Ρημαδοκλείσαμε. Άδεια. Θα κοιμάμαι όλη μέρα. Θα διαβάσω τουλάχιστον 3 βιβλία. Φέτος θα μαυρίσω κανονικά – και από τις δύο πλευρές. Θα χάσω τουλάχιστον 7 κιλά. Όχι παραπάνω γιατί θα δείχνει πόβερο. Να θυμηθώ να κλείσω σε κάνα νησί. Πολύ το άφησα και φέτος.
Δευτέρα 31 Ιουλίου
Φαρμακείο. Παίρνω τα χάπια μαζικά, δυο-δυο τα κουτιά λες και θα γίνει πόλεμος. «Φεύγουμε διακοπούλες ε;» Εγώ: χαμόγελο με δόντια, κλειστή μασέλα. Δεν θέλω οι άνθρωποι να μου μιλάνε για διακοπές.
Τρίτη 1 Αυγούστου
Πήγα να ταΐσω το καναρίνι της θείας Σ. Τώρα βλέπω ειδήσεις. Τούμπανο η Σία.
Δεν βρήκα ούτε καρέκλα να κλείσω Σαντορίνη. Περίεργο… Δε γαμιέται όμως, τελικά είπαμε να πάμε για μπάνιο, Μαύρο Λιθάρι. Θέλει να κάνει γυμνισμό η Ε. Ψάχνουμε να παρκάρουμε. Στο τσακ είμαστε να αρχίσουμε να μαζεύουμε τα σκουπίδια, όπως η Γουίλοου Σμιθ με τον μπαμπά της. Φεύγουμε και αποφασίζουμε να πάμε στο Σούνιο. Άλλη ποιότητα. Βγάζουμε φωτογραφίες κοντρ λιμιέρ στο ηλιοβασίλεμα λες και είμαστε τίποτα ερωτευμένοι. Μετά πάμε στην καφετέρια, δίπλα. Αν ζούσε η Μαίρη Αρώνη σήμερα θα τη συναντούσαμε στο Σούνιο.
Πέμπτη 3 Αυγούστου
Σήμερα θα κάνω γεμιστά. Πάω λαϊκή. (…) Η λαϊκή το καλοκαίρι μετακομίζει 5 τετράγωνα πιο πάνω. Πού να το ξέρω εγώ αυτό; Τελικά είπαμε να πάμε στο Χαλάνδρι να φάμε bao buns. Τύπου ζυμάρι στον ατμό. Να θυμηθώ να ψάξω τη συνταγή.
Σήμερα θα κάνω χιόνι αγγουριού, το είδα στο Μάστερ Σεφ. Πρέπει να σκεφτώ και τι θα το κάνω μετά. Επίσης: Τάισμα καναρινιού θείας Σ.
Κυριακή 6 Αυγούστου.
Κυριακή σήμερα. Ημέρα ανάπαυσης. Αύριο θα σηκωθώ από τις 7 με τη δροσιά, να κάνω ποδήλατο. Όχι, από τις 6 καλύτερα.
Δευτέρα 7 Αυγούστου
Μεσημέρι στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Είπα δεν θα έχει κόσμο, να πάμε, θα είναι ωραία και έπεσα πάνω σε πρώην. Χάλια. Με πιάσανε τα διαόλια και τελικά πήγαμε για μπίρες στο καφέ στο αίθριο. Καθίσαμε και βλέπαμε τα βότανα του κήπου. Οι πρώην τον Αύγουστο είναι επικίνδυνες συναντήσεις.
Τρίτη 8 Αυγούστου
Εκπτώσεις. Θα πάω τώρα που έχει ησυχία να βρω και μεγάλα νούμερα. (…) Τελικά το μόνο που βρήκα είναι κάτι μπίρκενστοκ ένα νούμερο μικρότερα και μία κίτρινη νιτσεράδα για το χειμώνα με τους κατακλυσμούς.
