Τα εντυπωσιακά στέγαστρα που έγιναν το έμβλημα της Ολυμπιάδας της Αθήνας, κινδυνεύουν να εξελιχθούν σε σύμβολα διαχρονικής εγκατάλειψης και ανευθυνότητας
Η συζήτηση για το στέγαστρο του ΟΑΚΑ, η πολιτική αντιπαράθεση και οι αυτοδιοικητικές εκλογές.
Η συζήτηση για το στέγαστρο του Ολυμπιακού σταδίου της Αθήνας συμπυκνώνει τις μέρες αυτές τις παθογένειες ενός κράτους το οποίο, επιβεβαιώνοντας τον Γατόπαρδο, επιχειρεί να τα αλλάξει όλα χωρίς να αλλάξει τίποτα. Η πολιτική αντιπαράθεση επικεντρώθηκε, ως συνήθως, στο ποια κυβέρνηση ευθύνεται για το πρόβλημα που προέκυψε ανατρέχοντας σε βάθος εικοσαετίας, παρακάμπτοντας την ουσία του προβλήματος. Ολυμπιακούς αγώνες διοργάνωσαν πολλές μεγαλουπόλεις του κόσμου, με τη διαφορά ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σχεδιασμός της λειτουργίας των εγκαταστάσεων δεν έφτανε μέχρι την τελετή λήξης.
Σε μερικές χώρες αποφασίστηκε να γίνουν πρόσκαιρες λυόμενες κατασκευές εγκαταστάσεων όπου δεν επρόκειτο να εξυπηρετήσουν μελλοντικές ανάγκες, σε άλλες έγιναν επεκτάσεις των πόλεων ώστε να αξιοποιηθούν οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις δημιουργώντας νέους οικιστικούς και πολιτιστικούς πνεύμονες. Στη χώρα μας «ανακαλύπτουμε» τώρα προβλήματα ελλιπούς συντήρησης, τη στιγμή που πολλές εγκαταστάσεις είτε χρησιμοποιούνται περιστασιακά είτε χορτάριασαν μέσα στο χρόνο. Τα εντυπωσιακά στέγαστρα του Καλατράβα που έγιναν το έμβλημα της Ολυμπιάδας της Αθήνας, κινδυνεύουν να εξελιχθούν σε σύμβολα διαχρονικής εγκατάλειψης και ανευθυνότητας.
Η όξυνση της αντιπαράθεσης δεν οφείλεται στο ξαφνικό ενδιαφέρον των πολιτικών δυνάμεων για τη στατικότητα των στεγάστρων Καλατράβα, υπήρξαν άλλωστε τα τελευταία χρόνια αρκετές αναξιοποίητες αφορμές για την εκδήλωση του ενδιαφέροντός τους. Οφείλεται κυρίως στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της επόμενης Κυριακής και στην προτεραιότητα να βαφτεί ο αυτοδιοικητικός χάρτης με το κομματικό τους χρώμα. Τα επικοινωνιακά επιτελεία συναγωνίζονται στην αλληλοεπίρριψη ευθυνών ενώ ο όρος «ανάληψη πολιτικού κόστους» παραμένει διαχρονικά άγνωστος, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις.
Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες πολλών παρενεργειών του προεκλογικού κλίματος και των σκοπιμοτήτων που αυτό επιβάλλει. Ανεστάλη για παράδειγμα «τουλάχιστον μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές» η ελληνοποίηση 300.000 περίπου παράτυπων μεταναστών που ζουν και δουλεύουν ανάμεσά μας μιλώντας τη γλώσσα μας. Τη στιγμή που λείπουν εργατικά χέρια από πολλούς και κρίσιμους τομείς της οικονομίας, η κυβέρνηση προτίμησε να υποχωρήσει στις αποικιακές - εντός της χώρας - φαντασιώσεις των «πραγματικών Ελλήνων» πολιτικών και των ψηφοφόρων τους. Προτίμησε επίσης, όπως έκαναν άλλωστε και στο παρελθόν οι περισσότερες κυβερνήσεις, να δώσει νέα παράταση στις «πολεοδομικές παρεκκλίσεις». Η αντιπολίτευση επέλεξε να αντιδράσει έντονα για τα στέγαστρα Καλατράβα…
Για μια ακόμα φορά, μια εκλογική αναμέτρηση, αντί να είναι γιορτή της δημοκρατίας, γίνεται «γιορτή» υπαναχωρήσεων, συμβιβασμών και πολιτικών σκοπιμοτήτων. Ας ελπίσουμε ότι η αναστολή της χρήσης των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων σε συνδυασμό με το ποσόν που αποφάσισε να δαπανήσει άμεσα η κυβέρνηση για τη συντήρησή τους θα είναι το πρώτο βήμα μιας θεσμοθετημένης και οργανωμένης από την πολιτεία πολιτικής πρόληψης κινδύνων η απουσία της οποίας κόστισε πολύ ακριβά τα τελευταία χρόνια στη χώρα τόσο σε ανθρώπινες ζωές όσο και σε υλικές απώλειες.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
14°
