Ναι, η εικόνα της Αθήνας σήμερα ήταν διαφορετική. Φρέσκια και, σε μεγάλο βαθμό, απρόβλεπτη. Μια πόλη σε γιορτή –και μάλιστα σε γιορτή από εκείνες που διαμορφώνονται ad hoc από τους παρισταμένους, χωρίς την ανάγκη ενός οργανωμένου πλαισίου που κατευθύνει τη συλλογική συμπεριφορά και έκφραση.
Στην 33η επανάληψή του, ο Μαραθώνιος της Αθήνας είναι μια σημαντική διοργάνωση με παγκόσμια εμβέλεια. Ένας αθλητικός θεσμός που υπερβαίνει δημιουργικά τις ιστορικές του βάσεις και τολμά να αναμετρηθεί με το σήμερα, με τη σύγχρονη πραγματικότητα των μεγάλων αθλητικών αγώνων. Ταυτόχρονα, μια αναπτυξιακή ευκαιρία πρώτης γραμμής, αλλά και μια αφορμή για γιορτή.
Με 43.000 συμμετέχοντες στα αγωνίσματα της μαραθώνιας διαδρομής, των 10 και των 5 χιλιομέτρων, η διοργάνωση πιστοποιεί μια μεγάλη αλλαγή που έχει συντελεστεί αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα, στο πεδίο του μαζικού αθλητισμού. Οι αριθμοί δείχνουν από μόνοι τους την ενίσχυση του δρομικού κινήματος, την ύπαρξη ενός πολυπληθούς ανθρώπινου ρεύματος που αναζητά και βρίσκει στο τρέξιμο την ευεξία αλλά και τη χαρά της εσωτερικής αναζήτησης. Δείχνουν, επίσης, τη σταδιακή μεταστροφή από την κουλτούρα της παθητικής θέασης του αθλητικού γεγονότος στην προσωπική συμμετοχή σε αυτό. Η χαρτογράφηση του πλήθους των συμμετεχόντων - η ανάλυση της ηλικίας, του φύλου και της γεωγραφικής τους προέλευσης- δείχνει πως το φαινόμενο αυτό δεν περιορίζεται στις μεγάλες πόλεις, ούτε έχει ηλικία. Είναι εδώ και χρόνια πανελλήνιο, με εστίες σε όλες τις πόλεις και αναφορά σε όλες τις ηλικίες, από τη νεότητα έως τη βαθιά ωριμότητα, τη μέχρι πρότινος θεωρούμενη ασύμβατη με τη φυσική δραστηριότητα.
Στο επίπεδο της διοργάνωσης, ο Μαραθώνιος της Αθήνας κάνει σταθερά βήματα στη δεκαετία που μεσολάβησε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι σήμερα. Η αισθητή βελτίωση της εικόνας του αγώνα και το σταδιακό χτίσιμο ενός ελληνικού αθλητικού brand (με καθυστέρηση, είναι η αλήθεια) προσελκύουν όλο και περισσότερους δρομείς από όλον τον κόσμο, που επιθυμούν να προσθέσουν στη λίστα των αγώνων τους και μια συμμετοχή στην «κλασική» διαδρομή, όπως ήταν μέχρι πρότινος γνωστή. Τέλος, κινητοποιεί και εμπνέει όλο και περισσότερους Έλληνες αθλητές που συμμετέχουν για να βελτιώσουν το χρόνο τους, να πλουτίσουν την αγωνιστική τους εμπειρία ή να αναμετρηθούν για μία και μόνη φορά με την απόσταση.
Πέρα από το τεχνικό σκέλος του αγώνα, η φετινή διοργάνωση ξεχώρισε για τον εντυπωσιακό αριθμό των θεατών, που έδωσαν στο γεγονός το χαρακτήρα της γιορτής -για πρώτη φορά σε τέτοια κλίμακα. Η συμμετοχή του κόσμου, συμμετοχή αυθόρμητη, υποκινούμενη από τον θαυμασμό για το άθλημα και την επιθυμία στήριξης μεμονωμένων συμμετεχόντων με τον μοναδικό τρόπο που ο αγώνας επιτρέπει, είναι ένα καθοριστικό μέγεθος για την επιτυχία του αγώνα.
Έχοντας συμμετάσχει πολλάκις στο μαραθώνιο και στα δέκα χιλιόμετρα εδώ και μια εικοσαετία, δεν παύω να εντυπωσιάζομαι από την αλλαγή που έχει συντελεστεί σε αυτόν τον τομέα. Από την ραγδαία αύξηση των εθελοντών σε όλες τις πτυχές της διοργάνωσης (ένα από τα αδιαμφισβήτητα θετικά κατάλοιπα της αμφιλεγόμενης Ολυμπιάδας) μέχρι το ενθουσιώδες πλήθος στους δρόμους, που χειροκροτεί, εμψυχώνει και δίνει με την παρουσία του πραγματικό νόημα στον όρο «γιορτή».
Παρά τις αναμφισβήτητες βελτιώσεις, υπάρχουν ακόμα πολλά που μπορούν να γίνουν για να ενισχυθεί ο μαραθώνιος. Στο επίπεδο της προβολής, η οργανωμένη καμπάνια που έχει ξεκινήσει με αποδέκτες τους δρομείς του εξωτερικού θα πρέπει να συνεχιστεί και να ενισχυθεί με πιο ώριμο τρόπο που θα βαθαίνει τη γνώση για τη μοναδικότητα αυτής της διαδρομής -με στρατηγικό σχεδιασμό, μακροπρόθεσμους χειρισμούς και πιο εύστοχες επιλογές που θα υπερβούν τον -κατά την άποψή μου- επικοινωνιακά άτσαλη μετονομασία σε «αυθεντικό μαραθώνιο» που δυο χρόνια πριν έδωσε μια γρήγορη αλλά άτεχνη «λύση» σε ένα ζήτημα υπαρκτό. Στο επίπεδο της εγχώριας στήριξης της διοργάνωσης, ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς για να εμπεδωθεί η αίσθηση του αναπτυξιακού γεγονότος. Η δυνατότητα σαφώς υπάρχει και μοιάζει να έχει κατανοηθεί. Μα η απουσία των αυτοδιοικητικών αρχών –ή η συμμετοχή τους «για τα μάτια του κόσμου», με το πιστολάκι της άφεσης για το φωτογραφικό ενσταντανέ- είναι εμφανής. Εξαίρεση ο Δήμος του Μαραθώνα, όπου, παρά το αμφίβολης αισθητικής αποτέλεσμα, ο αγώνας έχει δικαιολογημένα αναγορευθεί σε κεντρικό γεγονός.
Πιο σημαντικά μέτρα επιτυχίας είναι η όλο και καλύτερη διοργάνωση, ο όλο και περισσότερος κόσμος εντός κι εκτός αγώνα και η σταδιακή καταγραφή του μαραθωνίου στη συνείδηση του κόσμου ως του μεγάλου αθλητικό γεγονός της πόλης. Μέτρα ουσιαστικά, αδιαμφισβήτητα και δομικά για μια καλύτερη συνέχεια. Και του χρόνου!
8°
