Η Σαντορίνη διαθέτει ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο, το οποίο παραμένει κλειστό από το 2011. Το νησί δέχεται περίπου 2 εκατομμύρια τουρίστες. Το Κέντρο Υγείας απασχολεί 50 εργαζόμενους και πρακτικά αδυνατεί να αντεπεξέλθει. Το ιδιωτικό κέντρο του νησιού αυξάνει το προσωπικό του στη διάρκεια του καλοκαιριού. Πολύ φυσικά, αφού πολλαπλασιάζεται η κίνηση και μαζί με αυτή και τα έσοδα. Αντιστοίχως, το δημόσιο Κέντρο Υγείας δεν αυξάνει τίποτα. Ούτε το προσωπικό, ούτε τα έσοδα. Όπως όλες οι δημόσιες δομές υγείας ανά την επικράτεια, δεν τα καταφέρνει με τα οικονομικά.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την απορία στο βλέμμα του Πολωνού τουρίστα που, αφού του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες στο ΤΕΠ του νοσοκομείου, έμαθε πως δεν υπήρχε τρόπος να χρεωθεί η κάρτα υγείας που είχε μαζί του ούτε να πληρώσει –έστω– μετρητά. Χρειάστηκε αρκετή ώρα να αντιληφθεί πως μία χώρα σε κρίση παρέχει δωρεάν υπηρεσίες, ακόμα κι όταν μπορεί να πληρωθεί, επειδή δεν υπάρχει υπάλληλος το βράδυ και δυνατότητα χρέωσης πιστωτικής κάρτας σε μία μονάδα 500 κλινών. Που να ήξερε πως δεν υπάρχει καν κοστολογημένος τιμοκατάλογος ιατρικών πράξεων στα επείγοντα.
Υπολογίζεται, επισήμως, πως τα διαφυγόντα έσοδα είναι περίπου 25 εκατομμύρια το χρόνο, όσο ο προϋπολογισμός λειτουργίας ενός νοσοκομείου 300 κλινών δηλαδή, και αυτό αφορά απώλειες των νοσοκομείων μόνο από νοσηλεία ασθενών. Στην πρωτοβάθμια απλά δεν υπάρχουν ούτε στοιχεία, ούτε εκτιμήσεις. Κάθε καλοκαίρι στις τουριστικές περιοχές εκατομμύρια ιατρικές επισκέψεις σε Κέντρα Υγείας και ιατρεία παραμένουν ακοστολόγητες και, παρόλο που κοστίζουν, δεν χρεώνονται. Οι τουρίστες είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ασφαλισμένοι είτε χάρη στις διακρατικές συμφωνίες διασυνοριακής περίθαλψης, είτε μέσω ιδιωτικών ασφαλιστήριων συμβολαίων που συνάπτουν τα τουριστικά πρακτορεία. Ένα μεγάλο μέρος από αυτά τα δυνητικά έσοδα καταλήγει σε ιδιωτικά κέντρα, ενώ είναι γνωστά φαινόμενα παραοικονομίας και διαφθοράς.
Το νοσοκομείο της Σαντορίνης θα μπορούσε, ίσως, να λειτουργήσει άμεσα και μάλιστα όχι μόνο να αυτοχρηματοδοτηθεί, αλλά να χρηματοδοτήσει και μικρότερες μονάδες στα νησιά. Δυστυχώς, η οργάνωση ενός συστήματος κοστολόγησης και χρέωσης υπηρεσιών σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς τουρίστες στα Κέντρα Υγείας, τα ιατρεία, τα ΤΕΠ και τα νοσοκομεία παραμένει εξαγγελία. Ακόμη χειρότερα, σε πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, αρκετοί βουλευτές της συμπολίτευσης αντιτάχθηκαν στην προοπτική, θεωρώντας την είσπραξη νοσηλειών –ακόμα και από τους τουρίστες με ασφαλιστική κάλυψη– «εμπορευματοποίηση» της υγείας. Παρά τις ιδεοληψίες αυτές, ο κ. Π. Κουρουμπλής εξήγγειλε τη δημιουργία ηλεκτρονικού συστήματος χρέωσης. Είναι, δυστυχώς, όμως απολύτως σίγουρο πως θα χαθεί και το φετινό καλοκαίρι. Πιθανότατα και το επόμενο, καθώς η εναρμόνιση της νομοθεσίας και η πιστοποίηση των μονάδων του ΕΣΥ στα πρότυπα των συμφωνιών διασυνοριακής περίθαλψης καθυστερεί δραματικά. Χάνονται, έτσι, πολύτιμοι πόροι σε μία εποχή που οι μεγαλόστομες εξαγγελίες για «ανάταξη» του συστήματος προσκρούουν στην απόλυτη ξηρότητα του δημόσιου ταμείου, αλλά και στην αδυσώπητη γραφειοκρατία και τις αστοχίες ενός διοικητικά χρεοκοπημένου μοντέλου.
Είναι ανάγκη να προχωρήσουμε σε άμεσες ενέργειες για την στήριξη του καταρρέοντος ΕΣΥ. Η άμεση εφαρμογή ενός συστήματος χρέωσης ιατρικών πράξεων, πρώτα στα νησιά και σταδιακά σε όλη τη χώρα, θα μπορούσε να ενισχύσει σημαντικά τα έσοδά του. Είναι καιρός να ξεφύγουμε από ιδεοληψίες και συντεχνιακές λογικές. Το καλοκαίρι προβλέπεται πραγματικά καυτό για ασθενείς και νοσοκομεία!
