Health & Fitness

Τρέχοντας στα μονοπάτια του αρχαίου ποταμού

Μια νέα ιστορία χτίστηκε πάνω στο μύθο και πάνω από εκατό αθλητές διέσχισαν τον δρόμο του νερού, ανηφορίζοντας σε ένα σκληρό τερέν που έσκιζε τα «Όρη Λεκάνης»

Γιώργος Ζαρζώνης
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ένα φωτογραφικό οδοιπορικό του Γιώργου Ζαρζώνη στο Κεφαλάρι, το τελευταίο χωριό του νομού Δράμας, με αφορμή τους Ορεινούς Αγώνες Ζυγάκτη Ποταμού.

Στο Κεφαλάρι, το τελευταίο χωριό του Νομού Δράμας, στα σύνορα με αυτόν της Καβάλας. Αναζητώντας φυγή από το ανελέητο κυνήγι της ζέστης, ο ποταμός Ζυγάκτης στάθηκε από μόνος του αιτία απόδρασης. 

Ορμητικά από τα Όρη της Λεκάνης νερά σκάνε στις πηγές του, λίγο έξω από το χωριό, σε έναν χώρο εστίασης που περισσότερο θυμίζει νησάκι σε γλυκό νερό. Δεκατέσσερις βαθμούς Κελσίου λέει το βυθισμένο σαν υποβρύχιο θερμόμετρο. Κύματα δροσιάς βγαίνουν στις κοίτες, φιλοξενώντας τις ζεστές άνυδρες μερες του χρόνου θαμώνες στα πολλά καφέ και τις ταβέρνες κατά μήκος των πηγών, που απλά δεν γνωρίζουν τη λέξη «καύσωνας». 

© Γιώργος Ζαρζώνης
© Γιώργος Ζαρζώνης
© Γίωργος Ζαρζώνης
© Γίωργος Ζαρζώνης
© Γίωργος Ζαρζώνης


Αγαπώ μυθολογία, γι' αυτό και μπαίνω στην ετυμολογία της λέξης του σχετικά αγνώστου σ' εμάς ποταμού, αλλά ιδιαίτερα γνωστού στον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Αυτό ακριβώς –το τυπικά συνηθισμένο σημείο της γης– διάλεξαν οι αρχαίοι Έλληνες για να χωροθετήσουν το σύνορο ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. "Ζυγάκτης", κατά τον ορισμό της λέξης, είναι αυτός που ισορροπεί δύο ακτές, τη μία της ζωής –του Άνω Κόσμου–, την άλλη του θανάτου – του Κάτω Κόσμου. Τα νερά του, λέει, διέσχισε με ταχύτητα το άρμα του Πλούτωνα, μεταφέροντας προς το βασίλειό του το μεγάλο του τρόπαιο την Περσεφόνη. Και ο ποταμός μάταια αποπειράθηκε να τον σταματήσει, διαλύοντας τις ρόδες του άρματος που σφράγισε τις βουλές του Δία πάνω στο δάκρυ της Δήμητρας. Αυτό λοιπόν το σύνορο του κόσμου και απόκοσμου είναι η υδάτινη, λεπτή φλέβα στο σώμα της Δράμας. 

© Γίωργος Ζαρζώνης
© Γίωργος Ζαρζώνης
© Γίωργος Ζαρζώνης



Μια νέα ιστορία χτίστηκε πάνω στο μύθο και πάνω από εκατό αθλητές διέσχισαν τον δρόμο του νερού, ανηφορίζοντας σε ένα σκληρό τερέν που έσκιζε τα "Όρη Λεκάνης". Και ακολούθησαν μια διαδρομή με πολλές εναλλαγές. Πέρασαν από μονοπάτια που χαράχτηκαν για τον αγώνα, από χωριά που εγκατέλειψε ο χρόνος, από χωμάτινους δρόμους, ξωκλήσια σαν της Παναγίας και του Προφήτη Ηλία, για να σβήσουν την κόπωση με τη δροσερή βουτιά στα νερά του Ζυγάκτη. «Μπες στο ποτάμι!» ακουγόταν από τα ηχεία και οι αθλητές, περνώντας τη γραμμή του τερματισμού, έσβηναν στο κρύο νερο την κάψα της ζεστής μέρας. Ξεχωριστή εικόνα! 

© Γίωργος Ζαρζώνης
© Γίωργος Ζαρζώνης
© Γίωργος Ζαρζώνης
© Γίωργος Ζαρζώνης
© Γίωργος Ζαρζώνης
© Γίωργος Ζαρζώνης
© Γιώργος Ζαρζώνης


Ήταν κι ένα πέρασμα που έβγαλε τους αθλητές από τη μυθολογία και, δίχως να το αντιληφθούν, τους πέταξε στην ιστορία. Εκεί που το 42 π.Χ. στη μάχη των Φιλίππων συναντήθηκαν οι Οκταβιανός και Μάρκος Αντώνιος από τη μία πλευρά του Ζυγάκτη, με τους Βρούτο και Κάσσιο, που στρατοπέδευσαν στην απέναντι όχθη του, κοντά στον λόφο της Παναγίας. Στον βράχο του Βρούτου στάθηκα με το βλέμμα στραμμένο στην απέραντη πεδιάδα. Κείνος είδε την ήττα του, εγώ μια απόλυτη ομορφιά, αυτή που μαγεύει τους αεροπτεριστές και καταργεί τη βαρύτητα.

© Γιώργος Ζαρζώνης


Μεγάλος νικητής σε κάθε τέτοιο αγώνα, ο εθελοντισμός. Δεκάδες πολίτες της περιοχής, με την υποστήριξη του Δήμου και της Περιφέρειας, εργάστηκαν αθόρυβα γι' αυτήν τη μέρα. 
Ο Ιορδάνης Τσεπελίδης, ψυχή του αγώνα, με πάνω από 400 συμμετοχές σε όλη την Ελλάδα, ήταν δύσκολο να κρύψει τον ενθουσιασμό του: «Μεγάλη μέρα η σημερινή για όλους μας. Με πολλή προσπάθεια φτάσαμε σ' αυτόν τον αγώνα, μια τέτοια χρόνια. Μονοπάτια που χρόνια χρησιμοποιούμε για προπονήσεις ανοίξαν για όλους τους αθλητές».

Ήταν και ο Γιάννης Δημητριάδης, που από τα Ιμαλάια, όπου εκπαίδευσε φέτος την Εθνική Ομάδα Χιονοδρομίας του Πακιστάν, βρέθηκε εθελοντής στα χαμηλά Όρη της Λεκάνης. Ένα χαμόγελο και μία φράση του σημάδεψε το τέλος του κειμένου: «Ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος», έλεγε ο Καζαντζάκης… Άρα είμαστε σε καλό δρόμο.

© Γιώργος Ζαρζώνης
© Γιώργος Ζαρζώνης
© Γιώργος Ζαρζώνης