Μαρία Ελένη - Αίθρα Λυκουρέζου: Το άγνωστο ταξίδι με τη Ζωή Λάσκαρη – «Μέναμε όπου βρίσκαμε...»

Μία αποκαλυπτική συνέντευξη, το απόγευμα της Παρασκευής (26.12.2025) στην εκπομπή «Στούντιο 4», έδωσε η Μαρία Ελένη - Αίθρα Λυκουρέζου και αναφέρθηκε στην απώλεια της μητέρας της, Ζωής Λάσκαρη και το πώς επηρέασε τη ζωή και την κοσμοθεωρία της.

«Με τη μητέρα μου μιλάγαμε ατελείωτα, αναλύαμε τα πάντα, κάναμε ταξίδια. Είχαμε φύγει 1η Μαΐου για Πάσχα στο Ντουμπάι για μια βδομάδα και της λέω “αντί να γυρίσουμε πίσω, δεν πάμε στο Μαρόκο;”. Πήγαμε στο Μαρόκο, ήμασταν οι δυο μας, νοικιάσαμε ένα αυτοκίνητο και κάναμε επί ενάμιση μήνα τουρ στο Μαρόκο το 2002», αφηγήθηκε η κόρη της αείμνηστης ηθοποιού, με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου να μένει άφωνη.

Δεν είχαμε κλείσει κανένα ξενοδοχείο, μέναμε όπου βρίσκαμε. Ενάμιση μήνα σε ερήμους, όχι όπως είναι τώρα με μεγάλες οδούς και τέτοια, τότε ήταν χωματόδρομοι. Ούτε GPS, τίποτα. Περάσαμε στο Γιβραλτάρ απέναντι και στην Ισπανία, κάναμε όλη τη νότια Ευρώπη και γυρίσαμε από Ιταλία με πλοίο στην Αθήνα τέλη Αυγούστου», συνέχισε στην ιστορία της.

«Ήταν ένα τρελό δέσιμο το να είσαι 4 μήνες με τη μάνα σου υπό τέτοιες συνθήκες και να ζήσεις τέτοια περιπέτεια είναι συγκλονιστικό, είναι δώρο. Δεν είχαμε κάνει ποτέ διακοπές μαζί. Είναι ένα πράγμα που το κρατάω στην καρδιά μου και δεν θα το ξεχάσω ποτέ», εξομολογείται για το άγνωστο ταξίδι με τη Ζωή Λάσκαρη.

Για τον θάνατο της μητέρας της

«Έφυγε νέα, αλλά πέρα από αυτό νομίζω όταν χάνεις τη μάνα σου, σε όποια ηλικία και να είσαι, νομίζω διαλύεται ο κόσμος. Εγώ έτσι ένιωσα. Εγώ δεν το ‘χα σκεφτεί ποτέ με τη μάνα μου. Θέλω να πω ότι δεν ήταν και ένας άνθρωπος ο οποίος μίλαγε γι’ αυτό, ποτέ. Δεν μίλαγε ποτέ “αν θα φύγω”, “αν θα πεθάνω”, ποτέ… Ήτανε πάντα ένας ευχάριστος, δυνατός, δεν μιλούσε ποτέ για τέτοια πράγματα. Οπότε δεν είχαμε μπει ποτέ στη διαδικασία, ούτε ήταν ποτέ άρρωστη. Ήτανε μία δυνατή γυναίκα ζωντανή. η μάνα είναι στήριγμα. Δηλαδή μόνο και μόνο ότι υπάρχει η μάνα σου νιώθεις μια ασφάλεια», εξομολογήθηκε.

«Από ‘κει και πέρα όταν χάνεις λοιπόν τη μάνα σου, τουλάχιστον εγώ που την έχασα τη μάνα μου, διαλύθηκε όλος μου ο κόσμος. Δηλαδή πέρασα φάσεις να… σκοτάδι, να ‘ναι όλα κλειστά, να ‘ναι μεσημέρι, να μη θέλω να βγω απ’ το σπίτι, να πνίγομαι… κατάθλιψη, κατάθλιψη. Πόνο, πολύ πόνο. Για μήνες. Αλλά χωρίς να πάρω κάτι. Απλά ήθελα να το βιώσω. Απλά ήθελα να νιώσω τον πόνο. Αυτό που με βοήθησε πάλι και κάθε φορά με βοηθάει να ξαναπάρω μπρος στη ζωή μου είναι το περπάτημα. Πάλι κάτι πολύ απλό. Ούτε ταινία της δεν μπορώ να δω τίποτα ακόμα», είπε ακόμα η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.