Αυτοκινηση

Τι μας «έμαθε» ο Αρκτικός Κύκλος στο Ράλι Φινλανδίας

Η επιλογή του Arctic Rally στη Λαπωνία με έδρα την πόλη του Αϊ Βασίλη, το ήρεμο Ροβανιέμνι, αποδείχτηκε απόλυτα θετική

Ελένη Χελιώτη
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ανασκόπηση του Ράλι Φινλανδίας - Όλα όσα είδαμε: Η διοργάνωση, οι Ειδικές Διαδρομές, οι νικητές και τα ευτράπελο

Χθες ολοκληρώθηκε το Ράλι Φινλανδίας στον Αρκτικό Κύκλο και ήδη σκεφτόμαστε ότι δυστυχώς θα πρέπει να περιμένουμε σχεδόν δύο μήνες μέχρι τον επόμενο αγώνα στο ημερολόγιο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος που θα είναι στην Κροατία 22-25 Απριλίου. Ο αγώνας της Φινλανδίας, που διεξάγεται για πρώτη φορά ως «στάση» του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, ήρθε να αντικαταστήσει αυτόν της Σουηδίας και η απόφαση εν τέλει απέδωσε σε μεγάλο βαθμό. Ναι μεν ήταν ένας «μικρός» αγώνας, με πολύ λίγες (10 στον αριθμό) Ειδικές Διαδρομές (Ε.Δ.) αλλά μας χάρισε τοπία απαράμιλλης ομορφιάς, και έναν αγώνα σωστό στο χιόνι που ούτε το 2020 είδαμε καθώς στο Ράλι Σουηδίας πέρσι είχε υψηλές θερμοκρασίες και ελάχιστο χιόνι.

Αν και δεν υπήρξε τόσο θεαματικός όσο άλλοι αγώνες, καθώς οι συνθήκες τόσο του χιονιού όσο και των Ε.Δ. καθαυτών δεν επιτρέπουν πολλά λάθη ή δραματικές σκηνές (όπως για παράδειγμα στη Σαρδηνία, τη Τουρκία ή το Μόντε-Κάρλο), ήταν ένα γρήγορο και τεχνικό τεστ για τα πληρώματα. Οι χρονικές διαφορές μεταξύ αυτοκινήτων ήταν επίσης μεγαλύτερες από αυτές που έχουμε συνηθίσει και εν μέρει έκαναν τον παράγοντα της αγωνίας και της «κόντρας» πιο ήπιο.

Ωστόσο, υπήρξαν και εδώ εκπλήξεις, τόσο ευχάριστες όσο και δυσάρεστες. Πέρυσι σχολιάσαμε αρκετά το γεγονός ότι ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής του 2019, Ott Tanak, τότε με Toyota Yaris, και τώρα με Hyundai i20, ήταν εκτός φόρμας, και με εξαίρεση τη νίκη του στη γενέτειρά του, Εσθονία, δεν επανήλθε ποτέ στις εντυπωσιακές επιδόσεις που είχε δείξει το 2019. Αυτό το τριήμερο όμως μας θύμισε όλα αυτά που τον χαρακτήριζαν τότε: αποφασιστικότητα, συνέπεια, τεχνική, προσήλωση. Και έτσι, δικαίως ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου.

O 20χρονος Kalle Rovanpera, με Toyota Yaris, ήταν ο «αγαπημένος» αυτού του αγώνα και ομολογουμένως, αν δεν ήταν για το μικρό εκείνο λάθος που έκανε στο πρώτο σκέλος του, θα μπορούσε να είχε πάρει αυτός τη θέση του Tanak. Το πρωτάθλημα όμως μόλις ξεκίνησε, και ο Rovanpera προηγείται ήδη στο πρωτάθλημα οδηγών, στα 20 του χρόνια. Οπότε του συγχωρείται το οποιοδήποτε λάθος. Ο εξίσου νεαρός (19 ετών) Oliver Solberg, για πρώτη φορά με Hyundai i20 WRC, μας εντυπωσίασε αυτό το τριήμερο καθότι σημείωσε όχι μόνο εκπληκτικές επιδόσεις όσον αφορά την ταχύτητα και την τεχνική, που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από αυτές πιο έμπειρων οδηγών, αλλά επέδειξε και μια απίστευτη ωριμότητα. Σχεδόν στον αντίποδα αυτού, θυμίζοντάς μας το νεαρό της ηλικίας του αλλά και της ευχάριστης και χαμογελαστής του διάθεσης, τον απολαύσαμε και γελάσαμε μαζί του στο τέλος μιας Ε.Δ. του Σαββάτου όταν είπε στη δημοσιογράφο ότι έχασε τα γυαλιά του (αυτά που φορούσαν όλοι οι οδηγοί στο Ράλι αυτό λόγω χιονιού και αντανάκλασης φωτός) και δεν έβλεπε καθόλου καλά, οπότε στηρίχτηκε στις σημειώσεις του συνοδηγού του σχεδόν εξ ολοκλήρου και, παραδόξως, τα πήγε πολύ καλύτερα. Αργότερα μάθαμε ότι τα είχε αφήσει στην οροφή του αυτοκινήτου και έφυγε…

