Ένας καινοτόμος εκτυπώσιμος βιοαισθητήρας, ο οποίος με τη χρήση μιας σταγόνας αίματος μπορεί να προειδοποιήσει για πιθανό έμφραγμα έως και δύο ώρες πριν από την εκδήλωσή του αναμένεται να κυκλοφορήσει στην αγορά σε περίπου μία διετία.
Τον βιοαισθητήρα σχεδίασαν και κατασκεύασαν ερευνητές από το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) σε συνεργασία με την εταιρεία Νανοηλεκτρονικής BLNanobiomed και την εταιρεία οργανικών ηλεκτρονικών Organic Electronic Technologies.
Ο βιοαισθητήρας αυτός, ο οποίος τοποθετείται σε μία φορετή συσκευή (wearable) που μοιάζει με ρολόι, παρουσιάστηκε πρόσφατα στο 1o Συνέδριο Οργανικών και Εκτυπωμένων Ηλεκτρονικών στη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, που πραγματοποιήθηκε στο Ντουμπάι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, από τη διευθύνουσα σύμβουλο της BLNanobiomed, εξειδικευμένη σε θέματα νανοϊατρικής, καρδιολόγο, Βαρβάρα Καραγκιοζάκη.
Οι εκτυπώσιμοι βιοαισθητήρες, που είναι μιας χρήσεως, αναμένεται να κυκλοφορήσουν στην αγορά σε μία διετία, αφού ολοκληρωθούν κλινικές μελέτες σε ανθρώπους, οι οποίοι έπαθαν ή δεν έπαθαν έμφραγμα, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Καραγκιοζάκη.
«Η έγκαιρη και ακριβής διάγνωση της νόσου είναι πολύ σημαντική και ουσιώδης για την επιβίωση του ασθενούς. Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί σημαντικά η ζήτηση για συσκευές μίας χρήσης, που είναι απλές και εύχρηστες με γρήγορο χρόνο απόκρισης. Με αυτό το σκεπτικό ξεκινήσαμε τον σχεδιασμό και τη δημιουργία αυτών των βιοαισθητήρων πριν από δύο χρόνια. Ήδη ολοκληρώθηκε η δημιουργία τους και μπορούμε πλέον να τους εκτυπώσουμε. Απομένει να γίνουν οι κλινικές μελέτες για να μπορέσουν να κυκλοφορήσουν στην αγορά. Ο σχεδιασμός και η μαζική παραγωγή τέτοιων βιοαισθητήρων και η ικανότητά τους να παράγουν τεράστιο όγκο δεδομένων για τη θεραπευτική προσφέρουν δυνατότητες λήψης αποφάσεων σε πραγματικό χρόνο, που μπορούν να οδηγήσουν σε προϊόντα προστιθέμενης αξίας στον τομέα της υγείας», σημειώνει η κ. Καραγκιοζάκη.
«Κάποιος που βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή, αλλά ακόμη και στο σπίτι του, μόλις νιώσει αδιαθεσία ή πόνο μπορεί να τοποθετήσει μια σταγόνα αίμα στον βιοαισθητήρα, που μοιάζει με τις ταινίες που μετράμε το σάκχαρο και ύστερα να τον βάλει στην υποδοχή που έχει η φορετή συσκευή/ρολόι. Στη συνέχεια, μέσω της συσκευής αυτής, τα δεδομένα αποστέλλονται στο πλησιέστερο νοσοκομείο ή ασθενοφόρο που έχει τον απαραίτητο εξοπλισμό, δηλαδή ένα κομπιούτερ ή ένα ipad που διαθέτει ένα πρόγραμμα, με το οποίο γίνεται άμεσα εκτίμηση της κατάστασης του ασθενούς. Έτσι, ο ασθενής κερδίζει χρόνο, που είναι κυριολεκτικά ζωτικής σημασίας», εξηγεί η κ. Καραγκιοζάκη.
Σύμφωνα με την ίδια, ο βιοαισθητήρας μπορεί να παραχθεί μαζικά και φθηνά από τον βιοεκτυπωτή που βρίσκεται ήδη εγκατεστημένος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας.
8°
