Μείωση του φόβου για τις οικονομικές συνέπειες (24,7% από 30,2%) με ταυτόχρονη αύξηση του άγχους (48,8% από 45,9%) καταγράφηκε στο 6ο κύμα της έρευνας της aboutpeople
Τη νέα πραγματικότητα, που διαμορφώνεται μετά την άρση των μέτρων και την υποχώρηση του πρώτου κύματος κορωνοϊού στην Ελλάδα, καταγράφει το 6ο κύμα της μεγάλης έρευνας της aboutpeople για το 20/20 του News 24/7.
Η πρώτη έρευνα για τον κορωνοϊό παρουσιάστηκε στις 9 Μαρτίου, η δεύτερη παρουσιάστηκε στις 23 Μαρτίου, η τρίτη στις 6 Απριλίου, η τέταρτη στις 23 Απριλίου και η πέμπτη έρευνα παρουσιάστηκε στις 7 Μαΐου.
Όπως δείχνουν τα στοιχεία, η υποχώρηση της ανησυχίας για τον κορωνοϊό συνεχίζεται την ώρα που το άγχος για την οικονομία, αλλά και για το εργασιακό μέλλον, αυξάνεται. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απαντήσεις των συμμετεχόντων για το άνοιγμα της εστίασης και την τήρηση των μέτρων, ενώ ανησυχία προκαλεί το ποσοστό όσων δηλώνουν ότι δεν θα έκαναν εμβόλιο αν ήταν διαθέσιμο εδώ και τώρα.
Στα αξιοσημείωτα της μέτρησης
Μειώνονται ακόμα περισσότερο τα ποσοστά ανησυχίας για τον κορονοϊό
Σε υψηλά επίπεδα η ικανοποίηση από τη διαχείριση της κρίσης
Ένας στους τρεις εργαζόμενους ανησυχεί για τη δουλειά του
Αμφιβολία για το βαθμό τήρησης των μέτρων
Τεράστια προσμονή για το άνοιγμα της εστίασης
Απρόσμενα μεγάλο το ποσοστό όσων δηλώνουν ότι δεν θα εκαναν εμβόλιο, αν ήταν τώρα διαθέσιμο
Φόβος για τις οικονομικές συνέπειες
Υπέρ της επανέναρξης των πρωταθλημάτων, δηλώνει η πλειοψηφία των πολιτών
Η μεγάλη αγωνία των εργαζόμενων για το μέλλον τους αποτυπώνεται και στην έρευνα της aboutpeople για το 20/20.
Ένας στους 3 εργαζόμενους ανησυχεί για το εργασιακό του μέλλον. Πιο συγκεκριμένα 20,1% απάντησε «ναι, ανησυχώ για τη δουλειά μου» και 16,6% «ναι, μάλλον ανησυχώ». Η ανησυχία είναι εύλογη, καθώς παρά τα μέτρα στήριξης, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια πόσο σκληρά θα δοκιμαστεί η οικονομία και ποιος θα είναι ο αντίκτυπος για τους εργαζόμενους.
Έντονη ανησυχία για τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης
Μείωση του φόβου για τις οικονομικές συνέπειες (24,7% από 30,2%) με ταυτόχρονη αύξηση του άγχους (48,8% από 45,9%) καταγράφηκε στο 6ο κύμα της έρευνας.
Ηλίας Τσαουσάκης*: «Αλλάζουμε πίστα»
Επιστροφή σε μια νέα πραγματικότητα, με λιγότερο φόβο, περισσότερο άγχος, πολλά ερωτηματικά και αρκετές αβεβαιότητες. Αυτή είναι μέσα σε λίγες λέξεις η εικόνα που διαμορφώνεται στη χώρα τις τελευταίες ημέρες και αποτυπώνεται με καθαρό τρόπο στην έρευνα της aboutpeople για το 20/20 του News 24/7 και στην προσεκτική μελέτη των διαχρονικών στοιχείων που δημοσιεύονται, απο τον Μάρτιο του 2020.
