Πολιτικη & Οικονομια

Varoufakis obsession

Ο λαός παίρνει το αίμα του πίσω και ξεδίνει

Αγγελική Σπανού
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η φίλη φίλης που έλεγε ότι θα ανοίξει μια τέτοια σελίδα στο facebook είναι γύρω στα 40 και δεν θα δει οπωσδήποτε τις «50 αποχρώσεις του γκρι» στο σινεμά. Μα είναι δυνατόν; Και βέβαια είναι, όταν ο Γ. Βαρουφάκης αντιμετωπίζεται ως sex symbol διεθνώς, κάνει γκάλοπ το CNN για να μετρήσει την απήχηση των στυλιστικών του επιλογών και προσπαθεί να ανιχνεύσει την αντρική γοητεία του ακόμη και η Bild. Επομένως, το σταριλίκι του νέου υπουργού Οικονομικών δεν έχει να κάνει με το διαχρονικό «εδώ είναι Βαλκάνια», που είναι, αλλά και με το ότι εκεί, παντού δηλαδή, έχει κουράσει τόσο πολύ το παλιό μοντέλο, ώστε οποιoσδήποτε πολιτικοεπικοινωνιακός νεωτερισμός εντυπωσιάζει. Το εναλλακτικό πουλάει γιατί ο δικός μας κόσμος όσο και ο ευρωπαϊκός έχουν κουραστεί από την γκρίζα γραφειοκρατία, το νεοφιλελεύθερο φορμαλισμό και τη σοσιαλδημοκρατική ουδετερότητα. Ακόμη και ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ Β. Σόιμπλε, που δεν περιμένεις να χαλαρώσει τη γραβάτα του καμία στιγμή, δήλωσε ότι ο Βαρουφάκης είναι ένας πολιτισμένος οικονομολόγος διεθνούς φήμης και δεν τον ενδιαφέρει πώς φοράει το πουκάμισό του.

Το φοράει απέξω και αυτό μάλλον δεν είναι από αδιαφορία για την εξωτερική του εμφάνιση, αλλά το ακριβώς αντίθετο, δείχνει επιτήδευση, ένας πολύ αυστηρός ενδυματολογικός κώδικας με σκοπό να διαφέρει από τους αλλους και άρα να κάνει εντύπωση. Μέχρι τώρα τα καταφέρνει μια χαρά στη μάχη της επικοινωνίας. Εχει δώσει αμέτρητες συνεντεύξεις στα ξένα ΜΜΕ με καταπληκτικά αγγλικά και έχει πάντα μια ατάκα για να κάνει το γύρο του κόσμου. Από το ότι η Μέρκελ είναι η πιο οξυδερκής πολιτικός στην ΕΕ μέχρι ότι ο έλεγχος από την Τρόικα ήταν σαν τα βασανιστήρια της CIA. Μπορεί να την πέσει χαράματα μέσω twitter σε δημοσιογράφο κύρους που του την έσπασε με το ρεπορτάζ του (τον Π. Σπίγκελ των FT, για παράδειγμα) και να κυκλοφορήσει στην πλατεία Συντάγματος χωρίς αστυνομική συνοδεία. Βγαίνει ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ για να επισημανθεί ότι ο λογαριασμός που κυκλοφορεί στο fb με το όνομά του δεν είναι δικός του, άλλη ανακοίνωση που διευκρινίζει ότι δεν προσέλαβε παιδιά φίλων του. Μέχρι και για το burberry κασκόλ με το οποίο εμφανίστηκε στο Eurogroup ξεκαθάρισε ότι του το έκανε δώρο πριν από 12 χρόνια η σύζυγός του, δηλαδή δεν αντιβαίνει στο «λιτό βίο» που μας συνέστησε. Μα είναι δυνατόν; Και βέβαια είναι, όταν μιλάμε για τον πρώτο σε σταυρούς βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας που στο ντεμπούτο του στις κάλπες άφησε πίσω του, εύκολα, τον Γ. Δραγασάκη και όλους τους άλλους συνυποψήφιούς του που είχαν ιδρώσει για χρόνια στα πάνελ και στους δρόμους.

Στο εσωκομματικό πεδίο δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, ειδικά η δημόσια αποδοχή εκ μέρους του του 70% του μνημονίου έχει δυσαρεστήσει αρκετούς συντρόφους του που τον περιμένουν στη γωνία.

Οι πολιτικοί του αντίπαλοι έχουν έτοιμες όλες τις απαντήσεις: Ετσι γίνεται στην αρχή, ό,τι φουσκώνει ξεφουσκώνει, από ψηλά πέφτεις καλύτερα, στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό, γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος. Είναι μια επίπλαστη βεβαιότητα που κρύβει αμηχανία, αν όχι σάστισμα μπροστά σε μια εντελώς νέα κατάσταση που ξάφνιασε ειδικά όσους νόμιζαν πως τα ξέρουν όλα. Εκείνους, δηλαδή, που θυμίζουν πως η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε ανάλογη απήχηση το 2009 για να υποβάλουν τη σκέψη ότι όπως το ΠΑΣΟΚ πήγε από το 44% στο 4% μέσα σε πέντε χρόνια, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ ίσως έχει μια τέτοια τύχη. Αλλοι θυμίζουν τη μικρασιατική εκστρατεία που ξεκίνησε μέσα σε λαϊκό ενθουσιασμό για να καταλήξει σε καταστροφή, ενώ το 1920 ο Ελ. Βενιζέλος δεν εξελέγη καν βουλευτής.

Η αλήθεια είναι ότι όσο καθυστερεί η συμφωνία με τους πιστωτές, τόσο μειώνεται η ρευστότητα στη χώρα. Κι όσο διαρκεί το υπερθέαμα με πρωταγωνιστή τον Γ. Βαρουφάκη τόσο εξαντλούνται τα αποθέματα και τόσο πέφτει η πραγματική οικονομία. Ομως τώρα δεν είναι η ώρα της ανάλυσης, αλλά της απόλαυσης. Ο λαός παίρνει το αίμα του πίσω και ξεδίνει – χωρίς τα λεφτά των ξένων που τόσο χρειαζόμαστε, αλλά αυτό είναι ένα έργο που θα δούμε προσεχώς. Μέχρι τότε θα ξεχύνεται ο ναρκισσισμός των πρωταγωνιστών, συνηθέστατος στην πολιτική έτσι κι αλλιώς, που αυτή τη φορά είναι και απολύτως δικαιολογημένος. Εδώ είχαν κολλήσει στον καθρέφτη οι συντελεστές του προηγούμενου έπους, πόσο μάλλον τώρα που η φίλη της φίλης φτιάχνει στο facebook σελίδα «Varoufakis obsession».