Γιώργος Παπαχρήστος και Ηλίας Κανέλλης γράφουν στην εφημερίδα «Τα Νέα» για τις περιπέτειές τους με την εξουσία, με αφορμή την έκθεση των Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα
Με την ευκαιρία της δημοσίευσης από τους Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα της έκθεσης για την ελευθεροτυπία στην Ελλάδα, δυο δημοσιογράφοι, ο Γιώργος Παπαχρήστος και ο Ηλίας Κανέλλης γράφουν στα ΝΕΑ τις δικές τους περιπέτειες με την εξουσία. Περιπέτειες που όπως λένε, καθόλου δεν απασχόλησαν τότε, την ΜΚΟ που απεφάνθη φέτος ότι από πλευράς ελευθερίας του Τύπου η Ελλάδα είναι σε χειρότερη θέση από τα κατεχόμενα στην Κύπρο.
Δημοσιογράφοι χωρίς αρχές
γράφει ο Ηλίας Κανέλλης
[…] Προσωπικώς, έζησα με μεγάλη ένταση την προηγούμενη δεκαετία της χρεοκοπίας, τη δεκαετία της λαϊκιστικής επέλασης. Την αντιμνημονιακή ομοθυμία της πρώτης περιόδου, που οδήγησε σε λογής διώξεις όσους δημοσιογράφους επικαλούνταν τη λογική. Κατόπιν, την προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να ελέγξει το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο (ο τότε αρμόδιος υπουργός, κατά πάσα πιθανότητα, θα παραπεμφθεί για εκείνες τις μεθοδεύσεις), την προσπάθεια να κλείσει ή έστω να περάσει στον έλεγχο του ΣΥΡΙΖΑ η εφημερίδα που διαβάζετε, την προσπάθεια να σιωπήσουν επιλεκτικά κάποιες φωνές της. Προσωπικώς, δυο στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης μου διέλυσαν τη ζωή: ο Πάνος Καμμένος με έσερνε στα δικαστήρια με κακουργηματική κατηγορία επειδή έκρινα ως εσκεμμένα παραπλανητικές τις γνωστές θέσεις του για τα CDS, ο Νίκος Κοτζιάς με καταδίκασε για ένα δημοσίευμα του οποίου είχα την ευθύνη, ενώ αντιμετώπισα και αστικές αγωγές. Πουθενά, σε καμία διεθνή έρευνα δεν καταγράφηκαν αυτά τα περιστατικά, κανένα δημοσιογραφικό σωματείο δεν ενδιαφέρθηκε. Ευτυχώς, υπάρχουν οι θεσμοί, η ελληνική δικαιοσύνη και το ευρωπαϊκό δικαστήριο, για να οχυρωθούν πολίτες σαν και του λόγου μου. Όσο για την ελληνική Βουλή, μετά την αθώωσή μου, οχύρωσε πίσω από τη βουλευτική ασυλία τον Πάνο Καμμένο, για να μην αντιμετωπίσει στο δικαστήριο τη μήνυσή μου για ψευδή καταμήνυση […]
Περί αντικειμενικότητας
γράφει ο Γιώργος Χρ. Παπαχρήστος
[…] Από τον νόμο Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, μέχρι το κλείσιμο του Mega, και από τις απανωτές διώξεις σε βάρος δημοσιογράφων κριτικών προς το καθεστώς (όπως ο υποφαινόμενος), ως την επιχείρηση (με όλα τα μέσα) της τότε κυβέρνησης να καταστήσει τον ΔΟΛ υποχείριό της, η σχέση της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με τον Τύπο είναι γραμμένη με χοντρές παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα. Που δεν συγκίνησαν φυσικά καθόλου αυτούς τους «Ρεπόρτερ χωρίς σύνορα».
Και δεν θέτω κανένα θέμα επί προσωπικού: την ανατίναξη του αυτοκινήτου μου, τις συνεχείς αγωγές του Καμμένου σε βάρος μου, τη φασιστική δέσμευση από τον ίδιο και επί μια διετία των λογαριασμών μου, τους κατόπιν άνωθεν εντολών συνεχείς εξαντλητικούς ελέγχους σε βάρος μου από τους φορολογικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, την απόπειρα του Παπαγγελόπουλου να με «στήσει» με χαλκευμένα στοιχεία, τις εντολές σε εισαγγελείς «φτιάξτε του κάτι», την αγωγή του ενός εκατομμυρίου από τον «Λεγάμενο» για τη βίλα του 500άρικου στο Σούνιο, κ.λπ. […]