Είναι προφανές ότι τα νερά στα οποία κινούμαστε εξακολουθούν να χαρακτηρίζονται αχαρτογράφητα, με τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών να απομακρύνεται σιγά-σιγά από την υγειονομική κρίση και τον φόβο που παρήγαγε και να μεταφέρεται σε ένα νέο περιβάλλον αβεβαιότητας όπου θα αρχίσει να κυριαρχεί το ζήτημα της οικονομίας. Επάνω σε αυτό το πεδίο θα χτιστούν σε μεγάλο βαθμό και τα νέα πολιτικά πεδία σύγκρουσης στο άμεσο μέλλον. Μέχρι τότε, η κυβέρνηση καταγράφει τα υψηλά ποσοστά αποδοχής που προκύπτουν απο τη διαχείριση της πανδημίας και ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητάει την κατάλληλη αντιπολιτευτική τακτική που σήμερα παράγει αντιφατικά μηνύματα, απο την επιβραβευμένη συναινετική στάση του Μαρτίου, μέχρι τη σημερινή, σκληρότερη στάση που δεν βρίσκει ανάλογη ανταπόκριση. Και κάτι τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό. Θα πρέπει να προβληματιστούμε ιδιαίτερα με το υψηλό 35,3%, που δηλώνει άρνηση να εμβολιαστεί όταν υπάρξει εμβόλιο για τον κορωνοϊό. Αυτό το ποσοστό χρήζει άμεσης και σοβαρής μελέτης.
Μικρή μείωση στην ικανοποίηση από κυβέρνηση και αντιπολίτευση
Μικρή περαιτέρω μείωση σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα παρουσιάζουν τα ποσοστά ικανοποίησης από κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Στο υψηλό 68,5% για την κυβέρνηση και στο 30,5% για την αντιπολίτευση.
Ανδρέας Τάκης*: «Το παιχνίδι με τον φόβο υποδαυλίζει ανορθολογικότητες»
Η έρευνα της Αbout Ρeople για το 20/20 του NEWS 24/7 σχετικά με την εποχή της καραντίνας λόγω κορονοϊού είναι εξόχως ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική. Το πλέον ενδιαφέρον δε στοιχείο της νομίζω έγκειται στη διακύμανση των στάσεων που αναδεικνύει ο κυλιόμενος χαρακτήρας της. Αν κάτι είναι νομίζω παραπάνω από ανάγλυφο είναι η αποτελεσματικότητα της πολιτικής διαχείρισης του φόβου που φαίνεται, σε πρώτο τουλάχιστον χρόνο, να αξιοποίησε επιτυχώς η κυβέρνηση, τόσο προκειμένου να καταφέρει τον δύστροπο πληθυσμό μας να τηρήσει τα μέτρα δημόσιας υγείας όσο και να κεφαλαιοποιήσει άμεσα τα πολιτικά οφέλη της τακτικής “Μωυσής”. Κακά τα ψέματα, το γεγονός και μόνο ότι η αίσθηση απειλής που αισθάνθηκε ο πληθυσμός κορυφώνεται απότομα από τις 9/3 στις 23/3 για να κυλήσει αργά πάλι προς τα κάτω μέχρι τις 18/5, ένα πράγμα καταδεικνύει: ότι δεν ήταν η ατομική ευθύνη αλλά η μαζική προσωπική αγωνία που μας κράτησε κλεισμένους στα σπίτια μας. Το ότι η απειλή δε αυτή είναι κάτι που ενοικεί κατ' αρχήν στο μυαλό μας (προσοχή αυτό δεν σημαίνει ότι η απειλή δεν είναι ΚΑΙ παραγματική) προκύπτει ακριβώς ότι αυτή μας φαίνεται πολύ μεγαλύτερη όταν αφορά τους άλλους: τον κόσμο, τη χώρα γενικώς και αρκετά λιγόερο εμάς τους ίδιους προσωπικά. Πάντως σίγουρα η τακτική του Μωυσή εδραίωσε μια εικόνα στιβαρότητας για την κυβέρνηση που φαίνεται να παραμένει σχετικά σταθερή παρά την σχετική απομείωση του αισθήματος κινδύνου. Αντίθετα, η αντιπολίτευση φαίνεται να αδυνατεί να γίνει πειστική στη βασική κριτική της καθώς από τη σχετικά ευνοϊκή απήχησή της στις αρχές της πανδημίας καταλήγει να έχει μάλλον τσαλακώσει την αξιοπιστία της και μάλιστα αναδρομικά αφού το 42,6 της 9ης/3 των θετικών φωνών υπέρ της έχει βρεθεί στο 30,5 με 62,2 απέναντι της. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι η γενική ανακούφιση από την επιτυχία των μέτρων δεν φαίνεται επαρκές κίνητρο για να μετατρέψει τον απλό πολίτη σε διαπύρσιο εκλογικό οπαδό της κυβέρνησης, μιας και το ποσοστό που δεν θα ήθελε να συρθεί σύντομα στις κάλπες χάριν εκλογικής επιβεβαίωσης της επιτυχίας των κυβερνητικών χειρισμών είναι σντριπτικό. Πάντως, η επιμονή της ανησυχίας στον γενικό πληθυσμό σχετικά με την εξέλιξη της νόσου και ενδεχόμενες αναζωπυρώσεις δεν είναι στοιχείο που προοιωνίζεται οπωσδήποτε αγαθή επαύριο για την κυβέρνηση, μετά την πλήρη επανεκκίνηση της καθημερινής ζωής. Κι αυτό γιατί το παιχνίδι με τον φόβο του πλήθους, ακόμη κι αν γίνεται με τις καλύτερες προθέσεις υποδαυλίζει ανορθολογικότητες (προσέξτε τον μαγικό ελληνικό διχασμό μεταξύ μάγκικου “ξεψαρώματος” και υστερικής φοβίας όσον αφορά την νομιζόμενη επικινδυνότητα διαφόρων επιχειρήσεων και δραστηριοτήτων). Και οι ανορθολογικότητες γεννούν πάντα πολιτικές παγίδες (σαν κι αυτές που σκάβεις για άλλον καλή ώρα αλλά πεφτεις εσύ μέσα).
