Health & Fitness

Γ. Μπουλμπασάκος: Ο διευθυντής της Πνευμονολογικής Ευαγγελισμού ξεχωρίζει δύο στιγμές της καριέρας του

«Απομόνωση και τρόμος, στην αρχή και το τέλος της καριέρας μου»

Βασίλης Βενιζέλος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Γιώργος Μπουλμπασάκος θυμάται τον πρώτο ασθενή με HIV/AIDS και τον πρώτο ασθενή με κορωνοϊό.

Του ζητήσαμε να μας πει κάτι που του έχει εντυπωθεί από όλο αυτό τον καιρό, καθώς ως διευθυντής της Πνευμονολογικής κλινικής του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» εμπλέκεται κατ’ εξοχήν με τη νοσηλεία και τη θεραπευτική αντιμετώπιση ασθενών με νόσο COVID-19, και μάλιστα από την αρχή της επιδημίας στη χώρα μας. Ο Γιώργος Μπουλμπασάκος μάς πήγε πολλά χρόνια πίσω, ανατρέχοντας στην αρχή της καριέρας του, ενθυμούμενος ένα περιστατικό την εποχή που είχε κάνει την εμφάνισή του ένας καινούργιος θανατηφόρος τότε ιός, το οποίο συσχέτισε με ένα περιστατικό της εποχής του κορωνοϊού. Ήταν και οι δύο πρώτοι ασθενείς...

Το 1987-1988 έκανε την εκπαίδευση στην ειδικότητά του, την πνευμονολογία, όταν το νοσοκομείο «Σισμανόγλειο» νοσήλευσε τον πρώτο ασθενή με HIV/AIDS. «Στην αρχή και στο τέλος της ιατρικής, νοσοκομειακής μου καριέρας αντιμετώπισα θεραπευτικά ασθενείς για τους οποίους τα πρωτόκολλα προβλέπουν, τότε για τον HIV/AIDS, τώρα για τη νόσο COVID-19, τη νοσηλεία τους σε θάλαμο απομόνωσης. Και στις δύο περιπτώσεις ασθενείς σε απομόνωση και γιατροί ντυμένοι… αστροναύτες!» μας λέει ο κ. Μπουλμπασάκος, ο οποίος υποδέχθηκε, νοσήλευσε και αντιμετώπισε θεραπευτικά το πρώτο κρούσμα της νόσου COVID-19 στον «Ευαγγελισμό».

Όπως μας λέει, το περιστατικό αυτό του θύμισε την εποχή που ως νεαρός τότε ειδικευόμενος είχε δει τον τρόμο στα μάτια του τότε ασθενή με HIV/AIDS, όταν οι τέσσερις γιατροί οι οποίοι εισήλθαν στην αίθουσα απομόνωσης του «Σισμανόγλειου» ανακοίνωσαν την τρομερή για εκείνα τα χρόνια –λίγο μετά από τον θάνατο του Billy Bo– διάγνωση, σύμφωνα με την οποία ο ασθενής τους έπασχε από HIV/AIDS. Βαθύς τρόμος και μια βαθιά, απελπισμένη… δαγκωματιά στο χέρι του γιατρού ο οποίος βρέθηκε πιο κοντά του, ήταν η αντίδραση του πρώτου εκείνου ασθενή με HIV/AIDS.

Πολλά άλλαξαν στη φαρμακευτική αντιμετώπιση αυτής της σεξουαλικά μεταδιδόμενης νόσου, όλοι θυμόμαστε όμως ότι τότε η ιδέα και μόνο ότι κάποιος μπορεί να είχε κολλήσει, αρκούσε για να τον πανικοβάλλει. Τώρα το ίδιο τρομαχτικό, και επικίνδυνο, μπορεί να είναι για κάποιον να κολλήσει κορωνοϊό. Πολλά χρόνια αργότερα από εκείνη τη δύσκολη στιγμή στην καριέρα του ο διευθυντής του ΕΣΥ - πνευμονολόγος Γιώργος Μπουλμπασάκος είδε ξανά τον τρόμο στα μάτια του πρώτου ασθενή στον «Ευαγγελισμό» με COVID-19, όταν κατά τη διάρκεια της δέκατης ημέρας της νοσηλείας του όλες οι εξετάσεις έδειξαν αιφνίδια επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του, ενώ το τεστ διάγνωσης για τον νέο κορωνοϊό SARS-COV 2 έδωσε θετικό αποτέλεσμα. Ο ασθενής άκουσε τους γιατρούς του και τον ίδιο να του εξηγούν ότι «ίσως χρειασθεί να σας διασωληνώσουμε». Ο γιατρός δεν ξεχνά αυτόν τον πρώτο ασθενή με COVID-19, καθώς πρόκειται για γνωστό πρόσωπο στο χώρο της Υγείας, κάποιον πλήρως ενημερωμένο για τις νέες εξελίξεις στη θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου COVID-19. Τόσο, που αδημονούσε να λάβει τη φαρμακευτική ουσία «υδροξυχλωροκίνη» θεωρώντας ότι αυτή είναι η απάντηση των γιατρών στη νόσο. Μάλιστα, όσο αργούσαν οι γιατροί να του τη χορηγήσουν, τόσο η αδημονία του ασθενή κορυφωνόταν στα όρια της έκρηξης, ώσπου ζήτησε, τελικά, να διακομισθεί στο κύριο νοσοκομείο αναφοράς για τον νέο κορωνοϊό, στην 1η Υγειονομική Περιφέρεια (ΥΠΕ) Αττικής, στο «Σωτηρία», καθώς πίστευε ότι εκεί θα του χορηγηθεί η «υδροξυχλωροκίνη».

Ο Γιώργος Μπουλμπασάκος θυμάται με αγάπη και συγκίνηση αυτόν τον πρώτο ασθενή με κορωνοϊό ο οποίος νοσηλεύθηκε στον «Ευαγγελισμό» και έδωσε σε όλους –και στον ίδιο– την ευκαιρία να λάβουν το βάπτισμα του «πυρός», ένα βάπτισμα το οποίο ευτυχώς ακολούθησε η θετική τελική έκβαση του περιστατικού και το χαρμόσυνο εξιτήριο από το νοσοκομείο. «Πάντα θα θυμάμαι την απαιτητικότητα και τη δυστροπία του, εργαλεία για να διαχειρισθεί το μεγάλο άγχος του για αυτή την άγνωστη νόσο της οποίας έτυχε να είναι από τους πρώτους στη χώρα μας νοσηλευόμενους ασθενείς», σημειώνει για εκείνες τις βαθιά ανθρώπινες και γεμάτες ένταση και αβεβαιότητα στιγμές στον «Ευαγγελισμό».