Θα πάμε για μπάνιο στα Δικαστικά γιατί η Ε. θέλει να κάνει γυμνισμό. Μέχρι να κουνηθούμε θα έχει πέσει ο ήλιος και θα πάμε για μπίρες. Αφού το ξέρω.
Πέμπτη 10 Αυγούστου
Τάισμα καναρινιού θείας Σ.
Παρασκευή 11 Αυγούστου
Υπάρχει ζωή στην Αθήνα. Πήγα στην Πολιτεία στην Ασκληπιού και είδα ανθρώπους, πολλούς, να ψάχνουνε τα βιβλία. Τι ωραίοι που είναι οι άνθρωποι όταν είναι αφοσιωμένοι σε μία σελίδα.
Σάββατο 12 Αυγούστου
Μήνυμα από Β.: Έλα Τορόντο. Έχουμε 21 βαθμούς και συννεφιά. Άλλο: Όπου και να πάμε πέφτουμε πάνω στην Μποφίλιου.
Κυριακή 13 Αυγούστου
Υπάρχει ζωή στην Αθήνα. Στον τρίτο, απέναντι από το παρκάκι, έκαναν σεξ με ουρλιαχτά. Πριν είχε προηγηθεί τρελός καυγάς. Στο τέλος όσοι ήταν στο καφέ μπαρ από κάτω χειροκρότησαν.
Δευτέρα 14 Αυγούστου
Ερημιά στην Αθήνα. Πλατεία Μαβίλη, εκεί έχει πάντα κόσμο. Μήνυμα: Είδες GoT; Απάντηση: Είδες American Gods; Ατάκα από το 5ο επεισόδιο την οποία λέει μία νεκραναστημένη: «Δίπλα σε κάθε νεκροταφείο υπάρχει ένα μοτέλ».
Τρίτη 15 Αυγούστου
Δείπνο με αδέρφια κι ανίψια. Θα αποφύγω το γλυκό. Λίγο αργότερα, με τη μικρή ανιψιά βλέπουμε τρέιλερ από ταινίες τρόμου στο YouTube τρώγοντας παγωτό.
Τετάρτη 16 Αυγούστου
Αύριο θα σηκωθώ στις 6 να πάω τρέξιμο.
Πέμπτη 17 Αυγούστου
Αυτά τα περιστέρια σε λίγο θα κάθονται πάνω μου. Είπα περιστέρια και θυμήθηκα το καναρίνι της θείας Σ. Αύριο θα πάω να το ταΐσω.
Παρασκευή 18 Αυγούστου
Το καναρίνι ψόφησε. Δέκα τηλέφωνα με τη θεία στην Καρδαμύλη, περίπου 10 λεπτά το καθένα.
Σάββατο 19 Αυγούστου
Ταξί. «Πού πάτε;» Κηφισίας, παρακαλώ. «Κηφισίας μένετε;» Ναι, γιατί; «Καλά εσείς πρέπει να μην έχετε καθόλου φίλους. Ποιος θα έρθει να σας δει σπίτι σας εδώ που είσαστε; Πού να παρκάρει;»
Κυριακή 20 Αυγούστου
Μαραθώνιος «The Handmaid’s Tale». Ωραία, σβησμένα χρώματα σαν να το βλέπεις μέσα από πράσινο μπουκάλι μπίρας. Το τέλειωσα μέσα σε μία μέρα. Χαράματα στο μπαλκόνι με σώβρακο γκρίζλι μπέαρ. Ωραιότατη δροσιά.
Δευτέρα 21 Αυγούστου
Μήνυμα: «Είμαι στη Θάσο. Δεν έχω internet. Μόνο τα παιδιά μου περνούν καλά».
Τρίτη 22 Αυγούστου
Πήγαμε για πρωινό καφέ στο Κολωνάκι, ντάλα μεσημέρι. Αυτό που λένε ότι οι ορίτζιναλ Κολωνακιώτες δεν λείπουν τον Αύγουστο, ισχύει.