*Ο Ανδρέας Τάκης διδάσκει φιλοσοφία στη Νομική ΑΠΘ
Μειώνονται τα επίπεδα ανησυχίας σχετικά με το πόσο μεγάλη απειλή αποτελεί ο κορονοιός. Μεγάλη απειλή για τον κόσμο απάντησε το75,2% (από 79,6%) για την Ελλάδα το 61,1% (από 67,8%) και για την οικογένεια του το 47% (54,8%).
[Flourish logo] A Flourish chart
Γιώργος Οικονόμου*: Ο φόβος για τον κορονοϊό είναι χρήσιμος φόβος
Ο κορονοιός είναι μια απειλή πραγματικότητας αλλά και φόβου, κάτι που καταγράφεται στην έρευνα της aboutpeople για το 20/20 του News 24/7. Φόβος για το σήμερα, για το αύριο, για τον άλλον για εμάς.Φόβος για τον φόβο. Έτσι ανταποκρίνεται και στον γενικότερο ορισμό του stress που προσδιορίζεται ως μια ψυχοσωματική αντίδραση του οργανισμού σε πραγματικά ή φανταστικά εξωτερικά ερεθίσματα τα οποία αντιλαμβάνεται ως απειλητικά για την ακεραιότητά του. Είναι βέβαια η πρώτη φορά που έχουμε επίσημη ιατρική οδηγία φόβου και απόστασης προς τον διπλανό και το κόστος αυτής θα είναι μακροπρόθεσμο και δυσκολοπρόβλεπτο.
O έχων φόβο θα έχει δικαίωμα σε μια μάχη ακόμα. Η επίδειξη αμεριμνησίας και σιγουριάς είναι μια δήλωση. Δήλωση θάρρους, εγωκεντρισμού, υπέρβασης. Θα πρέπει όμως να προσμετρηθεί ειλικρινώς και με καθαρή ματιά ο κίνδυνος τιμωρίας. Το θάρρος, το μέγεθος και η ποιότητα του κρίνεται όταν εκ των προτέρων είναι γνωστή η πιθανότητα των επιχείρων. Τότε που οι μεταθέσεις, οι μεταμφιέσεις και η άγνοια δεν προσφέρουν τίποτε. Τότε που η υποψία συναλλαγής και διαπραγμάτευσης με την όποια ανώτερη αρχή δεν θα έχει ζητούμενο εξαιτίας της αστοχίας.
Όσο περισσότερο μικραίνει η ομάδα αναφοράς τόσο μεγαλύτερη -αναίτια- ασφάλεια νοιώθει. Αυτό δεικνύει την υπερβολική και λάθος εμπιστοσύνη και συνολικά την στρεβλή ανάγνωση της ικανότητας διαχείρισης κατά μόνας. Είναι ίδιον των απαντήσεων ανώριμων προσωπικοτήτων και κοινωνιών κατά συνέχεια. Έτσι είναι όμως ο παγκόσμιος άνθρωπος, όχι μόνο ο Έλληνας ειδικά σε περιόδους όπου η κρίση είναι βαθιά και κυρίως απροσδόκητη.
*Ο Γιώργος Οικονόμου είναι Ψυχίατρος
Το 35% δεν θα έκανε το εμβόλιο
Πολύς λόγος γίνεται για την εύρεση του εμβολίου κατά του κορονοιού στο μέλλον. Σε περίπτωση που βρεθεί το 35,3% δήλωσε ότι δε θα το έκανε, σε αντίθεση με το 50,8% που απάντησε θετικά, ενώ το 13,9% δεν γνωρίζει τι θα έπραττε.
