Life

Ο ευγενικός κηπουρός

Θα μου λείψει ο ήχος της παλιάς τσουγκράνας που με υπομονή έσερνε από τα χαράματα ο παλιός κηπουρός πάνω στο χώμα του κήπου, καλωσορίζοντας τη μέρα

Μίκα Σύμπουρα
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η χειρωνακτική αυτή εργασία μοιάζει σαν μια κίνηση αγάπης προς τη γη που την ξέρουν καλά όσοι ασχολούνται μαζί της, οι γεωργοί και οι κηπουροί.

Με ξύπνησε ένας γλυκός ρυθμικός ήχος σαν να σέρνεται κάποιο μεταλλικό και ευλύγιστο οδοντωτό αντικείμενο πάνω στο χώμα. Ήταν ένας επίμονος και επαναλαμβανόμενος ήχος σιγανός και φροντιστικός. Οι αυλακιές πάνω στο χώμα σαν το χτένισμα των μαλλιών. Οι γραμμές όλες με κατεύθυνση στην ίδια φορά πάντα. Τα δόντια της «χτένας» απομακρύνουν απαλά κάθε ίχνος σκουπιδιού ή ζιζανίου και τα πετραδάκια από το χώμα. Μοιάζει σαν ευγενικό όργωμα καθώς τα δόντια της τσουγκράνας γυρίζουν προς τα μέσα και δεν πληγώνουν την γη. Έπειτα το χώμα είναι περιποιημένο και αφράτο σαν έτοιμο να δεχθεί κάποιο σπόρο. Ο ήχος της τσουγκράνας του κηπουρού ήταν καθησυχαστικός και γλυκός στα αυτιά σαν να προετοιμάζει τον ερχομό της ημέρας όπου τα πουλάκια θα τριφτούν και θα κάνουν το μπάνιο τους με το χώμα αυτό το χτενισμένο. Η χειρωνακτική αυτή εργασία μοιάζει σαν μια κίνηση αγάπης προς τη γη που την ξέρουν καλά όσοι ασχολούνται μαζί της, οι γεωργοί και οι κηπουροί. 
Την επόμενη μέρα ήρθε άλλο συνεργείο στην πολυκατοικία πιο σύγχρονο και γρήγορο όπου με κάποια ηλεκτρικά και θορυβώδη μηχανήματα σάρωσε το χώμα από τα φύλλα αλλά χωρίς τις αυλακιές, χωρίς τάξη και υπομονή με βία έσπρωχναν τα φύλλα σε ένα σωρό βγάζοντας μια μυρωδιά καυσίμου. Ο ενοχλητικός αυτός θόρυβος σαν να κρατούσε όλη τη μέρα καθώς πολλαπλασιαζόταν στη γειτονιά. 
Θα μου λείψει ο ήχος της παλιάς τσουγκράνας που με υπομονή έσερνε από τα χαράματα ο παλιός κηπουρός πάνω στο χώμα του κήπου, καλωσορίζοντας τη μέρα.