Φτηνό κράνος, ίσως ακριβό τίμημα

Τους τελευταίους μήνες, η παρουσία της αστυνομίας στους δρόμους έχει ενταθεί. Οι έλεγχοι για τη χρήση κράνους πλήθυναν και οι κλήσεις αυξήθηκαν θεαματικά. Κι όμως, αντί να δούμε περισσότερη συνείδηση ασφάλειας, βλέπουμε κάτι παράδοξο: Πολλοί οδηγοί μοτοσικλετών ρωτούν απλώς πού μπορούν να βρουν το πιο φτηνό κράνος, όχι για να προστατευτούν, αλλά για να μη γράφουν.

Η συμμόρφωση του φόβου

Η πρόθεση των αρχών είναι σωστή, το κράνος σώζει ζωές. Όμως, όταν η συμμόρφωση γίνεται από φόβο και όχι από πεποίθηση, το αποτέλεσμα είναι επιφανειακό. Το κράνος αντιμετωπίζεται σαν αγγαρεία, όχι σαν ασπίδα. Η αστυνομία μπορεί να επιβάλει πρόστιμα, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει συνειδήσεις. Κι εκεί είναι το πραγματικό πρόβλημα.

Το κράνος δεν είναι «λογαριασμός»

Η συζήτηση για τα κράνη δεν μπορεί να εξαντλείται στο πορτοφόλι. Χρειάζεται ενημέρωση, παιδεία, παραδείγματα, όχι μόνο τιμωρία. Ο πολίτης που θέλει να αγοράσει ποιοτικό κράνος πρέπει να έχει τη δυνατότητα να το κάνει. Γιατί η ασφάλεια δεν μπορεί να είναι πολυτέλεια.

Νοοτροπία, όχι μόνο νόμος

Η αλλαγή θα έρθει όταν συνδέσουμε την ασφάλεια με τον αυτοσεβασμό, όχι με τον φόβο της κλήσης. Όταν ο καθένας μας φορά το κράνος επειδή θέλει να ζεί, όχι απλώς για να αποφύγει ένα πρόστιμο. Το φτηνό κράνος μπορεί να γλιτώσει την κλήση, αλλά όχι τη ζωή.

Και όσο συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε την ασφάλεια ως «αγγαρεία», τόσο το τίμημα θα παραμένει ακριβό.

Αυτά θα γίνουν πολύ πιο εύκολα αν η πολιτεία μηδενίσει το ΦΠΑ στα κράνη, στην εκπαίδευση των οδηγών και σε οτιδήποτε έχει κόστος αλλά αφορά την ασφάλεια του πολίτη.

Με σεβασμό.