«Ο βασικός στόχος της οποιασδήποτε μεταρρύθμισης πρέπει να είναι η μείωση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών για τους μισθωτούς εργαζόμενους»
Οι μεταρρυθμίσεις στη φορολογία και οι αλλαγές που ψηφίστηκαν στη Βουλή.
Το νέο φορολογικό που ψηφίστηκε πριν λίγες μέρες φέρνει μία ακόμη στρέβλωση στην ήδη προβληματική μας φορολόγηση: το τεκμαρτό εισόδημα ελεύθερων επαγγελματιών. Αυτό σημαίνει ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα πληρώνουν έναν ελάχιστο φόρο, έως και €1.823/χρόνο, ανεξαρτήτως του πραγματικού τους εισοδήματος. Αν το εισόδημά τους είναι χαμηλότερο του τεκμαρτού (€10.920/χρόνο), θα πρέπει να ζητήσουν οι ίδιοι έλεγχο για να αποδείξουν το αντίθετο.
Και ποιο είναι εδώ το πρόβλημα; Πρώτον, ζητάει το νέο νομοσχέδιο από άτομα χαμηλού εισοδήματος (σε καιρό πληθωριστικής κρίσης!), που συχνά δεν έχουν άριστη φοροτεχνική πληροφόρηση, να αποδείξουν ότι δεν έχουν υψηλότερο εισόδημα, αντί αυτό να είναι δουλειά του κράτους. Δεύτερον, οι κρατικοί λειτουργοί που είναι επιφορτισμένοι με το να ελέγχουν τη φοροδιαφυγή, αντί να επικεντρώνονται σε περιπτώσεις υψηλών εισοδημάτων, θα επικεντρώνονται στα πολύ χαμηλά. Αυτόματα, ένας ελεύθερος επαγγελματίας με υψηλό εισόδημα θα μπορεί να δηλώνει ότι λαμβάνει το τεκμαρτό εισόδημα, έχοντας πια χαμηλότερες πιθανότητες ελέγχου. Έτσι μειώνεται ο έλεγχος στους μεγαλοφοροφυγάδες.
Ας είμαστε ξεκάθαροι όμως: Το πρόβλημα της φοροδιαφυγής των ελεύθερων επαγγελματιών είναι μεγάλο και υπαρκτό. Η δυνατότητα ευκολότερης φοροαποφυγής, άλλωστε, μαζί με την υπέρμετρη φορολόγηση της μισθωτής εργασίας (στην Ελλάδα από τα χρήματα που δίνει μία επιχείρηση για ένα εργαζόμενο άτομο στον κατώτατο μισθό το 35% περίπου πηγαίνει στο κράτος ενώ στην Ολλανδία το αντίστοιχο ποσοστό είναι 22%) είναι οι βασικοί λόγοι για τους οποίους η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό ελεύθερων επαγγελματιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διπλάσιο του μέσου όρου της. Και αυτό είναι ένα δομικό πρόβλημα της οικονομίας μας, καθώς παγιδεύει πόρους σε δραστηριότητες χαμηλής παραγωγικότητας.
Ο βασικός στόχος, λοιπόν, της οποιασδήποτε μεταρρύθμισης πρέπει να είναι η μείωση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών για τους μισθωτούς εργαζόμενους. Αυτό θα αυξήσει το εισόδημα των χαμηλόμισθων και την παραγωγικότητα των επιχειρήσεων, μειώνοντας και την ανεργία. Μάλιστα, είναι και ένα σημαντικό μέτρο για την αύξηση της αγοραστικής δύναμης των χαμηλών στρωμάτων, ως αντίβαρο στον πληθωρισμό των τελευταίων δύο ετών.
Όσον αφορά τους ελεύθερους επαγγελματίες, κομμάτι του υπαρκτού προβλήματος, που επιδιώκει (με λάθος τρόπο) να λύσει το νέο νομοσχέδιο, λύνεται από την προαναφερθείσα μείωση. Ένα άλλο μέτρο είναι η υποχρεωτική καθολική ύπαρξη POS σε όλες τις επιχειρήσεις, κάτι στο οποίο η κυβέρνηση έχει κωλυσιεργήσει. Ταυτόχρονα, οι έλεγχοι που αναγγέλθηκαν για όσους δηλώνουν κάτω από το τεκμαρτό εισόδημα πρέπει αντιθέτως να επικεντρωθούν σε φορολογικές δηλώσεις που έχουν υψηλή πιθανότητα μεγαλο-φοροδιαφυγής, ένα πεδίο όπου η Τεχνητή Νοημοσύνη πια μπορεί να βοηθήσει. Τέλος πρέπει να δημιουργηθούν ξανά οικονομικά κίνητρα για τη συλλογή αποδείξεων από τους καταναλωτές, όχι όμως με τον παλιό δύσχρηστο τρόπο, αλλά αυτόματα και μόνο για ηλεκτρονικές πληρωμές.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
15°
