Ξεκινώντας στο φαρμακείο, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, η αντίληψη για τα καλλυντικά και τη φροντίδα ήταν πολύ διαφορετική από αυτό που ζούμε σήμερα. Για νέους της τότε ηλικίας μου (25), το να έχουμε προτίμηση σε κάποιο προϊόν πλην αρώματος και αφρού ξυρίσματος ήταν απίθανο! Για τα κορίτσια οι «μεγάλες» μάρκες ήταν μυθικές, αν και σε αυτή την ηλικία οι ανάγκες είναι πολύ μικρές. Όταν ξεκίνησα να φτιάχνω προϊόντα με βότανα ήμουν κάπως γραφικός μεταξύ των φίλων μου και μόνο στα μέσα του ’90 οι φίλες άρχισαν να μου ζητούν να τους φέρνω κρέμες. Είχαμε αρχίσει να γινόμαστε κάπως γνωστοί. Αντίθετα στο φαρμακείο, οι ασθενείς που μου είχαν εμπιστοσύνη ζητούσαν επίμονα πολλές διαφορετικές προϊοντικές κατηγορίες – ακόμη και για την απώλεια μαλλιών, παρόλο που ήδη στα 30 μου ήμουν ακριβώς όπως και σήμερα: χωρίς μαλλιά!!! Το δε σαμπουάν μας για αδύναμα μαλλιά είναι το μεγαλύτερο hit στην κατηγορία των μαλλιών! Η πραγματικότητα είναι ότι αρκετά προϊόντα αναπτύχθηκαν εκείνη την εποχή βάσει παρατηρήσεων και σχολίων των φίλων μας, οι οποίοι επέμεναν σε αλλαγές και προσθήκες... και ήταν και πρόθυμοι να τις δοκιμάζουν…
Στα τέλη του ’90 και στις αρχές του 2000 η μάρκα υπήρχε πια σε πολλά φαρμακεία και είχε αρχίσει να γίνεται κάπως γνωστή και να «μπαίνει» στην καρδιά πολλών. Δεν μπορώ να ξεχάσω ένα σχόλιο της Νιώτη, αν δεν κάνω λάθος, εκείνη την εποχή στην «Ελευθεροτυπία», για τους φοιτητές που έφευγαν για Αγγλία: να μην ξεχάσω τσιγάρα και Κορρέ, ενώ την ίδια περίοδο γινόταν αναφορά σε μας σε ένα “Symbol” σχεδιασμένο από τον Καρλόπουλο. Βραδιές με μουσική, λάδια, μυρωδιές Κορρέ... Συγκινητικά πολύ όλα αυτά! Στη συνέχεια, ο (sir) Paul Mc Cartney ζήτησε να μας γνωρίσει γιατί ήταν fan! Την τύχη αυτή την είχε η Λένα, που πήγε και τον συνάντησε στα Hamptons στη Νέα Υόρκη, και μου έλεγε μετά «δεν μπορείς να το πιστέψεις, μου κουβάλησε την τσάντα»! Πριν από δύο χρόνια, γίναμε στιχάκι σε επιθεώρηση του Φασουλή, φέτος μας έκανε μικρό αφιέρωμα το “Vanity Fair”... και άλλα μικρότερα ή μεγαλύτερα, που με κανέναν τρόπο δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα μας συνέβαιναν. Κρατάω δύο πράγματα από αυτό το ταξίδι: Το πώς η οικειότητα και η ταύτιση με τα προϊόντα εκφράζεται πολλές φορές με τόσο θερμή συμπεριφορά όταν γνωρίζω κάποιον από κοντά – δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο με εκπλήσσει και με συγκινεί αυτό, αναρωτιέμαι δε αν μου αξίζει σε προσωπικό επίπεδο... Το δεύτερο, το ότι πλέον με ρωτάνε σε συνεντεύξεις την άποψή μου για την ομορφιά!
17°
