Η Μαρία Παπαδομανωλάκη (Dalot) έγραψε και φωτογράφισε ένα ημερολόγιο περιπλάνησης για τις συνθέσεις του πρώτου της άλμπουμ, που έχει γραφτεί σε Κρήτη, Αγγλία και Αμερική, και το έστειλε στην Α.V.
Πάνε 2 χρόνια που είδα το όνομα Dalot πάνω στο EP “Flight Sessions”, με μία ασπρόμαυρη «αδέξια» ζωγραφιά για εξώφυλλο, που έφτασε από τη Βέροια! Χαίρομαι για την υπέροχη περιπέτεια που τολμάει μια παρέα σε μια απομακρυσμένη πόλη, ξεκινώντας να παράγει «ονειρικούς» δίσκους. Μελαγχολώ για την προοπτική μιας τέτοιας προσπάθειας. Η Coo Records συναντάει ένα κορίτσι απ’ την Κρήτη που ταξιδεύει στο Μπρίστολ και κάνει ambient. Όλ’ αυτά προκαλούν την περιέργεια... Ένα όμορφο ταξίδι ήχων με εικόνες που εναλλάσσονται και συναισθήματα που λειτουργούν... Εντωμεταξύ η Dalot συνέχισε την περιπλάνηση, φτάνοντας στη Νέα Υόρκη. Από κει μου ταχυδρόμησε το πρώτο της cd, που κυκλοφόρησε από την καλιφορνέζικη n5MD. Το ταξίδι συνεχίζεται, οι ήχοι διευρύνονται, η Μαρία Παπαδομανωλάκη ακολουθεί την τύχη της μουσικής της. Αυτό το ταξίδι περιγράφει και εικονογραφεί για την ATHENS VOICE.
solitary, vacant Ελλάδα, Σεπτέμβριος 2004
Κρύο πρωινό πριν την ανατολή του ήλιου, με μια βαλίτσα και τη θήκη με την κιθάρα μου στο χέρι, περιμένω την επιβίβαση σαν λύτρωση μοναχική, την πτήση σαν μια ευκαιρία να αδειάσω στο κενό τα μπαγκάζια της ψυχής. Άφιξη στο Brighton της Αγγλίας.
Το βράδυ έπλεξα τους ήχους της πόλης προσπαθώντας να φτιάξω ένα εξωτικό δάσος, περιπλανώμενη μέσα στο κρύο και τους απόηχους μιας φαμίλιας γλάρων που εδώ και καιρό έχει φωλιάσει πάνω από το παράθυρό μου.
Κάθομαι δίπλα στο παράθυρο στο σπίτι μου στο Βrighton, η ομίχλη σκεπάζει τις καμινάδες στις σκεπές των σπιτιών και τα φώτα του δρόμου δημιουργούν μια θολή και γυμνή, σχεδόν εξπρεσιονιστική παλέτα σκιών και χρωμάτων.
view from a hill
Aγγλία, Νοέμβριος 2007
Απόψε είναι η νύχτα του Βonfire, κλεισμένη στο δωμάτιό μου ακούω τους ήχους των πυροτεχνημάτων και προσπαθώ να σκιαγραφήσω την πολύχρωμη πόλη από ψηλά.
story of a city Αγγλία, Μάης 2008
Τα κτίρια της πόλης σχηματίζουν ένα τείχος, μου αρέσει να κοιτάζω τα μοτίβα και τα σχήματα που επαναλαμβάνονται, τετράγωνα που πολλαπλασιάζονται καλειδοσκοπικά και σχηματίζουν σκιές στα πεζοδρόμια και τους δρόμους του Λονδίνου.
infinite window
Αμερική, Ιανουάριος 2009
Πρωί στο καινούργιο διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη, ζεστός καφές, δίσκοι, βιβλία σκόρπια στο πάτωμα, κοιτάζω έξω από το παράθυρο τη χιονισμένη πόλη. Αυτή η πρώτη συναρπαστική ματιά στο καινούργιο φαίνεται ατελείωτη και απανταχού παρούσα, ένα παράθυρο αέναο στο χρόνο και στο χώρο.
Κάθε φορά που επιστρέφω όλα μου φαίνονται γερασμένα και φθαρμένα, αλλά σιγά σιγά ξαναβρίσκω το βηματισμό μου και αφήνομαι στην ομορφιά της απλότητας, στην οικειότητα των προσώπων από το παρελθόν, στις βραδινές απολαύσεις και τα στέκια που παραμένουν ζωντανά.
time to be (out of time) Αμερική, Γενάρης 2010
Η θέα από το μπαλκόνι μου στα Χανιά είναι η τελευταία εικόνα που κράτησα στο μυαλό μου πριν διασχίσω τον ωκεανό για πρώτη φορά και πριν την άφιξή μου στη Νέα Υόρκη. Ένας χρόνος πέρασε τόσο γρήγορα. Η πόλη με πνίγει μερικές φορές, χάνω τη φωνή μου, ο χρόνος μού φαίνεται απελπιστικά λίγος, αδιάφορος και βιαστικός.
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
Θέλοντας να τεστάρω τις δυνατότητες και τα όρια του εργαλείου, άρχισα να ζητάω συμβουλές θεωρώντας μάλλον απίθανο (και ηθικά απωθητικό) το να το χρησιμοποιήσω. Μέσα σε μισή ώρα είχα αγοράσει μηνιαία συνδρομή.
10°
