- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Πολιτικη & Οικονομια
Τάσος Γιαννίτσης: Μια άξια υποψηφιότητα, μια οφειλόμενη αναγνώριση
Ο Τάσος Γιαννίτσης αποτελεί, σε όλη τη διάρκεια του δημόσιου βίου του, υπόδειγμα νηφάλιου, «μετρημένου» και χαμηλών τόνων ανθρώπου
Γιάννης Μεϊμάρογλου
2’
ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου σχολιάζει την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τον Τάσο Γιαννίτση ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας
Η διαδικασία της εκλογής του νέου ενοίκου του Προεδρικού Μεγάρου έχει ξεφύγει όχι μόνον από το πνεύμα του Συντάγματος αλλά και από τους στοιχειώδεις κανόνες πολιτικού πολιτισμού οι οποίοι θα έπρεπε να διέπουν το πολιτικό μας σύστημα. Μια κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία εξελίσσεται σε καταμέτρηση των κομματικών δυνάμεων, με το βλέμμα στραμμένο στις επόμενες εθνικές εκλογές. Η πολυθρύλητη «συναίνεση», στο όνομα της οποίας ορκιζόντουσαν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί, θυσιάστηκε στο βωμό των εσωκομματικών συσχετισμών και των δημοσκοπικών ευρημάτων. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο δεν ανανεώθηκε η θητεία της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, η οποία συμβόλιζε την εθνική ενότητα και ομοψυχία.
Ο Τάσος Γιαννίτσης μια διαφορετική πρόταση για Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Ο Πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι η χώρα χρειάζεται σήμερα, στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ένα πολιτικό πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής και έκανε το ακριβώς αντίθετο. Πρότεινε ένα εν ενεργεία επιφανές κομματικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας που - πλην ελάχιστων εξαιρέσεων - δεν έχει καμιά απολύτως αποδοχή στον πέραν της Δεξιάς χώρο. Στον αντίποδα, ο ΣΥΡΙΖΑ εργαλειοποίησε τη διαδικασία με ουσιαστικό στόχο να (επαν)εμφανιστεί ως η πραγματική «αξιωματική αντιπολίτευση» αναβιώνοντας τους συσχετισμούς που προέκυψαν από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Αυτό που άλλαξε από την προηγούμενη προεδρική εκλογή δεν είναι οι συνθήκες αλλά οι πολιτικές σκοπιμότητες της κυβέρνησης και της Αριστεράς.
Μετά και το διάγγελμα-πρόταση του Πρωθυπουργού, η πρόταση διαφορετικού υποψηφίου για το αξίωμα του ΠτΔ ήταν μονόδρομος για το ΠΑΣΟΚ. Η επιλογή του Τάσου Γιαννίτση δεν αποτελεί μια τυπική, περιστασιακή πρόταση αλλά μια πολλαπλά συμβολική επιλογή. Πρώτα απ’ όλα διαθέτει τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διακρίνουν τον πρώτο πολίτη της χώρας. Τη σοβαρότητα, την ευθύνη και τη συνέπεια στη δημόσια παρουσία του, προσόντα που επέδειξε κάθε φορά που εκλήθη να προσφέρει τις υπηρεσίες του, από διάφορες θέσεις και αξιώματα. Ταυτόχρονα είναι ένας πολιτικός που έχει αποστασιοποιηθεί από τα πάθη της τρέχουσας πολιτικής, παραμένοντας πάντα ενεργός στις τάξεις της σοσιαλδημοκρατίας και διατηρώντας ζωντανό το όραμα του εκσυγχρονισμού χώρας.
Αυτό που ενόχλησε στην περίπτωση της υποψηφιότητας Γιαννίτση ήταν η αναφορά του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, κατά την παρουσίαση της πρότασης του κόμματός του, στην «προνοητικότητα» του πρώην υπουργού. Η αναφορά αυτή είχε πολλούς αποδέκτες μια και έφερε αυτομάτως, στη μνήμη όλων, τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, επί υπουργίας Τάσου Γιαννίτση το 2001. Η μεταρρύθμιση αυτή αποσύρθηκε κάτω από τις αντιδράσεις ενός κύματος διακομματικού λαϊκισμού. Η Δεξιά προσδοκούσε την πτώση της κυβέρνησης Σημίτη, για να την διαδεχθεί στην εξουσία και η Αριστερά προσδοκούσε, ως συνήθως, την ακύρωση μιας ακόμα μεταρρύθμισης που θα είχε πολιτικό κόστος, αδιαφορώντας για τις τραγικές, όπως αποδείχτηκε, επιπτώσεις.
Στο βιβλίο του «Το ασφαλιστικό (ως ορφανό πολιτικής) και μια διέξοδος» (Πατάκης 2007) γράφει ο Τάσος Γιαννίτσης: «Παράκαμψη του προβλήματος και μετατόπισή του στο μέλλον αναγκαστικά οδηγεί το σύστημα σε κρίση και οπωσδήποτε σε πιο «σκληρές» λύσεις για πάρα πολύ κόσμο, καθώς η προβληματική προοπτική που μπορούσε κανείς τότε να διαπιστώσει, με την πάροδο του χρόνου, θα επιδεινωνόταν ακόμη περισσότερο». Ο χρόνος δικαίωσε, δυστυχώς, πολύ σύντομα, τις προβλέψεις του πρώην υπουργού. Η βαθιά οικονομική κρίση, συνέπεια και της αλόγιστης σπατάλης της κυβέρνησης Καραμανλή που διαδέχτηκε τον Σημίτη, επιβεβαίωσε την προνοητικότητά του Τάσου Γιαννίτση. Όπως την επιβεβαίωσε αργότερα, με δραματικές συνέπειες για τις συντάξεις, και ο νόμος ΣΥΡΙΖΑ-Κατρούγκαλου.
Ο Τάσος Γιαννίτσης αποτελεί, σε όλη τη διάρκεια του δημόσιου βίου του, υπόδειγμα νηφάλιου, «μετρημένου» και χαμηλών τόνων ανθρώπου. Δεν επεζήτησε ποτέ τη δικαίωση από τη στιγμή που η δικαίωση έβγαινε από τα συντρίμμια μιας εξουθενωμένης, από την κρίση, κοινωνίας. Παρέμεινε βαθιά εκσυγχρονιστής και οραματιστής μιας δικαιότερης κοινωνίας, σε μια ευημερούσα χώρα. Τα λόγια του κατά την αποδοχή της υποψηφιότητάς του για την Προεδρία της Δημοκρατίας είναι χαρακτηριστικά: «Η ενίσχυση των δημοκρατικών λειτουργιών και το μέλλον της κοινωνίας και της χώρας σε ένα διεθνές πεδίο ανοικτών οριζόντων, αποτελούν σταθερά τις μεγάλες προτεραιότητες, που καλούμαστε να υπηρετήσουμε».
Η απόφαση του ΠΑΣΟΚ να προτείνει τον Τάσο Γιαννίτση για το ύπατο αξίωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας, λίγες μόνο μέρες μετά την απώλεια του Κώστα Σημίτη, παραπέμπει σε έναν ακόμα ισχυρό συμβολισμό. Την αναγνώριση της σημασίας του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος της διακυβέρνησης Σημίτη (1996-2004) και, ταυτόχρονα, τη θέλησή του να βαδίσει στο δρόμο του εκσυγχρονισμού των θεσμών, της οικονομίας και της κοινωνίας, ανεξάρτητα από το πολιτικό κόστος των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων που θα χρειαστεί να γίνουν.