Πλέον οι λογοκριτές του συμβουλίου έχουν τη δυνατότητα να τιμωρήσουν με χρηματικό πρόστιμο οποιοδήποτε τραγούδι «προσβάλει την ηθική και πνευματική ανάπτυξη των ανηλίκων»
Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) πλέον επιβάλλει πρόστιμο για τα προσβλητικά τραγούδια που είναι αναρτημένα στο Youtube
Το ότι υπάρχει μια ανεξάρτητη αρχή της οποίας τα μέλη μπορούν αυθαίρετα να ρίχνουν πρόστιμα σε ραδιόφωνα και κανάλια για το περιεχόμενο του προγράμματός τους (εκπομπές, ρεπορτάζ, σειρές, ταινίες, τραγούδια) είναι ήδη αρκετά ενοχλητικό. Το επιχείρημα είναι ότι οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες είναι δημόσια περιουσία και ως εκ τούτου το κράτος δικαιούται να αστυνομεύει το περιεχόμενό τους. Το επιχείρημα είναι αστείο από τη στιγμή που υπάρχει υπερπλήρης νομοθεσία που προστατεύει όποιον θίγεται από οτιδήποτε μεταδίδεται δημοσίως. Το ΕΣΡ δεν συμπληρώνει κάποιο νομοθετικό κενό, λειτουργεί απλώς ως λογοκριτικός μηχανισμός από τον οποίο μάλιστα δεν μπορείς να φυλαχτείς αφού δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες τους οποίους να τηρήσεις. Το τι είναι άξιο προστίμου εξαρτάται μόνο από το προσωπικό γούστο των μελών του Συμβουλίου.
Όμως πια το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, με την ιδιαίτερη σπουδή που δείχνει στην προστασία των χρηστών ηθών, απλώνει τα νύχια του και στο διαδίκτυο. Δεν το κάνει φυσικά από μόνο του. Του το επιτρέπει ένας ακόμα σοφός νόμος των σοφών Ελλήνων νομοθετών. Έτσι οι λογοκριτές του συμβουλίου έχουν τη δυνατότητα να τιμωρήσουν με χρηματικό πρόστιμο οποιοδήποτε τραγούδι βρίσκεται π.χ. στο You το Tube και π.χ. «προσβάλει την ηθική και πνευματική ανάπτυξη των ανηλίκων».
Είναι φρικαλέα τα τραγούδια; Για μένα ναι. Θα ήθελα να τα ακούνε τα παιδιά μου; Σίγουρα όχι. Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θέλω κανένα Συμβούλιο να αποφασίζει τι πρέπει να ακούνε τα παιδιά μου και πολύ περισσότερο τι πρέπει να ακούω εγώ (το You Tube δεν είναι παιδική πλατφόρμα). Πολύ περισσότερο ένα Συμβούλιο το οποίο τιμωρεί εκεί που το παίρνει (έναν τράπερ) και κάνει τα στραβά μάτια και αυτιά σε οτιδήποτε άλλο ανήκει σε είδος μουσικής κοινώς αποδεκτό (για να μην παρεξηγηθώ δεν εισηγούμαι διεύρυνση των τιμωριών, απλώς περιγράφω την υποκρισία).
Βέβαια δεν αποκλείεται το Συμβούλιο να απλώσει κι άλλο τα νύχια του (άλλωστε η λογοκρισία είναι σαν αρρώστια, εξαπλώνεται) και δεν βρίσκω κανέναν λόγο κάποια στιγμή να μην τιμωρηθεί όποιος ανεβάζει το τραγούδι του Σαββόπουλου που ως 16αρης μας «γαμάει τα λύκεια», τραγούδια του Πανούση ή τα παραδοσιακά Γαμωτράγουδα. Και δεν ξέρω γιατί να μην τιμωρηθεί όποιος έχει ανεβάσει στο διαδίκτυο κλασσικά ροκ τραγούδια όπως το «Cocaine» του Clapton, το «Heroin» των Velvet των Underground και τα πάμπολλα του Bob Marley που εξυμνούν τη χρήση ναρκωτικών. «Μα αυτά είναι αριστουργήματα» θα πει ο συμπολίτης που δεν έχει πάρει χαμπάρι τίποτα, και θα του απαντήσω ότι α)το πρόστιμο δεν μπήκε για το χαμηλό μουσικό επίπεδο και β) πρέπει να βρει τι έλεγαν οι αντίστοιχοι των μελών του ΕΣΡ στο εξωτερικό όταν είχαν πρωτοκλυκλοφορήσει αυτά τα αριστουργήματα.
Και τώρα που το σκέφτομαι, γιατί το ΕΣΡ να περιοριστεί σ’ αυτά τα παραδείγματα; Υπάρχουν στο διαδίκτυο χιλιάδες χεβιμεταλάδικα τραγούδια, χιλιάδες πανκ τραγούδια, χιλιάδες ρεμπέτικα, χιλιάδες λαϊκά, χιλιάδες ροκ και χιλιάδες ραπ τραγούδια που σίγουρα «προσβάλουν την ηθική και πνευματική ανάπτυξη των ανηλίκων». Και υπάρχουν και χιλιάδες ταινίες και χιλιάδες σίριαλ και χιλιάδες βιντεάκια που κάνουν ακριβώς το ίδιο. Γιατί το ΕΣΡ να μην επέμβει και μετά μαθηματικήν ακρίβεια να αναλάβει την εξ υπαρχής ηθικήν ανοικοδόμησιν της χώρας; Και μπράβο του.
