Το Voila είναι το καινούργιο all day μπαρ της πλατείας Αβησσυνίας και προσφέρει από το πρωί καφέ ποτό και φαγητό με ωραία θέα κι ακόμη ωραιότερη ατμόσφαιρα
Είναι δύσκολο να περιγράψω με λέξεις το Voila οπότε ευτυχώς που υπάρχουν φωτογραφίες. Θυμίζει σκηνικό από ταινία του Baz Luhrmann, συγκεκριμένα ή μάλλον όχι πολύ συγκεκριμένα, το “Moulin Rouge” ολόκληρο, ως ταινία – περιμένεις να ξεπεταχτεί η Νικόλ Κίντμαν με στρασάτες χορεύτριες καν-καν και να τραγουδήσει στη σκηνή… πράγμα καθόλου απίθανο, γιατί η σκηνή είναι αριστούργημα, αιωρούμενη πάνω από τις σκάλες, κι αν όχι η Νικόλ, τότε τραγουδάει κάποια άλλη καταπληκτική, π.χ. η Ίντρα Κέην. Η οποία εμφανίζεται πράγματι κάποια βράδια, και η Νικόλ τρώει τα μουστάκια της από το κακό της, είναι σίγουρο.
Το Voila το έστησαν τρεις φίλοι με μακριά πορεία στην αθηναϊκή νύχτα, με μαγαζιά όπως το “Sodade”, το “Shamone” και άλλα διάσημα που δεν αρχίζουν από Σίγμα, στο ενεργητικό τους: η Ειρήνη Καραγκούνη, ο Κώστας Σκουληκαράκης και ο Κωνσταντίνος Κασιδιάρης. Ο τελευταίος ανέλαβε την διακόσμηση, η οποία σκίζει, και λίγα λέω. Στο δελτίο τύπου λένε ότι είναι΄60ς-΄70ς, αλλά ξεχειλάει σεβεντίλα, από την καλή, αυτήν που θαυμάζουμε είτε την έχουμε ζήσει είτε (το πιθανότερο) δεν την προλάβαμε, ή μάλλον δεν την προλάβατε, επειδή γεννηθήκατε προχθές, παν-τυχεροί άνθρωποι, και καλά κάνατε, έτσι είναι το σωστό, να είσαι πρόσφατης φουρνιάς άτομο και όχι μπαγιάτης.
Όλα αυτά τα σέβεντις ημι-ψυχεδελικά, στον πρώτο όροφο, όπου η μουσική είναι δυνατή τις νύχτες, όπου παίζουν σούπερ ντιτζέι (κάποιες βραδιές στην εβδομάδα είναι ο αγαπημένος Αντώνης Καρατζίκος) και άλλες βραδιές εμφανίζονται σταρ στην αιωρούμενη σκηνή. Στον δεύτερο όροφο, στην ταράτσα, τα τραπέζια με θέα την Ακρόπολη είναι αγκαζέ συνήθως, αλλά τη βλέπεις από παντού την Ακρόπολη, και την θαυμάζεις που είναι ένα τέτοιο αριστούργημα, αξεπέραστο από τον 8ο αιώνα π.Χ. μέχρι σήμερα.
Το μπαρ είναι ολοήμερο, σαν εκδρομή: ανοίγει στις 11.00 π.μ. και κλείνει στις 3.00 τα χαράματα. Η κουζίνα ξεκινάει με κανονικό φαγητό από τις 3.00 το μεσημέρι. Ο σεφ Αλέξανδρος Μπαζεγάκης και ο Πασχάλης Αδαμάκης σχεδιάζουν νόστιμα σνακ και πιάτα, και η Ναταλία Λιβιτσάνου σκαρώνει ωραία κοκτέιλ στο μπαρ με την Ακρόπολη λέμε φόντο. Το κτίριο είναι του ΄50, ίσως το θυμάστε ως «Λουκούμι», από το οποίο κρατάει μόνο την άχνη ζάχαρη… Δε ξέρω γιατί το έγραψα αυτό τώρα, έχει μια γλυκιά γεύση το μαγαζί, μια ευχαρίστηση που ξεκινάει από τον χώρο, άρα κρατάει από παλιά, και επαυξάνεται χάρη στη σούπερ διακόσμηση, στους φωτισμούς, τα χρώματα, τα σχέδια, τα έπιπλα και τέλος τη μουσική. Μπορείς να χορέψεις άμα σου κάνει κέφι ή να αράξεις στην ταράτσα - ας μην αναφέρω πάλι την Ακρόπολη γιατί θα πέσει να με πλακώσει, ούτε τα αστέρια, εννοείται ότι ένας ουρανός μ’ αστέρια είναι ανοιχτός από πάνω σου.
Σας λέω είναι κούκλα μαγαζί, τύφλα να έχει το “Moulin Rouge”.