Δυσάρεστη έκπληξη μας έκανε αυτό το τριήμερο ο επτάκις πρωταθλητής Sebastien Ogier με Toyota Yaris, ο οποίος μας φάνηκε λίγο χλωμός και under the weather εξ αρχής (που λένε και οι Άγγλοι). Στο πρώτο σκέλος του αγώνα την Παρασκευή είχε το ελαφρυντικό ότι ήταν πρώτος στον δρόμο, και αυτό οπωσδήποτε συνέβαλλε στον κακό χρόνο. Ωστόσο, δεν μπόρεσε ποτέ να επανέλθει και, όταν στην τελευταία Ε.Δ. του Σαββάτου, έχασε τον έλεγχο σε μια στροφή και μπήκε στο χιόνι, ήταν ξεκάθαρο ότι για κάποιο λόγο ήταν εντελώς εκτός φόρμας. Ευχόμαστε το διάλλειμα αυτό μέχρι το Ράλι Κροατίας να του δώσει χρόνο να επανέλθει.

Τον χρόνο αυτό θα πρέπει να εκμεταλλευτούν και οι οδηγοί της M-Sport, Gus Greensmith και Teemu Suninen, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να προσφέρουν στην ομάδα τους κανένα καλό αποτέλεσμα σε καμία Ε.Δ. του αγώνα. Δεδομένου επίσης ότι ο Suninen έβγαλε το αυτοκίνητό του εκτός αγώνα λόγω ατυχήματος την πρώτη ημέρα του Μόντε-Κάρλο, και ο Greensmith έμεινε στην αφάνεια για άλλη μια φορά, είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικό και στενάχωρο για μια ομάδα η οποία παλεύει με νύχια και με δόντια να παραμείνει στο πρωτάθλημα και στο άθλημα γενικότερα καθαρά για την αγάπη αυτού.

Η επιστροφή του Esapekka Lappi στο τιμόνι, στην κατηγορία WRC 2, μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ειδικά όταν τον είδαμε να κατακτά την πρώτη θέση σταθερά και με συνέπεια. Ίσως εν τέλει βρήκε εκεί αυτό που πάντα του διέφευγε ή του έλειπε στο WRC 1. Τέλος, θα πρέπει να αναφερθούμε στο γεγονός ότι μέρος σε αυτόν τον αγώνα πήρε και ο τοπικός ήρωας Janne Tuohino, με Ford Fiesta WRC, με ιδιωτική συμμετοχή, αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τον αγώνα λόγω ενός ατυχήματος που είχε εκτός αυτοκινήτου. Το Σάββατο το βράδυ γλίστρησε βγαίνοντας από τη σάουνα και έβγαλε τον ώμο του. Στην τελευταία Ε.Δ. του Σαββάτου είχε πετύχει το καλύτερό του αποτέλεσμα τερματίζοντας 10ος.

Κοντολογίς, η γρήγορη απόφαση του WRC Promoter και της FIA πριν λίγο καιρό να αντικαταστήσει το Ράλι Σουηδίας που ακυρώθηκε λόγω πανδημίας ήταν ολόσωστη. Και θυμίζει και προειδοποιεί ότι σε εποχές που η κλιματική αλλαγή γίνεται ορατή χρόνο με τον χρόνο, το τσίρκο του WRC, θα πρέπει να μετακινείται όλο και πιο βόρεια για να βρίσκει χιόνι, ώστε να αποφεύγεται το φιάσκο του ράλι Σουηδίας του 2020, τότε που ο αγώνας διεξήχθη σε χωμάτινες Ε.Δ. χωρίς καθόλου χιόνι…

Ευχόμαστε στην 3η στάση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος να είναι όλα λίγο διαφορετικά και λίγο καλύτερα και λίγο πιο ελεύθερα. Μέχρι τότε, υπομονή: βάλτε έναν ήχο από την εξάτμιση της επιλογής σας να παίζει and turn it up to 11.


Φωτογραφίες: RBCP, WRC teams