ρυθμούς ζωής με πολύωρη εργασιακή απασχόληση. Το κοινό τραπέζι αναδεικνύεται σε κορυφαίο ψυχοθεραπευτικό εργαλείο, θα λέγαμε με σύγχρονους ψυχιατρικούς όρους.

*Η μουσική που ακούγεται στο podcast είναι του Θανάση Δρίτσα

Μέσα από το podcast «Ιατρική και Ανθρώπινο Πρόσωπο» ο καρδιολόγος Θανάσης Δρίτσας, Αναπληρωτής Διευθυντής στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, συνθέτης και συγγραφέας παρουσιάζει μια ολιστική προσέγγιση στην έννοια της πρόληψης, την αξία της αλλαγής τρόπου-φιλοσοφίας ζωής στην πρόληψη πολλών νοσημάτων και παραγόντων κινδύνου, την αξία της φυσικής άσκησης και της τροποποίησης ψυχοκοινωνικών παραμέτρων μέσα από την κατανόηση της σύνδεσης Νους-Σώμα, την αξία των δημιουργικών παρεμβάσεων μέσω τέχνης στη θεραπεία πολλών παθήσεων, τις αλληλεπιδράσεις γενετικών και περιβαλλοντικών παραμέτρων στα πλαίσια της ιατρικής ακριβείας και της εξατομικευμένης θεραπευτικής προσέγγισης στο μέλλον. Ο Θανάσης Δρίτσας μέσα από αυτό το podcast θα προσπαθήσει (κυρίως) να απαντήσει στο θεμελιώδες ερώτημα των ημερών μας: Παραμένει η άσκηση της ιατρικής ανθρωποκεντρική σήμερα;