Θεσσαλονίκη fast and furious και Ράλλυ ΔΕΘ για πάντα

Το 1966 μάρσαρε για πρώτη φορά το Ράλλυ ΔΕΘ, με σημείο εκκίνησης τον Τόττη που βρισκόταν στις αρχές της Νέας Παραλίας. Στους διαγωνιζόμενους ήταν και ο μετέπειτα «Ευτυχείτε» κονφερασιέ του Φεστιβάλ Τραγουδιού Άλκης Στέας, τότε που ζούσε ακόμα στη Θεσσαλονίκη. Έτρεξε με ένα εντυπωσιακό άσπρο Sunbeam Stiletto στολισμένο με κόκκινες ρίγες, όμως πλην των φανατικών με την αυτοκίνηση και τα πειραγμένα αμάξια, το ράλλυ του 1966, όπως και των επόμενων χρόνων, δεν τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας, όπως γινόταν με το Βαρέλι των ιπτάμενων μοτοκυκλιστών (μάγευαν με τις πιρουέτες τους στον Γύρο του θανάτου) ή τις Κάντικλακ και τις Σεβρολέτ που δειγμάτιζαν στο αμερικανικό περίπτερο. Το σπορ της αυτοκίνησης δεν ήταν τότε για όλον τον λαό, γκάζωναν και πείραζαν τα καρμπιτέρ πλουσιόπιαδα ως επί το πλείστον ή μέσης τάξης και προς τα κάτω φτωχαδάκια τρελαμένα με τις customιές και τα συνεργεία.

Πολλά χρόνια αργότερα, όταν το Ράλλυ ΔΕΘ υπό την αιγίδα του Αυτοκινητιστικού Ομίλου Θεσσαλονίκης πήρε επιτέλους τα πάνω του, το τίμησε ως και το μυθικό ντουέτο Τζίγκερ Βαρδινογιάννης οδηγός και Κώστας Στεφανής συνοδηγός. Χωμάτινο, ασφάλτινο, μικτό, διήμερο, ολοήμερο αλλά και με ειδικές νυχτερινές διαδρομές, το ράλλυ μας κατάφερε τελικά να πάρει τα πάνω του, να αντέξει και να δικαιωθεί. 57 χρόνια μετά τις πρώτες γκαζιές και τον θρύλο δύο εξίσου μεγάλων οδηγών, του Λεωνίδα Κύρκου και του Γιώργου Μοσχούς, το τσάλεντζ της Θεσσαλονίκης συνεχίζει να ιντριγκάρει μετρώντας στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ασφάλτου. Ο τέταρτος γύρος του προσμετρά αυξημένο συντελεστή 1,5 για την τελική κατάταξη κι έτσι να γιατί το Ράλλυ ΔΕΘ θεωρείται το άγιο δισκοπότηρο του αθλήματος στη speed ελληνική εκδοχή του: το αξίζει!

Τα shakedowns στη Γαλάτιστα, οι αναβάσεις στον Χολομώντα και το σφαίρα πέρασμα από την Αρναία, το σφύριγμα της εκκίνησης στη Νότια Πύλη της ΔΕΘ με τους φαν να συζητούν με τα πληρώματα και, φυσικά, η ειδική διαδρομή Λιβάδι - Πετροκέρασα, για τη φυλή των «Αυτοκινητάκιδων» αποτελεί πρώτης τάξης ευκαιρία για αντάμωμα, θέαμα και ανταλλαγές know how. Γνωρίζω μουρλούς που ξεροσταλιάζουν στο service park (φέτος βρίσκεται στον οικισμό Αγία Αναστασία στον παράλληλο δρόμο Θεσσαλονίκης - Πολυγύρου) ή σαν τους Βιετκόνγκ με κιάλια πιάνουν θέση μέσα στα επιτρεπόμενα σποτ θέασης στο δάσος εντός Χολομώντα, απολαμβάνοντας επικά πατηλίκια.

Παρεμπιπτόντως, τα 23 και κάτι χιλιόμετρα του βουνού είναι ίσως το πιο φημισμένο κομμάτι και η μεγαλύτερη ατραξιόν του Ράλλυ ΔΕΘ, το οποίο είχε και συνεχίζει να έχει τους δικούς του σταρ. Κανονικοί τοτεμικοί μύθοι, ο «Βόρειος» Σταύρος Γεωργιάδης, ο Καλεμτζάκης (με συνοδηγό τον Τουρσουνίδη) και ο Κώστας Χαμπής. Οι «Γκάληδες του σπορ» θα σου πουν οι πωρωμένοι «Ραλλυτζήδες», θρύλοι, είδωλα, θεοί, τα καλυτερότερα τιμόνια της πόλης. Καλό 57ο Ράλλυ ΔΕΘ να έχουμε! Ξεκινά σήμερα και ολοκληρώνεται με το κλείσιμο της Έκθεσης.