Τετάρτη 23 Αυγούστου
Είπαμε να κάνουμε «μικρές αποδράσεις» που είναι πιο ζεν. Όλοι το λένε. Κάποιος είπε να πάμε στον Αστακό, έχει ακούσει ότι είναι υπέροχα. Να φάμε καμιά γαρίδα, είπε η Ε. Στο ύψος της Κινέτας είπαμε να κάνουμε μία παράκαμψη να δούμε την Οδό Σαπουντζάκη, τη βίλα της Ζωζώκας. Μετά, σε όλο το δρόμο, βλέπαμε αφίσες Φιλιώ Πυργάκη. Ούτε δήμαρχος. Πολλά πανηγύρια, η Φιλιώ σταθερή. Ο Αστακός ήταν ένα συγκλονιστικό τίποτα. Δεν είχε ούτε δωμάτια, ούτε θάλασσα, ούτε αστακούς. Στην επιστροφή, νύχτα, κάναμε κάστινγκ σε διάσημες ελληνικές ταινίες. Βγάλαμε και κάτι σουρεαλιστικές φωτογραφίες στα φώτα των διοδίων και βάζαμε tags #believe. Να θυμηθώ να ανοίξω ίνσταγκραμ από Σεπτέμβριο.
Παρασκευή 25 Αυγούστου
Θερινό. Πολύ κοντά οι πολυθρόνες η μία με την άλλη όμως, θα πιάσουμε κορέους. Άμα πέσεις και σε γαλλική κωμωδία δεν σε σώζει κανένα αγιόκλημα. Βαριέμαι, κοιτάζω τον Παρθενώνα και προσπαθώ να συγκινηθώ. Στο διάλειμμα. «Θες τίποτα;» Ναι, οτιδήποτε με στέβια. «Ντρέπομαι να το ζητήσω αυτό».
Μετά πήγαμε για ινδικό. Θα το πω με μία λέξη, όπως ο Τραμπ: Bad. Bad. Bad.
Σάββατο 26 Αυγούστου
Σούπερ μάρκετ. Γιατί δεν έχουν φέρει ακόμα τα τετράγωνα καρπούζια; Στα γάλατα κάθομαι αρκετά παραπάνω. Ωραία δροσιά.
Κυριακή 27 Αυγούστου
Ζόναρς, ζουρ φιξ. Μιλάμε για τα τρολ του Facebook. Από συνδυασμένες πληροφορίες διαπιστώνουμε ότι στην Αθήνα γίνονται απίστευτες παρτούζες. Στο τέλος φτάνουμε να μιλάμε για τις μανάδες μας και τις αξέχαστες ατάκες τους.
Δευτέρα 28 Αυγούστου
Νιώθω σαν την Άννα Φρανκ αλλά με κατάθλιψη.
Τρίτη 29 Αυγούστου
Μήνυμα από Τορόντο: «Σήμερα θα πάμε για μπάνιο στη λίμνη. Έλα». Καλύτερα στον Αστακό.
Τετάρτη 30 Αυγούστου
Διαβάζω τη βιογραφία του Bowie. Στις αρχές του, όταν είχε πάει σε συναυλία των Velvet Underground λέει, μιλούσε επί μισή ώρα εκστασιασμένος στον τραγουδιστή για να του πούνε μετά ότι ο Lou Reed είχε φύγει από το συγκρότημα, αυτός ήταν άλλος. Καρδούλα.
Πέμπτη 31 Αυγούστου
Περίπτερο που ξενυχτάει. «Πώς πάει;» Όλα καλά. Έτσι μου πέρασε μία τρελή ιδέα από το μυαλό να πάρω τσιγάρα.
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
Θέλοντας να τεστάρω τις δυνατότητες και τα όρια του εργαλείου, άρχισα να ζητάω συμβουλές θεωρώντας μάλλον απίθανο (και ηθικά απωθητικό) το να το χρησιμοποιήσω. Μέσα σε μισή ώρα είχα αγοράσει μηνιαία συνδρομή.
13°
