Κυριάκος Μελάς: Τι τρώμε το καλοκαίρι

Τι φαγητό τρώμε το καλοκαίρι; Τρώμε ό,τι έχει καθαρότητα. Ό,τι δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει. Όχι ως ύφος, αλλά ως στάση. Τρώμε λίγα, αλλά ουσιώδη. Γεύσεις που δεν βαραίνουν, δεν θορυβούν. Που απλώς στέκονται στο στόμα με αξιοπρέπεια. Όχι ως πρόσχημα.

Δεν μαγειρεύουμε για να τραφούμε. Μαγειρεύουμε για να θυμηθούμε. Για να εκτεθούμε. Για να συνδεθούμε ξανά με το λίγο. Το αρκετό. Το εκλεκτό χωρίς περιττό. Με φίλους, με οικογένεια, μόνοι… Μα πάντα ελεύθερα. Φαγητό για το σώμα, την ψυχή και το πνεύμα.

Τρώμε απ’ όλα:

• Φασολάκια αχνιστά, με ντομάτα τρίφτη και τριμμένη φέτα δίπλα.
• Γεμιστά λιτά, με ρύζι, δυόσμο, ελαιόλαδο και… προσευχή.
• Κολοκυθάκι με ανθότυρο και δυόσμο.
• Ψωμί με σύκο και μαύρο πιπέρι – για να μη ξεχνάς πώς είναι να σου φτάνει.
• Ψητή κόκκινη πιπεριά με μέλι θυμαρίσιο και πρόβειο γιαούρτι.
• Φάβα σπασμένη με πλατιά φύλλα κάπαρης, νεογέννητα κρίταμα και λίγη οξύτητα – όχι για τη γεύση, για την ισορροπία.
• Δροσερή σούπα ντομάτας με αγγούρι και βασιλικό, σαν να βουτάς σε κρύα πηγή.
• Καρπούζι με θρούμπι και αλάτι.
• Άγλυκες γρανίτες με λουΐζα και γλυκόριζα.
• Σαλάτες ανάμεσα σε χωριάτικη και ξερολιθιές ντάκου, με όλα τα καλούδια του μπαξέ, μαριναρισμένα από τη γη – φρέσκα, τραγανά, με ελαιόλαδο, μαντζουράνα και ρίγανη.
• Τραγανά φύλλα μπακλαβά με ροδάκινα – σαν ροδακινόπιτες με μελωμένους καρπούς που κουβαλούν χίλιες δυο ιστορίες.
• Λεπτοκαμωμένες μελιτζάνες, ψητές, με κιμά κοτόπουλου, ντυμένες σαν μουσακάς και κρέμα γιαουρτιού και δυόσμο
• Σορμπέ μαστίχας με σταφύλι.
• Αλμύρα με ψητά τοματίνια και λεμονόχορτο στον φούρνο

Η αυτάρκεια είναι το νέο βασιλικό. Το λίγο είναι το νέο πλούσιο. Το ανεπιτήδευτο είναι το νέο σοφιστικέ. Τρώμε σαν βασιλιάδες, αλλά χωρίς ταμπέλες. Ανεπιτήδευτα. Η πολυτέλεια είναι στάση – όχι σερβίρισμα. Η τελετή του γεύματος εξαγνίζεται με τη χρήση, όχι με την αποθήκευση. Βγαίνει από το μέσα μας. Το λίγο είναι το κλειδί. Όχι από στέρηση, αλλά από εκλέπτυνση.

Καλοκαιρινά τραπέζια στο φως – της θάλασσας, της μέρας, της νύχτας. Τελετές ελευθερίας. Αν είναι να φας, φάε αληθινά. Αν είναι να στρώσεις τραπέζι, στρώσε ελεύθερα, όπου κι αν είσαι. Αυτό είναι το μήνυμα. Αυτό είναι το τραπέζι. Αυτό είναι το φως.

Το φαγητό το καλοκαίρι δεν είναι ανάγκη. Είναι ritual. Είναι purity. Είναι χάρη. Αλήθεια!