Η κακιά η ώρα και η στραβή στη βάρδια

Συστήματα ασφαλείας για το σιδηροδρομικό δίκτυο είχαν αγοραστεί και πληρωθεί ήδη από το 2000 και επρόκειτο να έχουν τοποθετηθεί έως τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004.

Έως το 2004 πρωθυπουργός ήταν ο Κώστας Σημίτης και αρμόδιος υπουργός Συγκοινωνιών ο Χρήστος Βερελής.

Από το 2004 έως το 2009 πρωθυπουργός ήταν ο Κώστας Καραμανλής και υπουργοί Συγκοινωνιών ο Μιχάλης Λιάπης, ο Κωστής Χατζηδάκης και ο Ευριπίδης Στυλιανίδης.

Από το 2009 έως το 2012 πρωθυπουργός ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου και αρμόδιοι υπουργοί ο Δημήτρης Ρέππας και ο Γιάννης Ραγκούσης.

Από το 2012 έως το 2015 πρωθυπουργός ήταν ο Αντώνης Σαμαράς και υπουργοί Συγκοινωνιών ο Κωστής Χατζηδάκης και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

Από το 2015 έως το 2019 πρωθυπουργός ήταν ο Αλέξης Τσίπρας και αρμόδιος υπουργός ο Χρήστος Σπίρτζης.

Από το 2019 έως σήμερα πρωθυπουργός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και υπουργός Συγκοινωνιών ο Κώστας Καραμανλής.

Τα συστήματα σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης, που είχαν αγοραστεί το 2000, ουδέποτε αξιοποιήθηκαν. Και 14 χρόνια αργότερα, το 2014, υπογράφηκαν νέες συμβάσεις για να τοποθετηθούν και να λειτουργήσουν. Έκτοτε οι συμβάσεις αυτές πήραν διαδοχικές παρατάσεις, που έφθαναν έως τον Μάρτιο του 2023, και ήδη ήταν σε συζήτηση η παράτασή τους έως τον Σεπτέμβριο του 2023. Έτσι εργολάβοι και υπεργολάβοι του έργου εξασφάλισαν, μέσα από αυτές τις παρατάσεις, άλλα 13,3 εκατομμύρια ευρώ.

Συμπέρασμα: Επί 23 χρόνια ξοδεύτηκαν δεκάδες εκατομμύρια και επί 23 χρόνια δεν έχουν λειτουργήσει τα συστήματα ασφαλείας. Συστήματα σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης και εφαρμογές που φρενάρουν αυτόματα τα τρένα αν υπερβούν τη καθορισμένη ταχύτητα ή εντοπισθεί σοβαρό πρόβλημα στη διαδρομή τους.

Ουδείς από όλους τους διαδοχικά πολιτικά και διοικητικά υπεύθυνους δικαιούται να υποστηρίξει ότι δεν γνώριζε το πρόβλημα. Άλλωστε οι εργαζόμενοι είχαν κρούσει επανειλημμένα -αλλά σε ώτα μη ακουόντων- τα καμπανάκια του κινδύνου, καταγγέλλοντας τη «μη λειτουργία φωτοσημάτων και τηλεδιοίκησης εδώ και πολλά έτη και μη λειτουργία του συστήματος ETCS που προστατεύει από το ανθρώπινο λάθος».

Τις καταγγελίες αυτές αγνόησαν υπουργοί και υφυπουργοί στην αρμοδιότητα των οποίων ανήκε η λειτουργία των ελληνικών σιδηροδρόμων. Τις αγνόησε το σύνολο των διοικήσεων - πρόεδροι, διευθύνοντες σύμβουλοι, ειδικοί σύμβουλοι και λοιποί παρατρεχάμενοι - που κατά καιρούς τοποθετήθηκαν στις διάφορες και διαφορετικές εταιρίες που διαχειρίζονται τους σιδηροδρόμους. Τις αγνόησε και η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ), που είναι υπεύθυνη και για τα ζητήματα ασφαλείας των σιδηροδρόμων.

Αποτέλεσμα: Οι 57 νεκροί στα Τέμπη, στο μεγαλύτερο σιδηροδρόμικο δυστύχημα που έγινε ποτέ στην Ελλάδα και ένα από τα μεγαλύτερα στην ιστορία των ευρωπαϊκών σιδηροδρόμων.

Φταίει για αυτό το δυστύχημα μόνο ο σταθμάρχης της Λάρισας, που επικαλέστηκε τη κακιά την ώρα, όπως παλαιότερα η Ρένα Δούρου είχε επικαλεστεί τη στραβή στη βάρδιά της, όταν κάηκαν πάνω από 100 άνθρωποι στο Μάτι;

Αν είχαν ήδη τοποθετηθεί και λειτουργήσει τα συστήματα ασφαλείας, θα είχε αποτραπεί η τραγωδία με τα 60 απανθρακωμένα άτομα, φοιτητές, παιδιά στη πλειοψηφία τους. Αν είχε εκ των προτέρων σοβαρά αντιμετωπιστεί το πιθανότατο ενδεχόμενο μιας μεγάλης πυρκαγιάς, θα είχαν γλιτώσει οι νεκροί στο Μάτι. Και τότε δεν θα είχε κάθε φορά αυτές τις τραγικές συνέπειες «η κακιά η ώρα» και «η στραβή στη βάρδια».

Γνωρίζουμε τι θα ακολουθήσει. Θα γίνουν επιτροπές διερεύνησης των αιτίων του δυστυχήματος και θα εκδοθούν πορίσματα που θα καταχωνιαστούν σε κάποια εισαγγελικά γραφεία. Θα παραπεμθεί σε δίκη και θα καταδικαστεί ο ένοχος για βαρύτατη αμέλεια σταθμάρχης. Και το δυστύχημα των Τεμπών θα γίνει ένα από τα κύρια ζητήματα αυτού του προεκλογικού αγώνα με την αντιπολίτευση να καταγγέλλει τον Μητσοτάκη και τον Καραμανλή και τη κυβέρνηση να καταγγέλλει τον Τσίπρα και τον Σπίρτζη.

Έτσι, με αυτή την αυτοϊκανοποίηση θα φθάσει σε λίγες εβδομάδες το πολιτικό σύστημα στις κάλπες, με την κάθε πλευρά να ευελπιστεί ότι θα αποκομίσει εκλογικά οφέλη από τα τραγικά λάθη της άλλης. Και έτσι θα φτάσουμε στην επόμενη συμφορά με αρμόδιους και αναρμόδιους να σπεύδουν «επί τόπου» στους τόπους της καταστροφής, με αρμόζοντα τεθλιμμένα ύφη και υποσχέσεις ότι θα λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να μην επαναληφθούν ποτέ παρόμοια περιστατικά.