Απομεσήμερο στη γειτονιά των Αέρηδων, με χειμωνιάτικη λιακάδα και αρκετούς στο δρόμο να αναζητούν το πνεύμα των Χριστουγέννων. Στο παλιό νεοκλασικό της Αδριανού που βλέπει από τη μια μεριά στον εμπορικό δρόμο της Αθήνας και από την άλλη τις γραμμές του τρένου, πίσω από το σταθμό Μοναστηρακίου, φωτάκια γιορτινά αναβοσβήνουν.
Το καινούργιο εστιατόριο πήρε το όνομά του από την κούπα κρασιού του Βάκχου, που χρησιμοποιούνταν εκτός από δοχείο πόσης και ως μονάδα μέτρησης. Στο Kotili το μενού είναι ιδανικό ώστε να κατεβάζεις τα «κοτύλια» σαν τον Βάκχο, μια και μπορείς να τα συνοδέψεις με πολύ μαστόρικα μεζεκλίκια.
Ο κατάλογος με την πρώτη ματιά θυμίζει παλιά μεζεδοπωλεία και περιέχει «συγκινητικές» νοστιμιές, χειροποίητες και σπιτικές. Τι θέλω να πω; Ας περιγράψω τη «μικρή» ποικιλία για δύο άτομα (που μεταξύ μας ήταν για τρία προς τέσσερα), στην τιμή έκπληξη των 18 ευρώ. Έχουμε και λέμε λοιπόν: κεφτέδες, κολοκυθοκεφτέδες, μπουρέκια με ζαμπόν και τυρί, τυρομπουκιές, παντσέτες ψητές, κοτόπουλο ψητό, λουκάνικα, τυροκαυτερή, τζατζίκι, πατατοσαλάτα, πατάτες τηγανητές και πίτες αραβικές ψητές. Το πιάτο υπερπαραγωγή, αυτή η πιατέλα-βουναλάκι, ήταν μήνυμα αισιοδοξίας και ξορκισμού του πνεύματος των ημερών. Εκτός από τεράστια ήταν και πεντανόστιμη. Ο κεφτές μμμ… είχε άρωμα από κεφτέ των παιδικών μας χρόνων. Τα ψητά, παντσέτες και κοτόπουλο, ήταν αρωματισμένα με φρέσκα μυρωδικά και είχαν περάσει από πολύωρο μαρινάρισμα, με αποτέλεσμα να μοιάζουν με λουκούμια που έλιωναν στο στόμα. Τα σαλατικά, οι τυροκαυτερές και όλα τα υπόλοιπα ήταν και σπιτικά και γκουρμέ.
Αυτά εμείς δεν τα ξέραμε, οπότε είχαμε προλάβει πριν την τεράστια ποικιλία να παραγγείλουμε και μια σαλάτα Μάνης
με τα παξιμαδάκια της βρεγμένα με λάδι, τις πρασινάδες της και το μανούρι της το ψητό, καθώς και μια φέτα παναρισμένη με σουσαμάκι και μέλι. Στο τέλος γλυκαθήκαμε με ωραίο, περίτεχνο μπανόφι.
Μάθαμε ότι όσοι πάνε πιο αργά τα Παρασκευοσάββατα και τις Κυριακές το μεσημέρι το διασκεδάζουνε με ορχήστρα και με γλέντια λαϊκά. Άλλοι που πάνε για καφέ και σνακ από το πρωί απολαμβάνουν τη σκεπασμένη αυλή με τις ελιές και το φως του ήλιου της ωραίας κακοπαθημένης μας πόλης.
12°
