Showbiz

Μελίνα Ασλανίδου: Σε πολύ μικρή ηλικία έχασα νέα παιδιά, δεν το «χωνεύεις» αυτό

Τι είπε σε συνέντευξη που παραχώρησε

Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η Μελίνα Ασλανίδου μίλησε στη Μαρία Ηλιάκη για τα πρώτα της βήματα στο τραγούδι, τις δυσκολίες, τη στήριξη των γονιών και τα μαθήματα ζωής.

Μια εξομολογητική συνέντευξη παραχώρησε η Μελίνα Ασλανίδου στη Μαρία Ηλιάκη για την εκπομπή «Νωρίς Νωρίς», λίγο πριν από την πρεμιέρα της στο Green Park, όπου θα εμφανίζεται μαζί με τον Γιώργο Παπαδόπουλο και τον Παναγιώτη Ραφαηλίδη. Η αγαπημένη ερμηνεύτρια μίλησε για τα πρώτα της βήματα στη μουσική, την οικογένειά της, αλλά και τα μαθήματα ζωής που την καθόρισαν.

«Από τεσσάρων ετών ήξερα πως αγαπώ το τραγούδι· ερμήνευα τα κομμάτια της Χαρούλας Αλεξίου και ήθελα να φύγω από το σπίτι για να κυνηγήσω το όνειρό μου», ανέφερε. Όπως αποκάλυψε, φοβόταν να πει στους γονείς της ότι ήθελε να σπουδάσει μουσική, γι’ αυτό και γράφτηκε στη σχολή βοηθών μικροβιολόγων.

Η τραγουδίστρια εξομολογήθηκε πως ο σεβασμός προς τους γονείς της ήταν πάντα καθοριστικός στις επιλογές της. «Δεν θα άφηνα ποτέ τον θυμό να υπερισχύσει. Θα έκανα αυτό που θα μου έλεγαν εκείνοι», είπε χαρακτηριστικά. Θυμήθηκε επίσης τα πρώτα επαγγελματικά της βήματα, όταν εργαζόταν ως σερβιτόρα σε καφέ και τραγουδούσε στους πελάτες.

«Ένας φίλος μού πρότεινε να πάω στο “Αβγό του Κόκορα” στη Θεσσαλονίκη, κι από στόμα σε στόμα άρχισε να διαδίδεται το όνομά μου», ανέφερε, σημειώνοντας ότι τότε την είχαν ακούσει ζωντανά καλλιτέχνες όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Κότσιρας, η Τσαλιγοπούλου και η Μαρινέλλα.

Η Μελίνα Ασλανίδου στάθηκε και στη σημασία της αυθεντικότητας στη μουσική, λέγοντας πως η Δήμητρα Γαλάνη ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που τη βοήθησαν να καταλάβει τη μοναδικότητα της φωνής της.

«Η Μαρινέλλα μού έλεγε “μην κοιτάς τα πόδια σου όταν τραγουδάς”», αποκάλυψε, εξηγώντας πως ο καλλιτέχνης δεν πρέπει να χάνει ποτέ την επαφή με τον εαυτό του. Κλείνοντας, μίλησε συγκινημένη για τις απώλειες αγαπημένων της ανθρώπων:

«Έχασα φίλους σε πολύ μικρή ηλικία. Είναι ένα σκληρό μάθημα που σε κάνει να καταλάβεις πόσο μικρή και εύθραυστη είναι η ζωή».