Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει την ποιότητα της ελληνικής τηλεόρασης σε σύγκριση με τη συνδρομητική τηλεόραση.
Προφανώς η απάντηση στην πρώτη ερώτηση του τίτλου είναι «πολλοί». Όμως αυτό από μόνο του δεν λέει τίποτα αν οι πολλοί του σήμερα είναι λιγότεροι από τους πολλούς του χτες. Και δεν απαντάει και στο «γιατί». Γιατί σε μια εποχή με τόσες επιλογές μπορεί κάποιος να επιμένει να βλέπει κακέκτυπα της αμερικάνικης ή δυτικοευρωπαϊκής ψυχαγωγικής τηλεόρασης; Ένα «γιατί» που «σπάω» το κεφάλι μου αλλά δεν μπορώ να βρω.
Πριν από κάποια χρόνια, η παρακολούθηση του προγράμματος των ελληνικών καναλιών ήταν μια από τις ελάχιστες διεξόδους για οικιακή ψυχαγωγία. Οι άλλες ήταν το βίντεο ή το dvd, δηλαδή μια διαδικασία που απαιτούσε διαδρομές από και προς το βίντεο κλαμπ, αφορούσε σχεδόν αποκλειστικά ταινίες που είχαν βγει στα σινεμά το λιγότερο πριν από μήνες και -μαζί με τις αναπόφευκτες καθυστερήσεις στην επιστροφή- κόστιζε αρκετά. Οπότε πριν από χρόνια η παρακολούθηση του προγράμματος των ελληνικών καναλιών ήταν σχεδόν μονόδρομος. Δεν υπήρχε πραγματική εναλλακτική.
Σήμερα με ένα ελάχιστο αντίτιμο, περίπου όσο οι καφέδες ενός σαββατοκύριακου, μπορεί κάποιος να έχει στη διάθεσή του τα καλύτερα τηλεοπτικά προγράμματα του κόσμου. Όποια πλατφόρμα κι αν διαλέξει, ο όγκος και η ποιότητα των προσφερόμενων εκπομπών, σίριαλ, ντοκιμαντέρ, ταινιών είναι για την ελληνική τηλεόραση ότι η Φερράρι για τη Λάντα*. Γιατί να επιμένει κάποιος να δει ελληνική τηλεόραση;
Μου φαίνεται σαν κάποιος να επιλέγει να τρώει τσάμπα το φαγητό ενός εστιατόριου με πολύ κακό (και στην καλύτερη περίπτωση μέτριο) φαγητό την ώρα που με 7-8 ευρώ το μήνα μπορεί να τρώει το φαγητό των καλύτερων εστιατορίων του κόσμου. Αναγνωρίζω ότι θα υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους ακόμα και 7-8 ευρώ τον μήνα είναι πολλά αλλά όλοι ξέρουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πάρα πολλοί.
Καταλαβαίνω κάποιος να συντονίζεται σε ένα ελληνικό κανάλι για να βλέπει τις ειδήσεις (αν και από ενημερωτικής απόψεως δεν είναι και τόσο απαραίτητο) ή αγώνες, αλλά γιατί να κάνει το ίδιο με σίριαλ και ψυχαγωγικές εκπομπές; Γιατί να δει ένα μέτρια σκηνοθετημένο, κακοπαιγμένο και με φτηνή παραγωγή σίριαλ την ώρα που μπορεί να δει σίριαλ τα οποία σκηνοθετούν οι καλύτεροι σκηνοθέτες του κόσμου, στα οποία παίζουν οι καλύτεροι ηθοποιοί του κόσμου και των οποίων η παραγωγή μπορεί να κοστίζει όσο όλα τα λεφτά που ξοδεύουν όλα τα ελληνικά κανάλια μαζί για το πρόγραμμά τους;
Υπάρχουν μερικές εξηγήσεις που μου έρχονται στο μυαλό κι έχουν να κάνουν με την επιθυμία να ακούς τη γλώσσα σου ή να παρακολουθείς πρόσωπα που σου φαίνονται οικεία αλλά και πάλι, η ποιοτική διαφορά είναι τόσο μεγάλη που η ελληνική επιλογή μου φαίνεται εντελώς παλαβή.
Εκτός αν πέρα από παλαβή είναι και διαρκώς μειούμενη. Εκτός αν εγώ που ακούω όλο και περισσότερους ανθρώπους να λένε «δεν βλέπω τηλεόραση» (και δεν εννοούν ότι δεν βλέπουν κινούμενη εικόνα σε κάποια συσκευή), δεν ακούω φωνές από το υπερπέραν αλλά πραγματικούς ανθρώπους που όσο πάνε και πληθαίνουν. Και μπράβο μου.
*Και αν κάποιος θέλει να έχει στη διάθεσή του τα πάντα (ή σχεδόν τα πάντα) αρκεί να δίνει λιγότερα από 50 ευρώ το μήνα. Για τα πάντα. Για τα πιο σπουδαία προϊόντα ποπ πολιτισμού του πλανήτη.
