Αυτοδιοικητικές εκλογές ή τρίτη εθνική κάλπη;

Δεν πρόλαβαν να κλείσουν οι διπλές κάλπες των βουλευτικών εκλογών και τα κομματικά επιτελεία έπιασαν αμέσως δουλειά εν όψει της ανάδειξης των τοπικών αρχόντων τον Οκτώβριο. Τα όργανα πήραν φωτιά, οι εκλογικές επιτροπές ξεκίνησαν τις συνεδριάσεις, οι διεκδικητές των χρισμάτων συσσωρεύονται στις εισόδους των κομμάτων, οι φήμες για τους πιθανούς εκλεκτούς των ηγεσιών οργιάζουν. Η Νέα Δημοκρατία θέλει να ξαναβάψει μπλε τις περιφέρειες της χώρας, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ επιδιώκει να πλησιάσει ακόμα περισσότερο τον στόχο της ανάδειξής του σε αξιωματική αντιπολίτευση βάφοντας όσο μπορεί περισσότερους δήμους ή και περιφέρειες με πράσινο χρώμα, ο ΣΥΡΙΖΑ αισιοδοξεί ότι θα δώσει σημάδια ανάκαμψης δημιουργώντας μια καλύτερη ατμόσφαιρα για τη νέα ηγεσία του, το ΚΚΕ θα σφυρηλατήσει ξανά τις σχέσεις του με τις μάζες…

Η παθογένεια της κομματικοποίησης της τοπικής αυτοδιοίκησης, που οδηγεί ουσιαστικά στην αυτοκατάργησή της, θα κάνει κατά πάσα πιθανότητα αισθητή την παρουσία της κι αυτή τη φορά. Μια παθογένεια που θέλει τον αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας εργαλείο για την υλοποίηση των πολιτικών σχεδιασμών της κυβέρνησης και των κομμάτων της αντιπολίτευσης έστω κι αν με αυτή τη νοοτροπία τα προβλήματα της καθημερινότητας στα οποία οι δήμοι και οι περιφέρειες βρίσκονται πολύ πιο κοντά περνούν αναγκαστικά σε δεύτερη μοίρα. Στελέχη που έχουν αναδειχθεί μέσα από τις τοπικές κοινωνίες και έχουν διακριθεί για την προσφορά τους σε διάφορους τομείς είναι υποχρεωμένα να ελπίζουν σε χρίσματα ή σε διακομματικές συμφωνίες που συχνά καθορίζουν ακόμα και αναλογίες εκπροσώπησης στα ψηφοδέλτια. Σε πολλές περιπτώσεις μπαίνει ακόμα και θέμα κομματικής πειθαρχίας!

Οι ισχυρισμοί κυβερνητικών στελεχών δεν ξεφεύγουν από τα τετριμμένα επιχειρήματα. Ότι δηλαδή δεν πρέπει να αμφισβητηθεί η κυριαρχία της ΝΔ μερικούς μόλις μήνες από τη νίκη της στις εθνικές εκλογές. Εύλογη η απορία. Γιατί άραγε θα πρέπει οι κεντροδεξιοί πολίτες που ψήφισαν ΝΔ στην Αττική για παράδειγμα, να καλούνται να ψηφίσουν Πατούλη στο όνομα δήθεν της μη αμφισβήτησης της κυβερνητικής πλειοψηφίας; Αλίμονο αν το μέλημα μιας ισχυρής κυβέρνησης είναι ο κομματικός έλεγχος των τοπικών αρχόντων και όχι η παραγωγική συνεργασία με όλους τους εκλεγμένους και, κυρίως, ο εκσυγχρονισμός και η ενίσχυση του βασικού θεσμού της αποκέντρωσης της εξουσίας. Άλλωστε, με αυτά τα κριτήρια θα γίνει στο τέλος της τετραετίας και η αποτίμηση του κυβερνητικού έργου στην Αυτοδιοίκηση.

Αρκετές απόψεις στην αντιπολίτευση δεν απέχουν από ανάλογους συλλογισμούς, ότι δηλαδή οι τοπικές κάλπες προσφέρονται ίσως για μια πρώτη αμφισβήτηση του αποτελέσματος της εθνικής κάλπης. Σύμφωνα με τους εκφραστές τους, η επίτευξη αυτού του στόχου περνάει μέσα από τη συνεργασία των δυνάμεων της αντιπολίτευσης με την από κοινού συγκρότηση συνδυασμών και στήριξη υποψηφίων. Το πάθημα των βουλευτικών εκλογών δεν φαίνεται να έγινε μάθημα σε όσους επιχειρούν να επαναφέρουν τα αποτυχημένα σενάρια της «προοδευτικής συνεργασίας» από το αυτοδιοικητικό παράθυρο.

Άλλωστε, και η αντιπολιτευτική ομπρέλα που χρησιμοποιείται για τις ανάγκες στήριξης των σεναρίων αυτών δεν χωράει δυνάμεις που βρίσκονται επί 15 σχεδόν χρόνια σε διαμετρικά αντίθετα πολιτικά στρατόπεδα (μνημόνια, Ευρώπη, λαϊκισμός κλπ). Όσο για το παράδειγμα του Γιώργου Καμίνη που χρησιμοποιήθηκε ως δήθεν υπόδειγμα ανάλογης συνεργασίας, αξίζει να θυμηθούμε ότι ο Καμίνης είναι μια ξεχωριστή αυτόνομη προσωπικότητα που εκλέχτηκε δύο φορές δήμαρχος Αθηναίων, την πρώτη απέναντι στον υποψήφιο της ΝΔ και την δεύτερη απέναντι στον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι καιρός να αποδεσμευτεί η Αυτοδιοίκηση από αντιλήψεις που την κρατάνε δέσμια κομματικών σκοπιμοτήτων. Σε μια χώρα όπου η ενίσχυση του κύρους και της αξιοπιστίας των θεσμών αποτελεί ζητούμενο, οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας καλούνται να αποδείξουν ότι μπορούν να συμβαδίσουν με τις απαιτήσεις της εποχής αφήνοντας χώρο σε πρωτοβουλίες που μπορούν να εμπνεύσουν, να ενώσουν και να δώσουν λύσεις στα προβλήματα που εξακολουθούν να ταλανίζουν τις τοπικές κοινωνίες. Όσο περισσότερα βήματα προς την κατεύθυνση αυτή γίνουν στις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, τόσο περισσότερο κερδισμένοι θα βγουν τόσο ο θεσμός όσο και η χώρα.