Resto

Ergon House, το πρώτο foodie hotel έρχεται από τη Θεσσαλονίκη

Ξεναγηθήκαμε στο πρωτοποριακό πρότζεκτ των Θωμά και Γιώργου Δούζη και Κωστή Καρατζά και δηλώνουμε εντυπωσιασμένοι

Στέφανος Τσιτσόπουλος
ΤΕΥΧΟΣ 692
5’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Το πρώτο foodie hotel άνοιξε στην Αθήνα από Θεσσαλονικιούς! Τι το λες τώρα αυτό; Αυτό να το λες κι έτσι να το προσδιορίζεις: όταν ο θεσσαλονικιός βορράς και ο αθηναϊκός νότος ενώνονται, τότε τα δημιουργικά πλαίσια και οι δυνατότητες του ελληνικού τουρισμού υπερδιευρύνονται. Και η δημιουργική «συμμαχία» των πιο εύστροφων μυαλών, εκπροσώπων μιας γενιάς που έμαθε ατρόμητα να συνομιλεί με το παγκόσμιο, δίνει μια μεγάλη νίκη. Ergon House στη Μητροπόλεως: the first foodie hotel in town σε γεύση, στριτ αρτ, αγροτικές καλλιέργειες, αρχιτεκτονική, ελληνική κτηνοτροφία, διακόσμηση και οπτική επικοινωνία τουρισμού και πολιτισμού, μεμονωμένα ως χθες, αλλά ενωμένα στο σήμερα, να μεγαλουργούν.

© Θανάσης Καρατζάς

Τα πάντα όλα, ή και πώς μπορείς να παντρέψεις τα καλύτερα της ελληνικής γαστρονομίας με την ελληνική φιλοξενία, που μέσω του συνθήματος «Eat, Sleep, Repeat» δημιούργησε τον κόνσεπτ χώρο που συζητιέται με 3000 κωδικούς τυποποιημένων τροφίμων από όλη την ελληνική γη. Θα τους βρεις στα ράφια με τα τρόφιμα, τα ποτά, τα κρέατα, τα ψάρια και τα μαναβική, αφού μια ολόκληρη λαϊκή αγορά με ιχθυοπωλείο, κρεοπωλείο και πάγκους με μεγάλες ποικιλίες από αλλαντικά και τυριά συνθέτουν ένα ντελικατέσεν που μυρίζει Ελλάδα. Ο κάθετος κήπος, ειδικά, που τροφοδοτεί με ολόφρεσκες σαλάτες και μυρωδικά το τμήμα μαναβικής, είναι μια σκέτη αρχιτεκτονική μέθεξη, πέρα από γεύσης εμπειρία: με την υπογραφή των Urban Soul Project, δεσπόζει με το μπαίνεις στο Ergon House, καθώς δρασκελίζεις το κατώφλι του από περιέργεια τύπου «τι είναι αυτό». Γιατί παθαίνεις ένα - πώς να το πω; Ένα κοσμοπολίτικο... Monocle!

© Θανάσης Καρατζάς

Απέναντι από τον κάθετο κήπο μαναβικής, μια επιβλητική τοιχογραφία του INO που απεικονίζει την Άρτεμη. Είμαστε ακόμα στη «λαϊκή αγορά» είσοδο της Μητροπόλεως. Ίδια χρήση δηλαδή με τον προϋπάρχοντα χώρο, στα παλιά τα χρόνια, τα αστικά αθηναϊκά, μέχρι να ανακαινισθεί και να λανσαριστεί με τη νέα του ταυτότητα. Ψωνίζεις ή τα δοκιμάζεις επί τόπου. 

Γιατί στη μεγάλη σάλα, γεμάτη, όπως και ο επάνω όροφος, με πάγκους, μπαρ και τραπέζια, το τσιμπούσι έχει αρχίσει. Οι φούρνοι καίνε και από τη γεύση που μας σερβίρουν κλαίμε! Ως Θεσσαλονικιός απόδημος στην Αθήνα ξέρω τον κατάλογο απέξω και ανακατωτά, αφού η υπογραφή Ergon ξεκίνησε από τη Βόρεια Ελλάδα, και έφτασε μετά από 13 «υποκαταστήματα» που άνοιξαν οι Θωμάς και Γιώργος Δούζης σε όλο τον κόσμο ( Ελλάδα, Λονδίνο, Βρυξέλες, Κύπρος...), να ανοίξει «ενισχυμένα» και στην Αθήνα. Άλλο ένα μεγάλο όνομα: με τη συνδρομή των εξίσου παγκόσμιων Θεσσαλονικέων Beetroot στην οπτική επικοινωνία, η σάλα μυρίζει ακόμα περισσότερο Ελλάδα του κοσμοπολιτισμού.

