Showbiz

Εριέττα Κούρκουλου Λάτση: Η συγκινητική ανάρτηση ανήμερα των γενεθλίων του πατέρα της

Η φωτογραφία που δημοσίευσε

Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Εριέττα Κούρκουλου Λάτση: Η φωτογραφία και το μήνυμα, ανήμερα των γενεθλίων του πατέρα της Νίκου Κούρκουλου

Μία κοινή φωτογραφία με τον πατέρα της, Νίκο Κούρκουλο, δημοσίευσε σήμερα (5.12) η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση. Ο ηθοποιός που έφυγε από τη ζωή το 2007, θα γιόρταζε τα γενέθλιά του.

Η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση δημοσίευσε, συγκεκριμένα, στα stories στο προφίλ της μία ασπρόμαυρη φωτογραφία από τα παιδικά της χρόνια, όπου είναι και οι δύο ντυμένοι επίσημα και εκείνος της κρατά το χέρι.

«Χρόνια πολλά μπαμπάκα», έγραψε χαρακτηριστικά.

Εριέττα Κούρκουλου: Η φωτογραφία ανήμερα των γενεθλίων του πατέρα της, Νίκου Κούρκουλου © Instagram

Η εξομολόγηση της Εριέττας Κούρκουλου για τον θάνατο του μπαμπά της

Αξίζει να σημειωθεί πως η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση σε συνέντευξή της στην εκπομπή The 2night show  είχε μιλήσει για το θάνατο του πατέρα της, Νίκου Κούρκουλου, όταν εκείνη ήταν σε ηλικία μόλις 13 ετών.

Όπως εξομολογήθηκε η ίδια έμαθε για το θάνατο του μπαμπά της από την τηλεόραση εντελώς ξαφνικά, γεγονός που την σόκαρε.

«Ένας από τους αγώνες που δίνω καθημερινά είναι να βρω τον εαυτό μου μακριά από τα δύο μου επίθετα. Όλοι κουβαλάμε κάτι από τους γονείς μας όποιοι κι αν είναι αυτοί. Σκοπός είναι να το αγκαλιάσουμε αυτό. Δεν μου έχουν φορεθεί μόνο δύσκολα και βαριά πράγματα αλλά και υπέροχα, όπως η ειλικρίνεια του πατέρα μου και το κομμάτι της φιλανθρωπίας από τη μητέρα μου. Ο πατέρας μου είχε τεράστιο άγχος να μην μας καλομάθει, σε βαθμό που δημιουργούσε ένα αίσθημα ενοχής, γιατί αυτή ήταν η δική μας πραγματικότητα. Όταν οι γονείς σέβονται τον κόσμο γύρω τους, αυτό είναι ένα παράδειγμα για τα παιδιά τους», είχε πει η Εριέττα Κούρκουλου.

Και ανέφερε σε άλλο σημείο: «Ήμουν 13 ετών όταν έμαθα από την τηλεόραση για τον θάνατο του πατέρα μου. Ήταν των Τριών Ιεραρχών, δεν είχα σχολείο και το άκουσα στο Star νομίζω. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ψέμα, τηλεφώνησα αμέσως στη μαμά μου να τη ρωτήσω αν ισχύει. Μου απάντησε “όχι ακριβώς”. Στην κηδεία του πατέρα μου κατάλαβα πόσο μεγάλη προσωπικότητα ήταν. Μετά τον θάνατό του, βρέθηκα με μία τεράστια ελευθερία. Σίγουρα έχασα τον δρόμο μου στην εφηβεία μου, που συνέπεσε με τον θάνατο του πατέρα μου. Ακόμα ζητάω συγγνώμη από τη μητέρα μου για όσα της έκανα. Αντί να κλειστώ στον εαυτό μου και να πάθω κατάθλιψη, μου βγήκε το αντίθετο».