Το σχόλιο του Μάνου Βουλαρίνου για την ελληνική Αριστερά στον 21ο αιώνα και όλα εκείνα που προσφέρει στη χώρα μας
Προφανώς η προσφορά της Αριστεράς δεν περιορίζεται μόνο στον αιώνα μας. Γι’ αυτό άλλωστε κάθε σοβαρός πολιτικός και κάθε έγκριτος δημοσιογράφος σπεύδει να δηλώσει τον σεβασμό στους αγώνες της παράταξης η οποία πριν από περίπου 80 χρόνια πήρε τα όπλα προκειμένου να επιβάλλει στην Ελλάδα κομμουνιστική δικτατορία και να εντάξει τη χώρα στο σιδηρούν παραπέτασμα. Μπορεί αυτή η προσπάθεια να απέτυχε (η ισχυρή της παρακαταθήκη βέβαια ακόμα εμπνέει και οδηγεί την ελληνική πραγματικότητα) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η αριστερά σταμάτησε να προσφέρει. Ετσι, επίκαιρη όσο ποτέ, η αριστερά στον 21ο αιώνα...
Κλείνει πανεπιστήμια, λύκεια και γυμνάσια. Απαγορεύει στους φοιτητές να σπουδάσουν και να δώσουν εξετάσεις και επιτρέπει στους μαθητές να παρακολουθούν τα φροντιστήρια τους χωρίς το επιπλέον βάρος του σχολείου. Ταυτοχρόνως φροντίζει να συνετίζει όσους δεν μπορούν να καταλάβουν την υποχρέωση τους να σκύβουν ευλαβικά το κεφάλι στις επιθυμίες της. Ταυτοχρόνως υποβαθμίζει το δημόσιο σχολείο και μοχθεί για την εμπέδωση της αναγκαιότητας της ίδρυσης ιδιωτικών σχολείων και πανεπιστημίων.
Κλείνει τους δρόμους και βασανίζει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους προκειμένου να παρελάσουν μερικές εκατοντάδες στελέχη της. Κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν ότι οι διαδηλώσεις δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα αλλά δεν σκέφτονται πως αυτός είναι ο μόνος τρόπος να νεαρά στελέχη της αριστεράς να εκπαιδευτούν στη χρήση ρόπαλ... συγγνώμη... στη χρήση κονταριών σημαίων και να καταστήσουν σαφές ποιος κάνει κουμάντο στους δρόμους της πόλης.
Καταλαμβάνει φοιτητικές εστίες και άλλα κτίρια και τα χρησιμοποιεί για να προσφέρει στέγη σε παραβατικούς και εγκληματίες που διαφορετικά θα έμεναν χωρίς κρυσφήγετο, ανυπεράσπιστοι απέναντι στις διαθέσεις των δυνάμεων καταστολής .
Βοηθά να μπουν στη χώρα όσο το δυνατόν περισσότεροι παράνομοι μετανάστες ελπίζοντας ότι η εξαθλίωση τους θα τους κάνει τη μελλοντική της πελατεία.
Υπερασπίζεται τρομοκράτες. Αφού πρώτα καταδικάσει την τρομοκρατία, κάθε φορά που συλλαμβάνεται ένας τρομοκρατής στελέχη της αριοστεράς σπεύδουν στο δικαστήριο να τον υπερασπιστούν και μετά οργανώνουν και διαδηλώσεις για την απελευθερωση του.
Ζωντανεύει την πόλη βρωμίζοντας την με αφίσες, τρικάκια και συνθήματα γραμμένα με σπρέι.
Ενισχύει τον δημόσιο διάλογο απειλώντας, συκοφαντώντας και τραμπουκίζοντας με σωφρονιστικές παρεμβάσεις όποιον έχει απόψεις που δεν συνάδουν με το ήθος και την ποιότητα των αγώνων για τον Άνθρωπο.
Ενισχύει τους δεσμούς της χώρας με τη Ρωσία και ειδικά τον Βλαδίμηρο τον Πούτιν. Δεν υπάρχει ούτε ένα ζήτημα της διεθνούς πολιτικής σκηνής στο οποίο η ελληνική αριστερά (με εξαίρεση τη μοναχική ΟΑΚΚΕ) να μην ταυτίζεται με τον Ρώσο δικτάτορα (όπως αποκαλούν οι αντιδραστικοί δυτικοί τους λαοπρόβλητους ηγέτες).
Αντιστέκεται με πείσμα σε κάθε αλλαγή και έτσι αντί να περιορίζεται σε γλυκερούς νοσταλγικούς μονολόγους για την παλιά Ελλάδα που χάνεται κάνει ό,τι μπορεί για να τη διατηρήσει αναλλοίωτη.
Δυσφημίζει τους αγώνες για δικαιώματα μετατρέποντας τους σε υστερικό δικαιωματισμό του οποίου το μόνο αποτέλεσμα είναι η περιχαράκωση και η ενίσχυση της εξίσου υστερικής ακροδεξιάς.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
15°