Η όρεξή μου ανοίγει στο φουλ: σουτζουκάκια με ρωσική σαλάτα, μίντιουμ ψημένα λαχταριστά συκώτια, παντζαροσαλάτα, παστουρμαδοπιτάκια και τσιπουράκι - ευχή για καλές δουλειές σε όλα τα παιδιά. Α, παρεμπιπτόντως οι Beetroot δεν τρώγονται, αν και «παντζάρια» και αυτοί, αλλά... βλέπονται! Η τοιχογραφία τους αναπαριστά μέσα από 9 σκηνές την ιστορία του εμβληματικού ποιήματος  «Του Νεκρού Αδελφού». Χμ, σκέφτομαι, καθώς απέναντί μου γίνεται κοσμοχαλασμός από παρέες που συντρώγουν, ξένους διερχόμενους τουρίστες αλλά και βέρους Αθηναίους που ψωνίζουν καλούδια από τη «λαϊκή αγορά».

Σκέφτομαι πως τα νέα διαδίδονται στην πόλη αστραπιαία και ο διερχόμενος διαβάτης, Έλληνας ή ξένος, μιας και στο Σύνταγμα όπου χτυπά η καρδιά της τουριστικής αλλά και της λόκαλ Αθήνας, από μόνο του ως τοπόσημο, το στόμα στόμα και το μάτι μάτι είναι η καλύτερη διαφήμιση. Περνάς, κοιτάς απέξω, μαγεύεσαι, μπαίνεις και κολλάς! Ή και ξαπλώνεις!

Γιατί δεν είναι ένα σκέτο υπερελληνικό μπακάλικο ντελικατέσεν ή καταπληκτίκ κουζίνα στο πιάτο, λανσαρισμένη σε ένα υπέρτατα κόζι ντιζάιν περιβάλλον. Τέτοια, ειδικά στην Αθήνα, θα βρεις πολλά και ωραία και αξιομνημόνευτα. Κανένα όμως δεν έχει από πάνω του και άλλους τέσσερις ορόφους με 38 γκράντε αισθητικής δωμάτια, όπου στις κοινόχρηστες κουζίνες με το Ergon House ο ταξιδιώτης και ο τουρίστας που θα τα διαλέξει δεν θα χορτάσει μόνο με τη θέα της Ακρόπολης απέναντι, αλλά θα κάνει και «τα δικά του». Εδώ έγκειται και η υπεραξία αλλά και η υψηλή φήμη του... «Έργου». Γιατί η ιδέα των αδελφών Δούζη και του Κωστή Καρατζά απογειώνεται. Να που γνωρίσατε και τον άλλο, επίσης Θεσσαλονικιό ιδιοκτήτη του νεοντιζάιν μπουτίκ χοτέλ «Modernist» από την Ερμού της Πλατείας 2310 Αριστοτέλους. Ένωσαν τα μυαλά και την αισθητική τους στην κατεύθυνση του κόνσεπτ: «Eat, Sleep, Repeat». Στη ρεσεψιόν με υποδέχονται οι «ξεναγοί» μου. Φορούν στολές Zeus and Δione, παντού μυρίζει άρωμα μανταρίνι, από το λάουντζ και τους κοινόχρηστους χώρους ως μέσα στα δωμάτια. Ακρόπολη και μανταρίνι, αυτό αναδύεται και ξοδεύομαι στη θέα και τις αισθήσεις από Κάμπο της Χίου ως και τα στενάκια της Πλάκας, δίπλα.

Βλέπω γνήσιους παλιούς αθηναϊκούς νιπτήρες από αρχοντικά παλιά ή μνήμες λαϊκών σπιτιών εποχής, αναπαλαιωμένους, να δίνουν στα δωμάτια εικόνα και άρωμα ελληνικής πατροπαράδοτης φιλοξενίας. Βλέπω παντού ζωγραφιές σε πίνακες με τη Μελίνα, τον Μόραλη και τον Καζαντζάκη. Με την υπογραφή Daniel Egneus, εκ Σουηδίας ορμώμενου. Και ιντέριορ με υπέροχα σχεδιασμένα κρεβάτια σε παχιά πούπουλα στρώματα και παπλώματα, νιώθοντας πως αυτός ο συνδυασμός υψηλής ποιότητας που προσφέρει τούτο το «πανδοχείο» των ξένων δεν κάνει να το περιγράψεις με κλισέ. Είναι απλά η περιπέτεια της καλής ζωής και η υψηλή προδιαγραφή ελληνικής φιλοξενίας, όπως παλιά. 

© Θανάσης Καρατζάς

Ναι, εδώ βρίσκω μια Ελλάδα που χάθηκε, πλην εξαιρέσεων, μα εδώ και τη βιώνω στην υπέρτατα αληθινή της κι όχι φο μπιζού μορφή. Οι «ξενώνες» λειτουργούν δοκιμαστικά, μιας και οι τέσσερις όροφοι του Ergon House θα ανοίξουν επίσημα τις πόρτες τους στις αρχές Μαρτίου. Κι έτσι το σλόγκαν «Eat, Sleep, Repeat» γίνεται απολύτως κατανοητό. Η φιλοσοφία – «πράξη» όπως την οραματίστηκαν οι δημιουργοί του διακρίνεται ξεκάθαρα: Μπορείς να κάνεις booking σαν τουρίστας διαβάτης στην Αθήνα για διακοπές ημερών ή και μίας μέρας, και να βιώσεις τι πάει να πει ελληνική φιλοξενία στη γαστριμαργική εκδοχή της, βολτάροντας χωρίς άγχος στα αξιοθέατα της πόλης. Μιας και όποια ώρα και να γυρίσεις ή να ξυπνήσεις, όλες οι γεύσεις, κυριολεκτικά, από καφέ έως γκρικ τάβερν, απέχουν μόνο μερικά λεπτά από το... ρουμ σέρβις σου! Μπορείς όμως και να κλείσεις «χώρους» και για την παρέα ή την εταιρεία, γραφείο σου, περάστε, φίλοι! To know and to feel us better, ακόμα καλύτερα! Μικροί νομάδες, έτοιμοι; Γιατί σε δυο από τους ορόφους υπάρχουν κοινόχρηστες κουζίνες είτε για να μαγειρέψετε μόνοι σας, είτε με τη συμβολή του σεφ, με τρόφιμα φυσικά ολόφρεσκα που μπορείτε να προμηθευτείτε από την «ισόγεια» λαϊκή αγορά! Αυτό πάει να πει Ergon House: μια αγορά τροφίμων που παντρεύει ιδανικά λαϊκή αγορά με χώρους εστίασης, κι όλα αυτά μετά παίρνουν το ασανσέρ και ανεβαίνει η Μποκερία της Βαρκελώνης αλλά σε ελληνική εκδοχή Δημοτικής Αγοράς Ξάνθης και καταλήγουν στο σαλόνι σας. (σ.σ. Η Δημοτική Αγορά της Ξάνθης, όπως παλιά και της Κυψέλης Αθηνών, ήταν η καλύτερη του κόσμου, μαζί με το θεσσαλονικιώτικο Καπάνι, αλλά της παλιάς Θεσσαλονίκης. Είχαν και του πουλιού το γάλα).

Foodie hotel των αισθήσεων και των παραισθήσεων είναι αυτό το μέρος. Το προσανατολισμένο στους «τροφόπληκτους» και « foodομανείς» όλου του σύμπαντος. Που, ελπίζω, εύχομαι, να πλημμυρίσουν την Αθήνα, όχι φυσικά εξαιτίας μόνο αυτής της ιδέας, αλλά και για όλες τις νέες ιδέες που λανσάρονται στην Ελλάδα της κρίσης. Γιατί αυτό είναι το μάθημα που δίνουν τα πιο γρήγορα αλλά και γνωστικά μυαλά της χώρας. Στον τουρισμό, τη φιλοξενία, τις ξεναγήσεις, τους χάρτες με τα αρχαία μνημεία αλλά και τις καινοτόμες πυξίδες που δείχνουν τον δρόμο των ρεκόρ: τα καλύτερα παιδιά στην ομορφότερη χώρα του κόσμου μπορούν να στήσουν εντός της άλλους χίλιους κόσμους. Και μη νομίζετε πως την Μποκερία της Βαρκελώνης την ανάφερα τυχαία. Καθόλου! Γιατί εδώ, πριν ανοίξει το Ergon House, στεγαζόταν παλαιότερα μια αθηναϊκή αστική λαϊκή αγορά, στην οποία αργότερα στεγάστηκε το Ινστιτούτο Θερβάντες. Που ο Θερβάντες θεωρείται και ο πατέρας του ευρωπαϊκού αλλά και του παγκόσμιου μυθιστορήματος. Χμ, να γιατί και με Δον Κιχώτες μου φαντάζουν ο Κωστής Καρατζάς και οι αδελφοί Γιώργος και Θωμάς Δούζης. Που ξεκίνησαν από τη Θεσσαλονίκη, ναι, περιπλανιούνται ακόμα, και στην πόλη τους αλλά και σε όλες τις πόλεις του κόσμου που έβαλαν στο νου τους, και τις φτάνουν φτιάχνοντας ιστορίες γεύσης, φιλοξενίας και πολιτισμού. Και τώρα που κατέβηκαν και Αθήνα, εκτός από το «Θεσσαλονίκη μου, μεγάλη φτωχομάνα, εσύ που βγάζεις τα καλύτερα παιδιά», μπορούν άφοβα να σφυρίζουν με το ίδιο πάθος: Λόντρα, Παρίσι, Νιου Γιορκ, Βουδαπέστη, Βιέννη, μπρος στης Αθήνας τον Ergon House foodie hotel παγκοσμίως καμιά σας δεν βγαίνει. Διασκευάρα!

© Θανάσης Καρατζάς

Μητροπόλεως 23, τηλ. 2100109090